DÜŞTEN GÜZEL

28. BÖLÜM

ŞÜKÜR KAVUŞTURANA! KAÇ GÜN OLDU SEVGİLİ BEN BİR BÖLÜMÜ YAZAMADIM. BAZEN ZAMAN BULAMADIM BAZEN DE YAZAMADIM ARKADAŞLAR. TIKANDIM KALDIM Kİ BU DA FİNALİN YAKIN OLDUĞUNU SÖYLEMEME NEDEN OLUYOR. EVET. ÖNÜMÜZDEKİ BÖLÜM YA DA EN FAZLA BİR SONRAKİ BÖLÜM FİNAL. BEN ARTIK TIKANDIM ARKADAŞLAR VE BEKLENEN SONUN GELMESİ GEREKİYOR.

ÇENEM DÜŞTÜ YİNE. SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM. YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.

KISA OLAN AMA GEÇİŞ BÖLÜMÜ OLAN BU BÖLÜMÜ GÜZELCE OKUMANIZ DİLEĞİYLE.

İYİ OKUMALAR...

7 ay sonra…

KELEBEK

7 ay dile kolay gelebilir. Ama öyle olmadı. Tatilden döndükten sonra işlerle o kadar uğraştık ki şirkette yattığımız zamanlar bile oldu. Tabi bunların hakkını aldık da. Mavi ve Aras artık daha rahat takılmaya başlamışlardı. Biz evli olmaktan çok mutluyduk.

Bu kadar olayın arasında minik bir haber de almıştık. Minik, minikler… Tatilden döneli  1 ay olmuştu. Dediğim gibi işlerden başımızı kaldıramıyorduk. 1 gün yine yoğun çalışırken zaman kavramım kaymıştı. Sonra gözlerimi hastanede elimi tutan kocam ile açtım. Doktor bize bakıp gülümsüyordu. İlk başta anlamadım. Sonra doktorun ‘’Ultrsason ile bakıp bebiğinizi görmek ister misiniz?’’ dediğini duydum. Uras’a dönmüşütm direk. Bebiğimiz olacaktı. Aşkla sarılmıştım kocama ve aşkla koymuştum elimi karnıma. Doktor ile birlikte ultrason odasına geçtiğimizde doktor önce karnıma jel sürüp aletleriyle ilgilendi. Karnımda dolaşan alet ile ekrana yansıyan görüntüye bakıyorduk. Uras’ın elimi sıkı sıkı tutuğunu hatırlıyorum. Doktorun bir düğmeye basması ile olan oldu. Oda da o kadar kuvvetli bir ses duyuldu ki. Biraz garip ve karmaşıktı. Doktor tekrar gülümseyerek bize bakmıştı. ‘’Bu ses bebeklerinizin kalp atışları.’’ Şaşırmış şekilde doktora bakıyorduk. Bu durumu fark eden doktor tekrar söze girmişti. ‘’Ah evet ikizler. ‘’ o gün mutluluğunu atamadık hala üzerimizden. İki tane bebek. Uras ve benim…

Minik bir Kelebek ve minik bir Uras…Evet 5. aya geldiğimizde zar zor öğrenmiştik cinsyetlerini. Biri kız ve biri erkek olacaktı. Bu tatlı haber tüm aileyi mutlu etmişti tabi. Bizi kıskanan Aras bey de Mavi’me harika bir evlenme teklifi etmişti.

Eskiler aklıma gelince elimi karnıma koyup bebeklerimle konuşmaya başladım yine her gün hiç sıkılmadan güzel şeyleri anlatıyordum. Anne ve babalarının güzel aşklarını. Uras da hiç sıkılmadan bana yiyecekler alıyordu. Kızına ve oğluna her gün masallar anltıyordu. Elimi karnımda gezdirip bebeklerime seslendim. ‘’Az kaldı bebeklerim. Çok az kaldı kavuşmamıza. Siz o kadar büyük bir aşkın meyvesisiniz ki yıllar sonra herkese anlattığınız da sizi kıskanacaklar. Sizi çok seviyorum ve babanız da üçümüzü çok seviyor’’

Ellerim karnımda başımı yastığa tekrar koydum. Uras’ın gelmesini beklerken yoruluyordum. Telefonumu elime alıp Uras’a tekrar mesaj attım.

‘’Evden çıkalı 1 saat oldu aşkım. Altı üstü kestane alıp geleceksin’’

MAVİ

7 ay çok kolay değil mi söylemesi? Hayatımın en güzel 7 ayıydı evet. İlk başta teyze oluyorum. İkizlerimiz olacak. Ve bunu kıskanan bir sözlüm var. Evet evet sözlüm. Aras bana evlenme teklifi etti de…

Kelebek ve Uras’ın miniklerini yeni öğrendiğimiz zamanlardı. Onların bu halleri Aras’ın çok hoşuna gidiyor her gece bana ikizler ile ilgili yapacaklarını anlatıyordu. Sonra bir gece uyurken saat 3 te kaldırdı beni. Tek gözüm kapalı Aras’a bakıyordum. ‘’Gecenin bu saatinda mazeretin kuvvetlidir umarım’’ demiştim uykulu dilimin döndüğü kadar. Aras hiç uyumamış o saate kadar plan yapmış meğersem. Elimden tutup beni cama götürmüştü. Dışarısı ışıl ışıldı. Sonra soğukta camı da açtı. Çok kızımıştım. Cam açık beklerken dışarıya bakmamı söyledi. Kafamı camdan uzattığımda yukarıya doğru gelen balonları fark ettim.  Balonların ipinden tutup odaya çektim. İplerin birleştiği yerde not vardı. ‘’Balonları aldığına göre artık aşağıya inmelisin’’ Gülümseyerek Aras’a dönmüştüm. Ama Aras yoktu. Elimde balonlarla üst kattaki odadan inip kapıyı açarak dışarıya çıktım. Mumlar ile bir yol çizilmişti. O yolu çıplak ayaklarıma ve soğuğa aldırmadan takip ettim. Bahçedeki gülün önünde mumlar bitmişti. Gülün dibinde bir not daha vardı. Bir tane mumla birlikte notu alıp açtım. ‘’Bu saatten sonra sen bulacaksın her şeyi’’ yazıyordu. Önce sağıma sonra soluma baktım. Tüm mumlar sönmüştü. Bahçede karanlıkta kalmıştım. Önümü dahi göremiyordum. ‘’Aras bak lütfen korkuyorum çok karanlık!’’ diye bağırdığımda evin duvarında bir görüntü belirmiş ve Aras’ın sesi gelmişti. ‘’Korktuğunu biliyorum!’’ aynı yazı duvarda da yazmıştı. Sonra tekrar Aras’ın sesini duydum. ‘’Mavi lafarı uzatmayı sevemem biliyorsuuuun! Bana şans vermeni istediğimde de böyle direk söylemişitm. Neyse uzun lafın kısası Mavi’m. Hayatım, aşkım, anlamım… Benimle evlenip ikizlere kuzen yapar mısın?’’