Part-(1)ခ်န္ခ်င္အမိန္႔ေတာ္ ကိုလက္ခံျခင္း ~♥~ချန်ချင်အမိန့်တော်ကိုလက်ခံခြင်း~♡~

5.1K 233 7
                                    

--♥Zaw Gyi♥--

"ဝမ္က်ီး! "

ကားေပၚမွ မဆင္းေသာ ညီေတာ္ေမာင္ကို လွည့္ေခၚေနရတဲ့ အစ္ကို ျဖစ္သူ..

ကားတံခါးက ဖြင့္ေပးတာေတာင္ ေျမႀကီးေပၚ ေျခခ်ရမွာကို တြန္႔ဆုတ္ေနတဲ့အလား..

"ဝမ့္က်ီး အထဲေရာက္ မင္းအိမ္မက္ အေၾကာင္းေတြ အကုန္ေျပာျပ.. သူေမးသမွ်ကိုလည္းေသခ်ာေျဖေပးလိုက္.. သူက ငါတို႔ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္အလိုက္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္လာတဲ့ တရားက်င့္ေနတဲ့ ဘိုးေဘးအၾကားျမင္ဆရာမ.. အဲ့တာေၾကာင့္ အျပစ္လုပ္မိလို႔ မရဘူးေနာ္.. "

"..."

အနည္းငယ္ စိတ္႐ႈပ္ေထြးဟန္ ထင္ဟပ္ေနတဲ့ ညီျဖစ္သူကို ၾကည့္ၿပီး အစ္ကို ျဖစ္သူက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိတယ္..

"ဝမ္က်ီး မင္းငါေျပာတာ ၾကားရဲ႕လား..!? "

"ဝမ္က်ီး နားလည္ပါၿပီ.. "

အစ္ကို ျဖစ္သူက ေရွ႕ကေန ဆရာမအတြက္ပါလာတဲ့ ပစၥည္းကို ဆြဲၿပီး ထြက္သြားတယ္..

လန္ဝမ္က်ီးကေတာ့ " ဆရာမ လန္ရိ" ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနဆဲ..

~♥~~♥~Recall The Past~♥~~♥~

"ဆရာမ လန္ရိေရာ!?

ဆရာမ လန္ရိနားမွာ အလုပ္ေကြၽး ျပဳေနတဲ့ ကေလးမေလးကို ေမးလိုက္ေတာ့ ဆရာမက တရားထိုင္ေနတာတဲ့..

"ဆရာမ လန္ရိက တရားထိုင္တာကေလ ဘယ္ခ်ိန္ေလာက္ၿပီးမလဲ မသိဘူးေနာ္.. "

"ခဏေနဆို ၿပီးေလာက္ေတာ့မွာပါ.. ဆရာမက သခင္ေလးတို႔ကို ေမွ်ာ္ေနတာ.. "

"ဪ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္.. ဆရာမကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရာက္ေနတာေလး ေလွ်ာက္တင္ေပးပါဦး.. "

"ဟုတ္ကဲ့ လန္သခင္ေလး.."

ဆရာမ လန္ရိဆီလာတိုင္း လန္ရီွးခ်န္ တစ္ေယာက္ သခင္ေလးဟု အၿမဲအေခၚခံရတယ္..

သူတို႔အေဖကလည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီေနရာကိုေခၚလာရင္ အၿမဲတမ္း ေရွးစကားေတြ ေျပာေနတာာၾကားပါမ်ားလာေတာ့ သူတို႔အတြက္က မထူးဆန္းေနေတာ့ေခ်..

Recall The Past {Zaw Gyi + Unicode } (ရပ်နား)Where stories live. Discover now