9. ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ

30 7 2
                                    

Σορρυ που το αργησα απλα ειμουνα τριημερο και δεν ειχα ιντερνετ και έμπνευση:) Τυ για την κατανοηση και επισης δεν ξερω ποτε θα ξανα ανεβασω μεσα στην επομενη βδομαδα εβελπιστω:(έρχεται και Αλεξ ποβ να ειστε ρεντιιι
_______________________________________
Αρχισα να περπαταω γοργα προς αγνωστη για μενα *τοτεε γκογχουυ* κατεύθυνση 
Αννα σταματα τα σποιλερς:)
Οκ.
Μπηκα μεσα στο κτίριο της σχολης και συνέχισα να περπαταω γρηγορα και αποφασιστικά καθως προσπερασα την αιθουσα που εχθες εγιναν αυτα που εγιναν τελως παντων, συνεχισα να περπαταω καθως στο τελος του διαδρομου υπήρχε μια σκαλα που προς εκπληξη μου δεν ειχα παρατηρησει ποτε ξεκινησα να την κατεβαινω αναζητώντας οση περισότερη ησυχία να σκεφτώ, μολις φτανω σε αυτο το κατω δωματιο που μοιαζει με ενα υπόγειο παρατημενο και κλειστό που μαλλον θα εχουν θρανια, καρεκλες και τετοια διαφορα αντικείμενα για τις αίθουσες  παρατηρω μια φθαρμενη ξύλινη πορτα με ενα κλειδι να κρέμεται απο μια προχειρο-καρφωμενη πρόκα στα δεξια του, ξεκρεμασα προσεκτικά το κλειδι πρεπει να εχει να μπει χρονια καποιος εδω σκεφτομαι ενω ξεκλειδωνω την πολλών χρονων πόρτα καθως αυτη τριζει και κανει το καθε εκατοστό του κορμιου μου να ανατριχιαζει την σπρωχνω και προς εκπληξη μου καποιος πρεπει να μενει εδω
"Ιουυ" λεω κατηγορηματικά "δεν θα εμενα ποτε ποτε ποτε εδω ουτε για λιγο" μονολογω *που να ξερεςς τοτεε* 
Σουτ εσυ.
Μπαινω μεσα και παρατηρω τον ενιαίο χώρο. Οι τοίχοι εχουν μια μισοσχισμενη ταπετσαρία με πολλή υγρασία, στην ακρη του δωματιου υπαρχει ενα διπλό στρωμένο προχειρα κρεβατι στο πλαι ενα πολυ μικρο δωματιο που μαλλον ειναι κουζινακι ή μπανιο και ενα ξυλινο γραφειο με μια αναπαυτικη καρεκλα πανω απο το κομοδινο υπαρχει ενα καδρο που απεικονιζει εναν αγρό και δινει λιγο χρωμα, υποθέτω,....
Προχωραω δειλά και καθομαι στο κρεβάτι ξαφνικα το μονο που παρατηρω ειναι μις κολωνια στην ακρη του γραφειου την ανοιγω. Αναγνωριζω αμεσως την μυρωδια αυτη η μυρωδιά που κανει τις πεταλουδες στο στομάχι μου να αρχίζουν να πετάνε....*Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΟΜΑΓΚΑΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤ βσνσνδξξδξσηχη*

Alex's pov
"Γαμωτο τι εννοεις φταιω εγω?" Φωναζω αγανακτισμένος
"Δεν της είπα οτι το κάναμε τι δεν καταλαβαινεις?"
"Ναι καλα! Κοιτα πως κανανε την κολλητη μου για πάρτυ σου" Φωναζει πισω και θυμαμαι τις πληγες στο πρόσωπο της, λες να φταιω εγω? Μα δεν ειπα τιποτα στην Σαντυ γαμω.
"Εε" την ακουω να λεει και χανομαι απο τις σκεψεις μου. "Τι-τι ειπες?" Ρωταω χαμενος
"ΓΑΜΩΤΟ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΣΕ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΗΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ? ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΞΕΚΟΛΛΗΣΕΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΒΛΑΚΑ. ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΣ ΟΤΙ ΕΣΥ ΘΑ ΦΤΑΙΣ ΑΝ ΠΛΗΓΩΘΕΙ." Λεει η φίλη της και νιωθω να χανω την γη κατω απο τα ποδια μου. Αυτη με νοιαζεται και εγω... εγω την εχω βαλει σε κινδυνο την...την εχω χρησιμοποιησει χωρις να το ξερει....την καταστρέφω. Ακουμπαω τον λαιμο μου που στο καλο ειναι το κλειδιι? Σκατα πρεπει να το ξεχασα στο δωματιοο. Πρεπει να παω να ηρεμησω να σκεφτώ φευγω απο εκει γρηγορα και τρεχω προς το υπογειακι κατεβαινω την σκαλα τρεχοντας και αντιλαμβάνομαι ενα γνώριμο άρωμα στην ατμόσφαιρα ΘΕΕ ΜΟΥ ΑΣ ΜΗΝ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ παρακαλαω τον θεο κατεβαίνοντας και μολις πατησω στο τελευταίο σκαλι αρχιζω και τρεχω προς την πορτα. Ξαφνικα κοιταω και τα ματια μου συναντιούνται με ενα βαθυ πράσινο που με κοιτάει τρομαγμενο κρατώντας κατι στο χερι της........

Σορρυ Σορρυ Σορρυ ειμαι πολυ κακια που το κοβω εκει αλλαααα ΕΙΠΑ ΕΙΔΗ ΠΟΛΛΑ:) AngelaaaaaK αυτο το κεφαλαιο αφιερωμένο στην κολλητη μου:)

Σε Μισω.Où les histoires vivent. Découvrez maintenant