crush ☆ﾐ kang minhee

🦋11

🎡oy ve yorumlarınız için teşekkürler🤧 beni çok mutlu ediyorsunuz🥰  bu bölüm sadece geçiş bölümü, asıl olayı bir sonraki bölümde yazacağım sanırım :)

✨sejin kendini çok kötü hissediyordu.
elbette minhee'den hoşlanan birçok kız olduğunun farkındaydı, bunu bile bile denemek istemişti şansını.
asıl kalbini kıran şey, minhee'nin o kıza, sevgi dolu gözlerle bakışı ve sunduğu güzel gülümsemeydi.

"aptal minmin" diye geçirdi içinden. "aptalsın sen, benim sevgi dolu bakışlarıma neden böyle karşılık vermedin." diye haykırdı, içinden de olsa.

minmin, minhee'nin yeni takma adıydı; buna sejin'in iç sesi karar vermişti. zaten zamanın çoğu sejin kendi iç sesiyle sohbete dalar, bazen de kendi kendine kavga ederlerdi.

tepeden uzaklaşıp koşması bittiğinde, deniz kıyısının yakınlarına gelmişti bile. hava kararmış, yıldızlar kendini göstermeye başlamıştı. sejin, çimlere bıraktı kendini. soğuk çimlerin bedenine değmesi içini gıdıklamıştı, aynı zamanda bu histen hoşlanmıştı. böyle kaç dakika yattığının farkına varmadan dalmış gitmişti. aklında minmin ile bunca zaman yaşadıkları anlar, güldükleri ve beraber eğlendikleri şeyler vardı. derin bir iç çekişten sonra kafasını göğe çevirip, bu güzel manzarayı izlemeye başladı.

manzaraların insanları yaraladığını çok iyi bilmesine rağmen.

artık ümidini kesmesi gerektiğini düşünüyordu. minhee, onun gibi bir kızla asla çıkmazdı. arkadaş olmaları bile fazla olağanüstüydü. şu anki çok samimi olmayan, ama yine de arkadaş sayılabilecekleri evrede kalmaları sejin'in kalbi için çok da iyi bir fikirdi.

o böyle düşünceler arasında boğulmuş gitmişken, telefonunun titremesiyle kilidi açtı ve saatin kaç olduğunu fark ettiğinde gözleri kocaman oldu. nasıl bu kadar saat burada yatmıştı aklı almıyordu. hızla uzandığı yerden kalkarak otele doğru yürümeye başladı. bu sırada etrafta okuldan tanıdıklar geçiyordu, ve en istemediği şey, bu öğrencilerin kırmızı gözlerini görmesiydi.

saatin 11 olasına daha bir saat vardı. erkenden otele gitmek istememişti canı, çünkü hava fazlasıyla güzeldi ve sokakların gürültüsü zihninin gürültüsünü çok iyi bastırıyordu.

bu sırada telefonu çalmaya başladı, arayan "minmin🎡" olarak kayıtlı olan, minhee'ydi. sejin açmakla açmamak arasında kalmıştı, ama yine de şüpheci davranmamak için bir süre bekleyip aramayı yanıtladı.

"alo, sejin, seni aradım ama hiçbir yerde göremedim, mesajıma da cevap vermemişsin, nerdesin?"
diye hızla sordu minhee.

sejin bir süre nerede olduğunu anlamak için etrafına bakındı.

"otele giden yoldaki çin restoranın önündeyim." dedi.

minhee "orada bekle, hemen geliyorum." diyip aramayı sonlandırdı.

sejin ne yapacağını bilemese de yolun kenarına oturup beklemeye başlamıştı.

önünde birisinin durduğunu hissedince, yere eğik kafasını kaldırdı, ve nefes nefese kalmış minhee ile karşılaştı.

"sejin" dedi sadece minhee.

"efendim." diye yanıtladı sejin.

"sadece adını söylemeyi seviyorum."