📍DİKKAT! Bu kitap içinizdeki vatan aşkını uyandırıp, güçlendirecektir.
Ve bu kitaptan sonra tüm gelecek planlarını bir kenara bırakıp asker olmak isteyebilirsiniz.📍
Merhaba ballarım. Küçüklüğümden beri en büyük hayali asker olmak olan o kızım ben. Aynı zamanda kitaplara ve yazmaya da her zaman çok fazla ilgim vardı. En sonunda kendimi burada asker kurgusu yazarken buldum. İşte ilk kurgum "BARLAS" ile karşınızdayım. Bu kitap herhangi bir gerçeklik içermez. Yalnızca şehitlerimizin anısını yaşatmak ve içimdeki asker sevgisini dışa vurmak amacı ile yazılmıştır. Umarım en kısa zamanda büyük bir aile oluruz. Size güveniyorum. Düşüncelerinizi görmek beni azimlendirir. Yorumlarınızı bekliyorumm. Ve sizi seviyorum.💖 24/04/24
BÖLÜM ŞARKISI : ÖZLEM ÜNGÖR / ŞEHİDİM
🇹🇷Başlama tarihi🇹🇷
🇹🇷Türk Bayrağı ile başlayalım🇹🇷
(☆
VURULUP TERTEMİZ ALNINDAN UZANMIŞ YATIYOR. BİR HİLÂL UĞRUNA YÂ RAB NE GÜNEŞLER BATIYOR!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●●●
2006 Katürh
VATAN SAĞ OLSUN! dedim bir kurşun daha atarken.
"Hataydan Ankaraya.. VATAN SAĞ OLSUN!"
Bir atış daha.
"Kerkük. Kıbrıs. Tüm Türkistan. VATAN SAĞ OLSUN."
Biliyordum. Burada şehadet nasip olacaktı bana. Biliyordum. Son çatışmamdı bu. Son kez baktım gök yüzüne. Son kez sarıldım silahıma. Son kez öptüm üniformamdaki şanlı bayrağı.
"Azarbaycan sağ olsun. Kırım. Trakya. Daha niceleri.."
Bir kurşun daha..
"VATAN SAĞ OLSUN!"
Silahımdan çıkan kurşunla göğsümün hemen altında ağırlık hissetmem bir oldu. Bedenim geriye doğru sendelerken sanki zaman ağır çekime alınmıştı. Ayaklarım uyuştu önce. Durmadım. Bir kurşun daha sıktım düşmana. Bir kurşun daha isabet etti vücuduma. Elimi göğsüme attım. Bulandı bayrağımın kırmızısına. Tüm bedenimi saran bir yanma ve acı hissettim. Geriye doğru düştüm sonra. Bırakmadım silahımı. Bir kurşun daha.. İşte o son kurşunum oldu. Görüşüm bulanıklaştı ardından. Boğuklaştı sesler. Kulağımda tiz bir çınlama.. Biri yüzümü avuçları arasına aldı. Kim olduğunu seçemiyordum. Sarstı bedenimi. Sesinden tanıdım onu. Ömerimdi. Kardeşimdi.
"Selim hayır! Selim kalk kardeşim hadi. Bir şey olmayacak Selim duyuyor musun beni?"
Duyuyordum. Bedenim şoktaydı. Cevap veremedim.
"Bana bak kardeşim. Benden önce ölmek yok lan. Önce ben Selim, önce ben."
Donuk bakışlarımdan damlalar süzüldü. Ama üzülmüyordum. Aksine mutluluktan akıyordu o yaşlar.
"Oğlum kalk lan hadi, künefe yiyecektik daha. Az önce canım istedi demiştin ya hani. Söz vermiştim künefeler bendendi." Gözlerinden süzülen damlalar ıslattı yüzümü. "Kalkta yiyelim kardeşim. Yiğit'i de özledik. Söz ilk boşlukta ben getireceğim yanına."
Zorlukla gülümsedim. Kesik soluklar arasından konuşmak için zorladım kendimi.
"Canın... sağ olsun.. kardeşim. Yiğit.. sana emanet."
"Vatan sağ olsun kardeşim. Söz veriyorum. Gözün arkada kalmasın. Ama bir şey olmayacak. Bir şey olmayacak, buradan beraber kalkıp gideceğiz dayan."
O da çok iyi biliyordu. Evet buradan ikimiz de gidecektik. Ama ben al bayrağa sarılı bir şekilde gidecektim. Ellerim uyuşuyordu yavaş yavaş. Çok az kalmıştı. Ömer'in bulanıkta olsa gördüğüm yüzü kayboldu. Her yer dönüyordu. Aniden zihnimin önüme serdiği anlar aklıma geldiğinde artık gözlerim kapanıyordu. Tüm vücudum uyuşmuş, Ömer'in söylediklerini duyamıyorudum. Neredeyse bilincim kapanıyordu. Ağzımı ve burnumu tıkayan kanlar arasından son kez konuştum.
"Kız çocuğu.."
"Künye.."
Şehadet için attığım adımların sonundayım. Ölüm. Kimsenin anmaya cesaret edemediği. Hep bir adım arkamda olan o soğuk melodi. Şimdiyse her zerremde hissediyorum onu. Yüzümde tebessüm, yeniden doğuyormuşcasına. Kan yerine huzur dolanıyor damarlarımda. Gözlerim kapanıyor gururla. Evet ölüm.. Bütünleşiyor bedenimle.
Vatanım! Bin ömrüm olsa binini de uğruna adayacağım şanlı vatanım. Ben gidiyorum ama niceleri dirilecek biliyorum. İşte gülümsüyorum. Çünkü; Damarlarımda akan Türk kanıyla gidiyorum. Bayrağım. Semâları süsleyen nazlı bayrağım. Göklerin padişâhı. Varsın son damlasına kadar aksın kanım. Sen dalgalanmayı bırakmadıkça yanmaz canım. Anam, babam, sevdalığım.. Ne mutlu bana ki; Senin toprağında yatacağım!
