Kumar
________Günaydın güzel kız... Saat tam olarak 04.35. Karısını deli gibi özleyen ama sorumsuz bir yazar olarak apar topar geri döndüm. Tabii saati hesaba katmayarak... Muhtemelen bu saatte uyuyor olacağın için mesajımı sabah kollarımda okuyacaksın. Uyku mahmuru halinle seni daha çok seviyorum. İyi uykular." Tahir, trenden iner inmez saate baktığında hala erken olduğunu gördü. Karısına okuyunca gülümsemesini sağlayacağı bir mesaj bıraktıktan sonra bir taksi tutup evine doğru yola çıktı.
Evine girdi sessiz olmaya çalışarak. Karısının uykusu ağır olsa bile, evde yalnız kalmaktan korktuğunu biliyordu. Ufak bir çıt sesinde bile ürken sevdiğini korkutmak en son isteyeceği şeydi. Bavulunu vestiyerin kenarında bıraktı odada ses çıkarmamak için.
Odanın kapısını açtı özlemle. İşte oradaydı... Bir hafta sonunda duyduğu mis koku ile gerçekten nefes aldığını anladı. Kapıda dikildi bir süre. Bu güzelliğin seyrine doymaya çalıştı. Açıkta kalan omuzları, yastığına dökülen kahve saçları ile nutkunun tutulmasını sağlamıştı. Yavaşça yaklaştı yanına. Üzerini değiştirmeden uzandı ve sarıldı beline. Omzuna ufak bir öpücük bırakırken çekti içine kokusunu doyasıya.
"Tahir." Kapalı gözleri ile mırıldanan karısına gülümsedi. "Buradayım sevgilim. Uykunu bozma." Sırtını göğsüne yaslayarak sarıldı tekrar ve uyumaya devam etmesi için saçlarını okşamaya başladı. İşte hayatının huzuru bu tellerde saklıydı. Ve bu tellerden birine zarar gelse kahrolurdu.
________
Nefes'in anlattıklarından sonra ne yapacağını şaşırmıştı genç adam. Aklı uzun zamandır ilk kez bu kadar zorlanıyordu. Başına bıçaklar saplanıyordu ama çözemiyordu. Nefes yatmıştı ama kendisinde uykudan eser yoktu.
Böyle olmayacaktı. Etraflıca düşünmesi gerekiyordu. Ama bunu burada yapamazdı. Kafasını karıştıran sebep ile beraberken bunu başaramazdı. İçeriye girdi hızla. Günlüğünü ve birkaç eşyasını çantasına tıkıştırdıktan sonra bir not bırakmaya karar verdi.
"Nefes, uyandığında yanında olamayacağım için kusura bakma. Ama gitmem gerek. Kafam hiç olmadığı kadar karışık. Nedenini anlatamam ama kafamın karışmasının sebebi sen ve karımın benzerliği. Bunları düşünmem gerek. Ne zaman dönerim bilmiyorum. Ne yaparım bilmiyorum. Ama bilmem gereken şeyler var. En kısa sürede görüşmek üzere."
Notu yatağın yanındaki komidine bıraktı. Geri çekileceği sırada yatan kadına ilişti gözleri. Omuzları açıktı, saçları yastığa serilmişti. Bu denk gelişlerin zihninde olan karışıklığa sebebiyet vermesine canı sıkılmıştı. Toparlandı ve teknenin de anahtarlarını alarak yola çıktı.
________
Güneşli bir güne açtı gözlerini genç kadın. Yüzüne, tavandaki camdan vuran güneş ile bir ısı gelirken içi uzun zamandan sonra huzurla doldu. Birazdan kalkacaktı, kocasını görecekti. Onunla kahvaltı yapacaktı eski günlerdeki gibi. Sonra onunla denize açılacaktı. Belki ikna edebilirse tekrar kasabaya inerlerdi. Akşam için çok güzel yemekler yapacaklardı. Sonra hafif esintili akşamda uzun sohbetler yapacaklardı yine.
Bunun bilinciyle gözlerini kırpıştırarak açtı. Güneşi görüyordu ve içi daha da huzurla doldu. Yatakta doğruldu ve ayaklandı. Koltuğa baktığında yatağın toparlandığını gördü. Yine erkenden kalkmıştı demek ki. Büyük ihtimalle kahvaltı hazırlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP
General FictionNe olduğunu bilmediği hastalık nedeniyle geçmişini günden güne unutan bir adam. Unutulan geçmişte yeri çok büyük olan bir kadın. Bir deniz fenerinde geçmişini hatırlarken, geçmişi karşısına çıkarsa neler olur?