Meet me, at the playground.

Kabanata 14

Kabanata 14: Glares

written by: StormRai

"The target route ay 50kilometers lang rito. Kaya mo ba iyon, Ara?"

"Yes, yes. Don't worry about me, Coleen."

"Sure? Just tell me if you need anything huh? Sasama lang ako kay Jairus. Be good with Yeshua, okay? I love you." ani ni Coleen sabay halik sa aking noo at gumawi na siya sa kinaroroonan ni Jairus.

I felt Yeshua's arms wrapped around my waist. Andito na kami sa paa ng bundok na aakyatin namin. Kinakausap nalang yung mga Forest Rangers para sa iba pang details.

"Are you hungry or something? Sayang, hindi pwedeng dalhin raw rito yung Adobo."

Seriously, Yeshua? Adobo? Hiking? Silly him! He was too concerned! Pffft!

"Ano ka ba, Yeshua? Siyempre bawal talaga yon rito." natatawa ko namang sabi sa kaniya. He answered me with his chuckles while still wrapping his arms around my waist. Pero bakit gano'n? Feeling ko may mabigat na matang mga naka-tingin?

Lumingon ako sa likod ko na naging dahilan para tanggalin ni Yeshua yung braso niya sa bewang ko. Nagpalinga-linga ako kung may nakatingin at meron nga, nakatingin ng masama si Carlei while he's with the teachers na kinakausap yung Forest Rangers.

Ano na naman kayang problema nu'n? Masama na naman ang tingin. Moody niya na palagi, ha?

"Hays..." ani ko sabay buntong hininga, hindi ko namalayan na sinusundan rin pala ako ng tingin ni Yeshua.

"Why are you looking at him? Are you guilty kasi iniwan mo siya?" Yeshua asked me straightly.

"H-huh? Ano? Hindi, ah!"

Yeshua chuckled. "Okay, focus on me, Aradia. Don't look at anyone else, partner mo na ako ngayon, di'ba? Let's go..."

Tumango nalang ako at nagsimulang maglakad kung sa'n siya papunta. Naglakad na rin papaakyat ng bundok yung mga kasamahan namin, I saw Coleen having some struggles with her things kasi paano ba naman halos dalhin na buong bahay!

Si Carlei naman ay seryosong naglalakad kasama ang mga teachers. He's always with our teachers. Ano kayang meron? Wala siyang kapartner?

A part of me is telling that it is my fault because I've left him pero a part of me is also telling that it's okay. He had his girls. Halata nga, oh? I saw his fandom na sumusunod sa kaniya ngayon papaakyat sa mountain. Pinangunguhan siyempre ng akala mo maganda naman, si Ishi.

Pake ko diyan? Edi do'n siya sa babae niya!

Pero hindi ko rin naman maiiwasan na hindi sisihin yung mga babae sa pagka admire nila kay Carlei. Carlei had almost the perfect features, kung iba ay almost perfect, sa kaniya perfect na perfect na. Bagay na bagay ang lahat ng detalye na nakalagay sa katawang pantao niya. How can he be this hot? Even nung kami pa, I almost admire him everyday. Oh, not almost, everyday pala.

Lalo na ngayon na nakasuot lang siya ng plain white tshirt tapos shorts lang na pang nature tripping talaga na black ta's shades na rin, ang bango niya tignan, pati ang gwapo pa.

Pero! Noon nalang iyon. Wala na akong interest sa kaniya, as in wala.

"Lauren, you okay?"

Nakalimutan kong andito pala si Yeshua. "Yes, okay lang." maikli ko namang sagot para iwas halata sa kaba.

"Okay, tell me if you want to rest, huh? We'll find a place to rest..."