Lonely at Nights [Shizaya]

0

"Yine geç kaldı- oh, ne oldu sana?"

Izaya yalpalayarak kapıda bekleyen Shizuo'ya doğru ilerledikten sonra buruk bir gülümseme ile anahtarını kilide soktu.

"Seninle oturup hiç insanlara olan sevgimden bahsetmiş miydim?"

"Bunun sırası mı? Kanıyorsun!"

"Onlara bütün sevgimi veriyorum, aralarında ayrımcılık yapmamak için olağanüstü çaba sarf edip hepsini bir tutuyorum fakat onlar-!" Izaya kapıyı açıp iterken öne doğru sendeledi, neredeyse düşecekti fakat Shizuo onu tutarak dengesini bulmasına yardım etti. "Fakat onlar-"

"Izaya, insanları neden seviyorsun?"

Izaya bu soruyla duraksasa da cümlesine devam etti.

"Fakat onlar çoğu zaman beni hayal kırıklığına uğratıyorlar. Kendi türlerinin yaptığını benden biliyorlar. Bazen insanların muhteşem varlıklar olduğunu düşünüyorum, bazense-"

"Izaya." Shizuo muhbirin yürümesine yardım edip koltuğa sözünü kesti. "İnsanları neden seviyorsun?"

"Onları izlemek eğlenceli."

"Seni incitiyorlar."

"Ne zamandan beri benim tarafımı tutar oldun?" Izaya koltuğa sırt üstü uzanıp bacağındaki yaraya dokundu. "Ya da ne zamandan beri 'manipülasyoncu şerefsiz'ler ilgi alanına giriyor diye mi sormalıyım?" Kendisine çok değerli insanlarının hitap ettiği şekilde hitap etmişti.

"Bilmiyorum." Shizuo, Izaya'nın başucunda oturup yaralı bacağın üzerindeki eli tuttu. "Bence sevgini başka şeylere yönlendirmelisin."

"Seni sevmeye başlamamı mı söylüyorsun bana?" Izaya güldü.

"Belki." Shizuo eli kanla temas edene kadar bir süre öylece durdu. "Neden Shinra'ya gitmedin."

"Ben de onu rahatsız etmek istemedim." Izaya gözlerini sarışına çevirdi. "Güvenimi kazanmak istiyordun, beni sabaha kadar yaşatabilirsen bu yolda bir adım atmış olursun."

Shizuo tıbbi eşyalar bulmak için yerinden kalkarken Izaya durumun absürtlüğüne güldü.

"Canımı almaya çalışan adama canımı emanet etmek, ha?" Izaya iç geçirdi. "En kötü ihtimal beni öldürme suçu Shizuo'nun başına kitlenir."

Ardından gözlerini kapattı.