Used (Louis Tomlinson)

H18

Caya's POV~💢~

Nadat Louis mijn wonden heeft schoongemaakt, zijn we bij mij op bed gaan liggen, Louis vond dat verstandiger omdat Niall daarnet al helemaal overstuur was.

Louis blijft onverstoorbaar over mijn hoofd aaien. Ik zucht diep, ik kan er niks aandoen dat de beelden van vandaag door mijn hoofd stromen. Vooral 1 zin die van Pleun heeft gezegd: "Ook een trekje lelijke? Misschien ga je dan sneller dood, zou de wereld zeker verbeteren."

Ik ga rechtop zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. Mijn ogen worden weer waterig, hoe het me nu nog lukt om te huilen, weet ik niet. Louis zijn arm glijdt over mijn rug naar mijn heup toe. Hij probeert me te sussen. Ik leg mijn armen ook om hem heen en mijn hoofd op zijn borst.

'Louis..' begin ik.

'Ja babe?' vraagt hij. Ik zucht een keer.

'Ik weet niet waarom je met me bent. Ik ben een wrak en ik geef je niet echt liefde terug. Ik denk alleen maar aan mezelf en je moet alleen maar voor me zorgen. Je hebt niks aan me.' fluister ik.

'Weet je wat het is Caya? Je hebt dat extra dingetje voor mij wat andere meisjes niet hebben. Nog nooit had een meisje echt zo veel interesse in mij getoond om een relatie te beginnen. Het gaat nu niet zo goed, maar het wordt beter en ik weet dat als ik je nu zou laten vallen, dat ik daar later spijt van ga krijgen. En voor jou voelt het misschien niet dat je me niet genoeg liefde geeft maar als je alleen al glimlacht naar me of met me knuffelt zoals je nu doet, voel ik me al speciaal.' Ik haal mijn neus op en laat me tegen het matras aanvallen, Louis naast me.

'Maar ik ben een wrak.'

'Nee, je bent juist sterk. Dat je nog niet hebt opgegeven.' Hij pakt mijn kin en dwingt me om hem aan te kijken. 'Het komt wel goed babe.'

'Dankje Louis.' ik zet een kusje op zijn zachte wang en leg mijn voorhoofd op zijn schouder. 'Wil je alsjeblieft vannacht bij mij blijven?' vraag ik zachtjes.

'Tuurlijk, altijd.' hij geeft een kort kusje op mijn hoofd en pakt mijn handen. Op dat moment gaat langzaam de deur open.

'Caya?' vraagt Niall en hij steekt zijn hoofd om het hoekje.

'Ja Niall?' vraag ik en ik ga rechtop zitten.

'Uh.. ik weet niet.. sorry? Denk ik? Omdat ik daarnet het zo stom over liet komen en daarna zo reageerde.' zegt hij zacht als hij de kamer helemaal instapt.

'Het geeft niet, ik snap het best.' hij knikt. Ik kijk hem aan en hij kijkt naar de grond. Ik sta op, loop naar hem toe en geef hem een knuffel. 'Het is goed, echt.'

Hij knikt in mijn nek en legt zijn armen ook om mij heen. 'Dankje Caya.'

Ik trek terug en kijk hem aan. 'Het is goed.' hij glimlacht naar me. Ik glimlach snel terug en ga weer bij Louis zitten, onze ruggen tegen de muur.

'Slaaplekker.' zegt hij voordat hij de deur dichtdoet.

'Truste.' zeggen Louis en ik terug. Ik kijk naar hem en hij kijkt naar zijn vingers die aan de draadjes van zijn broek pulken, van het gat bij zijn knie.

'Mag ik iets vragen over.. dat ene van Jeff enzo?' vraagt hij zachtjes. Ik slik en knik.

'Ja mag wel.' hij knikt ook.

'Is hij de enige jongen die met jou naar bed is geweest?' Vraagt hij nog zachter dan daarnet. Ik slik weer en schud mijn hoofd.

'Nee, elke jongen waar ik een "relatie" mee had, deed dat bij mij.' hij knikt. 'En dat waren er 5. Maar dat wilde ik ook niet, alles wat ze bij mij deden wilde ik niet.'