Used (Louis Tomlinson)

H37

Caya's POV~💃~

Het is nu een paar maanden later en het gaat goed, niet perfect maar dat gaat het nooit als je mijn leven leidt. Elke dag ben ik nog steeds bang om naar school te gaan. Gelukkig zijn Louis, Niall en Liam er. Steeds meer ga ik ook weer met Liam om, Lise, zijn vriendin is echt super lief, ze zijn echt schattig bij elkaar.

Louis zijn ouders mogen me nu ook meer, zijn vader mocht me altijd al wel, maar zijn moeder niet. Gelukkig is dat nu wat beter. Ik ben echt nog super vaak bij hem thuis geweest, gewoon samen met hem en zijn familie zijn. Ze voelen nu steeds meer ook als mijn familie.

"Wat zit je allemaal te dromen princess?" Fluistert Louis voordat hij een kusje op mijn wang geeft. Ik kijk meteen om me heen, we zitten gewoon in de klas. Niemand kijkt, phiew. Ik kijk weer naar Louis en glimlach.

"Gewoon, nadenken over alles." zeg ik. Hij knikt en pakt mijn hand onder tafel. Ik kijk naar de docent maar luister niet wat ze zegt, mijn gedachten gaan naar hele andere dingen.

"Ga je straks mee naar Harry?" Vraagt Louis fluisterend in mijn oor. Ik kijk naar hem en onderzoek zijn gezicht. "Ik had met hem afgesproken maar ik kan jou zo lang niet missen."

Ik bloos en glimlach verlegen naar hem.

"Dus je gaat mee?" Vraagt hij. Ik knik snel en blijf hem aankijken, hij kijkt me terug aan en glimlacht. "Love you." vormt hij met zijn mond, zonder geluid, iedereen is stil.

"Love you to." vorm ik hetzelfde terug. Hij glimlacht en wrijft met zijn duim over mijn hand.

~~~~~~

"Ben je wel eens bij Harry geweest?" Vraagt Louis aan mij als we op de fiets zitten. Ik schud mijn hoofd en verstrengel mijn vingers met die van hem. "Dan wordt dit je eerste keer." lacht hij een beetje en ik knik met een glimlach. We stoppen voor Harry's huis en bellen aan.

"Hi guys!" Zegt Harry vrolijk. Ik glimlach breed naar hem en al snel trekt hij mij en Louis in een knuffel.

"Hi Harry." glimlach ik terug. Hij houdt de deur wat verder open en laat ons binnen. Louis wrijft met zijn duim over mijn hand als we het huis binnen stappen.

"Wie zijn daar?" Roept een vrouwen stem. Mijn hartslag gaat omhoog, het zal wel niet.. het kan niet. Ik heb het vast verkeerd gehoort.

Harry loopt voor ons uit de keuken in waar de vrouwenstem ook vandaan kwam. "Uh.. Mam, dit zijn Louis en Caya. Louis kende je al maar Caya is een vriendin van me." ik kijk langs Louis naar de vrouw.

Wat? Nee. Nee.

Ik schud mijn hoofd en ren weg, de deur door naar buiten. Tranen stromen ondertussen over mijn wangen. Ik probeer mijn standaard van mijn fiets in te klappen wat na een paar keer lukt. Net op het moment dat ik weg kan rijden op mijn fiets, pakt Louis me bij mijn schouder.

"Wat is er?" Vraagt hij verbaast.

"Ik moet hier weg. Nu. Als je niet mee komt maakt het me niet uit, maar ik ga weg."

"Leg het eerst uit, komop, zo erg kan het niet zijn." hij veegt mijn tranen weg met zijn duim maar ik schud mijn hoofd hard.

"Nee Louis, je snapt het niet. Ik moet nu gaan."

"Okay.. uh, ik kom wel met je mee. Harry snapt het wel." hij zegt nog even snel wat tegen Harry en rijdt dan met mij mee naar mijn huis. Hij praat tegen me maar ik staar voor me uit. We zetten onze fiets weg en gaan naar binnen. "Wat was er nou?"

"Louis.." begin ik. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar de bank. Ik voel mijn hele lichaam trillen als hij me tegen hem aanhoudt. "Hij noemde mijn moeder, zijn moeder." fluister ik en ik bijt op mijn nagel als ik naar hem kijk. Hij schudt verward zijn hoofd.

"Hoe bedoel je?"

"Hij zij mama tegen mijn moeder." zeg ik nu duidelijker.

"Maar dat was Harry's moeder?"

"Nee! Dat was ze niet en dat is ze niet, ze is mijn moeder. Ik zag haar toch staan! Ze kan niet zijn moeder zijn, ik heb geen broertjes." Hij kijkt me nog steeds verbaast aan en ik bijt nog steeds nerveus op mijn nagels.

"Maar hoe kan dat? Ze woont toch in Amerika?"

"Hoe moet ik dat weten?" Snauw ik. "Sorry." zeg ik snel erachteraan. "Ik heb geen idee wat dit betekent, maar het was haar echt, ik zag het hoe ze naar me keek, ze weet meer. Sowieso."

"Moeten we het niet aan Harry vragen?" Ik kijk op naar hem en knik. Hij kust mijn voorhoofd en veegt de tranen weg. "Het komt wel goed, we gaan het allemaal uitzoeken."

Ik knik weer en leg mijn hoofd op zijn borst. Hij wrijft over mijn haren en ik voel de tranen opkomen. Mijn moeder is gewoon in hetzelfde land, dezelfde stad, ze liegt keihard tegen me. Tegen haar eigen dochter. Ik wrijf in mijn ogen en kijk dan naar mijn vingers, zwart. Tuurlijk.

"Rustig maar babe, Harry komt eraan en dan kan je alles aan hem vragen." fluistert Louis en hij veegt opnieuw mijn tranen weg. Ik knik en knijp mijn ogen dicht. Terwijl we wachten gaan mijn gedachten met me op de loop.

*Flashback*

"Mama!! Ik heb je zo gemist!" Roep ik als ze opeens in de woonkamer van mijn oma zit.

"Hey liefie!" Roept ze, ik ren naar haar toe, ze tilt me op en knuffelt me. "Wie heeft jouw haartjes zo mooi gedaan?" Vraagt ze als ze over mijn vlechtjes gaat.

"Oma." zeg ik en ik klem mijn knuffel in mijn handen en mijn duim in mijn mond. Ze knikt en gaat op de bank zitten met mij op haar schoot. "Waar is papa?"

"Hij moest nog wat doen op kantoor."

"Wanneer komt hij terug?"

"Weet ik nog niet sweetie, misschien over een weekje."

"Dan al?" Vraag ik vol ongeloof.

*Einde flashback*

Ik was 7, wat denk je dan van me? Dat ik dan al snap wat voor bitch ze is? Ik was blij als ze er was, netzoals mijn vader maar dat veranderde ook al snel.

Na een tijdje gaat de bel en Niall rent meteen naar de deur. Harry zegt nog allerlei dingen tegen Niall en loopt dan door naar de woonkamer.

"Caya, wat is er? Waarom ging je ineens weg?" Vraagt hij en hij gaat naast me op de bank zitten. Ik ga wat meer rechtop zitten en Louis doet hetzelfde. Niall gaat naast Harry zitten en kijkt mij aan.

"Die vrouw die jij je moeder noemt, noem ik ook mijn moeder." zeg ik trillend.

"Wat?" Vraagt hij verbaast. "Ze is mijn moeder."

"Ziet ze er soms zo uit?" Vraag ik en ik laat een foto zien vanaf mijn telefoon, van toen ik klein was, ik zit bij haar op schoot. Harry pakt de telefoon over en kijkt ernaar.

"Ja." fluistert hij.

"Caya!" Roept Louis en mijn hoofd schiet om. "Ik weet het!"

"Vertel dan!" Hij rolt zijn ogen.

"Wilde ik toch net gaan doen?"

"Louis!"

"Luister dan!"

"Doe ik, vertel!"

"Jouw moeder, of die van hem, dat weet ik niet, die heeft gezegd dat ze in Amerika woont zodat ze voor hem kan zorgen." ik kijk weer naar Harry.

"Maar waarom dan precies voor mij en niet voor Caya?" Denkt Harry hardop en ik haal mijn schouders op.

"Maar Harry, denk jij verder?" Hij schudt verward zijn hoofd. "Als wij dezelfde moeder hebben.." zijn ogen worden groot.

"Dan zijn wij broer en zus."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Cliffhanger!! Oehh.. zoiets doe ik niet super vaak, ik vind dan dat het hoofdstuk te kort wordt, zoals nu. Maar okay.. Lysm!! Xx