Used (Louis Tomlinson)

H21

Caya's POV~🙉~

Louis geeft een kusje op mijn schouders en ik trek terug uit de knuffel. Hij kijkt me aan en wrijft over mijn rug.

'Had ik gewoon even nodig.' zucht ik.

'Ik vond het niet erg hoor.' glimlacht hij zwakjes. Ik glimlach ook een beetje en druk een kus op zijn wang.

'Gelukkig.' ik leg mijn voorhoofd tegen dat van hem en sluit mijn ogen, zodat ik beter kan nadenken. Ookal wil ik het helemaal niet.

'Laten we gaan eten, je hebt heel de dag nog niks op. Lijkt me niet dat je daarnet zelf eten hebt gemaakt, toch?' ik schud mijn hoofd en sta op. Hij staat ook op en loopt achter me aan naar de keuken. Zijn hand glijdt over mijn rug naar mijn heup toe, mijn huid tintelt ervan. Ik glimlach naar hem als ik de boterhammen smeer en geef hem die van hem. Hij eet hem dankbaar op, we gaan weer op de bank zitten en zetten de tv aan.

We zitten precies hetzelfde als toen we een film keken, ik tussen zijn benen in, de deken over ons heen en zijn armen om mij heen. Er is een of ander vaag programma op, Louis vond het leuk om te kijken.

'Ga je ook een keer mee met mij mee? Naar huis?' Vraagt hij, ik kijk achterom naar hem en knik.

'Isgoed.' hij glimlacht naar me en zet een klein kusje op mijn voorhoofd. 'Ik heb helemaal geen zin in tv kijken, het is saai.' zeg ik als ik naar hem kijk en ik draai me op mijn zij. Hij kijkt op me neer en schudt even lachend zijn hoofd.

'Nee okay, je hebt gelijk. Ik weet wel iets anders om te doen?' ik knik snel als teken dat hij het moet zeggen. Zijn mondhoeken krullen zich op in een perfecte glimlach. Ik kijk ernaar, meer staren. Zijn vinger legt hij onder mijn kin en zijn duim erop. 'Ik denk dat je het ook wel leuk zal vinden.'

'Vertel me dan wat je wil doen.' Hij likt zijn lippen, met nog steeds dezelfde glimlach.

'Als ik het zou vertellen dan zou het geen spontane actie meer zijn.' hij klemt mijn benen om zijn middel heen en gaat zelf wat meer rechtop zitten.

'Louis, vertel het nou maar gewoon.'

'Je bent niet heel erg goed in hints he?' ik haal mijn wenkbrauwen bij elkaar uit verwarring.

'Ik snap helemaal niks meer van jou.' Hij legt zijn handen op mijn heupen en ik leg mijn armen om zijn nek.

'Ik zal het wel wat duidelijker maken.' voor ik het zelf doorheb, staan zijn lippen op die van mij. Ik schrik eerst maar kus hem dan terug. Onze lippen glijden over elkaar heen, vlinders, vuurwerk, alles giert door heel mijn lichaam. Het voelt fantastisch.

Al snel spelen onze tongen met elkaar. Ik haal mijn hand door zijn bruine haar en trek langzaam terug. Zijn haar zit warrig door elkaar en er staat een speelse glimlach op zijn lippen.

'Je bent zo mooi babe.' Fluistert hij in mijn oor. Ik bloos en leg mijn voorhoofd tegen dat van hem.

'J-jij ook.' stotter ik ongemakkelijk. Hij wrijft zachtjes over mijn rug heen en ik kijk hem aan. Zijn oogjes kijken me schattig aan en ik kus even zijn neus.

'Ik hou van je.' fluistert hij nog zachter. Ik glimlach lichtjes.

'Ik ook van jou Louis.' hij zet een lange kus op mijn lippen en kijkt me weer aan. Ik geniet van elk moment dat ik met hem heb. Nooit heb ik er bij een jongen overna gedacht hoe knap hij is, maar bij Louis denk ik dat elke seconden.

'Je hebt me gemaakt hoe ik ben.' zegt hij, ik kijk hem aan en haal uit verwarring mijn wenkbrauwen bij elkaar, alweer.

'Hoe bedoel je?' vraag ik.