Winds Of Fate (Completed)

PROLOGUE

Trailer 👆

           

Nóte:

This is a work of fiction. Names ,characters ,businesses,places,events and incidents are either the product of the Author's imagination.Any resemblance to actual person living or dead is purely coincidental.

Plagiarism is a CRIME,sweetheart.

[Prologue]

                      ALEX

"Mom!please. I know what I want at sa tana ng buhay ko ay hindi pa pumapasok sa isip ko ang mag dress." ngiti ko habang pinipigilan si mommy sapag hahalungkat ng mga dress sa aparador.

"At ano ang gusto mo yang slacks at tuxedo?for Pete's sake Alexa you're a girl so act as one!" iritado nitong sabi,pinalo pako nito ng sinubukan ko syang hawakan.

Aish! Tigas ng ulo.

"It's Alex,mom not Alexa"paalala ko kay Mommy,bumusangot ang muka nito at nag patuloy sa paghahanap.

Palagi nalang n'yang binabanggit saakin ang linyang iyon. 'You're girl so act as puchuchu' seriously? Should I change myself? Hindi ba maaari ang ganitong kasarian sa mundo? Ang problema sa mga tao ngayon panlabas na anyo mo ang tinitingnan.

I shooked my head in dissapointment.

"Go on and wear this dress, try it!" nilahad saakin ni mama ang kulay maroon na tube na dress.

Holey moley! Is she kidding me?

I glanced at her in dismayed.

"Mother,malaki na ako at kayang kaya ko nang mag desisyon sa sarili ko."I enhaled.

Her eyes blazed with sadness.

"O-Oh. W-Well, if that's what you want then fine." she gave a half-smile.

I hugged and kissed her forehead.

"Oh!poor baby!"

Napangiti ako. Kumalas ako ng yakap at humarap sa salamin,I'm wearing a black longsleeve. Kaarawan ngayon ni Brandon at sa Bar kami mag iinom.

Pumasok ako sa ferrari ko at pinagmasdan si mommy na nakatayo samay pinto.

"Oh sige,basta ay huwag ka masyadong iinom ng marami." paalala nito. I smiled then started my engine.

"Noted!gotta go Mom,I love you!"

SPARKLE BAR

The bar isn't that far.
Pagdating ko ay agad akong sinalubong nila Brandon,Andrew,at Hart.

My best of the bestfriends ever! My childhood friends.

"What a handsome prince!" Hart exclaimed, dahilan para maagaw namin ang iilang atensyon ng mga nag sasayawan.

I smiled shyly. Lumapit ako sa isang malawak na round table at doon naupo,huli na ng malaman kong wala pala akong regalo!

Anak ng tokwa! Sa lahat ng maaari ko pang kalimutan regalo pa? Geez. What a pathetic hooman.

Nagsimula na ang inuman at ang iba ay nagbibigay na ng regalo. I closed my eyes in frustration.

"Happy birthday,I'm sorry. I left my gift." I told him,tumawa sya at tumango.

"Okay lang, mahalaga ay narito ka" ani nito. I nodded, bit relieved.

"Sparkle huh?"puna ni Andrew, my chinese friend. I chuckled.