Winds Of Fate (Completed)

CHAPTER TWENTY-TWO

Chapter 22 

   

                        ALEX

Tawanan. Kainan. Inuman.

Ayan ang ginawa namin sa nakalipas na apat na oras. Bukas ang huling pahinga dahil kinabukasan ay kaarawan na ni Hart the Great.

Tiningnan ko ang oras sa relos ko,mag aalas dose na pala.

"Hoy,tara na at umuwi. Anong oras na pala"  tumayo ako at pinilig ang ulo,pinipigilan ang antok.

"Ugh!" sumuka pa sa sahig si Brandon,kanina pa kasi ito sayaw ng sayaw at tagay ng tagay.

"Gross! "  napailing nalang ako,nakakahiya nato.

Palihim kong sinipa si Hart at sinenyasan na lumabas na.
He mouthed me -why-so-rude-on-me- siniringan ko ito at pinanlakihan pa ng mata.

"Pasensya kana,na abala kapa.. Ako na ang maglilinis" pagtuloy ko sa suka ni Brandon.

Agaran namang umiling si Gio.

"I can clean it,umuwi kana" amoy ko ang alak na naggagaling sa kanya pero ang boses nito ay mas malinaw pa sa vision ko.

8:00 Am

Isang ring lang ng telepono ay automatic na bumukas ang mata ko.

"Yes?"

"Magandang umaga apo.." napabangon ako sa masiglang boses ni lolo mula sa telepono.

"Kamusta si mama ?lo?"

"Ayos na sya apo,nakalabas na sya ng Hospital at nasa mansion na kami."

Twenty minutes lang ang tinagal ng usapan namin ni lolo,nagpaalam na sya upang sumabay ng kain kay mama. And Yes i talked to mother,she apologize for what she did. Ang sabi nya ay wala padaw syang sapat na tulog non kung kaya't nagawa nya yon.

Nangako rin ako na pagkatapos ng Board Exam ko ay lilipad ako papuntang Singapore.

(knocks)

Napabaling ang tingin ko sa pinto, tumayo ako at dumiretso na agad sa pinto sa sala. Hindi nako naghilamos. Paniguradong sila Brandon na naman ito

"Ang aga--" napatigil ako sapag sasalita.

I stunned in a moment.
Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo sa ulo ko.

"A-Alexa...Anak"

I didn't blink nor talk.

"A-lexa ana--"

"Stop. Im not your daughter anymore"  pigil hininga kong sambit. Mapakla naman itong ngumiti.

"You hated me that much?" he asked,in teary eyes. Gusto kong matawa sa kinatatayuan ko.

"You know what? I can't believe you" humagalpak ako ng tawa sa huli,why this man can't get it?

"Bakit kapa bumalik?" tanong ko. Hindi nakakaramdam ng awa.

Siguro ganto talaga,kahit gaano pa kalapit sayo dati yung tao oras na magtanim ka ng sama ng loob. Magiging bato kana,hindi kana makakaramdam ng awa para sakanya.

"B-Bumalik ako kasi m-mahal ko kayo ng mama mo,aayusin ko ang gusot sa pamilya natin--"

"Mahal mo kami? Sabihin mo naman tuwing mag bibiro ka para naman matawa ako."

"Alexa"

"Mahal? Alam moba ang salitang yan? Ha?! Hindi! Kasi kung mahal mo kami hindi ka mangbababae! Kung mahal mo kami magpaparamdam ka! Pero wag kang mag alala. Hindi ko kailangan ng Pagmamahal mo kung sakali."