Winds Of Fate (Completed)

CHAPTER THIRTY-SEVEN

Chapter 37

                        ALEXA

Mabilis akong tumayo at tumakbo palabas ng courtroom, mabilis kong nilibot ng tingin ang buong paligid.
Asan si Andrew? Parking lot! Yeah!

Mabilis ko iyon tinungo nasa bungad palang ako ng masilayan ko si Andrew naglalakad patungo sa sasakyan nya.

"Andrew!" natigil sya sapag lalakad at hinarap ako. Mabilis ang paglapat ng kamao ko sa muka nya na kinagulat nya.

"Alex? What was that for?" gulat nitong tanong, marahas kong hinawakan ang kwelyo nya.

"What do you think you're doing? Huh?" galit kong tanong.

"Giving the proper justice for Hart! Hindi ba ay iyon ang gusto mo? Ang gusto natin! " ang mga mata nito ay pagod at nag susumamo.

"Proper justice? Giving a False statement! Is that what you called a Proper Justice?! Do you remembered that night? Huh?I asked you if you have phone! Pero anong sabi mo? Wala kang dala!"

Tumigas ang titig nito saakin bago kinalas ang kamay ko sa kwelyo nya.

"Totoo lahat ng sinabi ko Alex. Please don't judge me. I'm doing this because I promised H-Hart..." nagugulat akong lumingon kay Andrew.

"Anong pangako?" natigil sya at namuo ang luha sa mga mata.

"Come on tell me!!" sigaw ko,

"Gio likes you. Ayon ang dahilan kung bakit nya pinatay si Hart, he's selfish he wants you for himself. Nais ko s'yang makulong, he deserve to be in jail!"

Hindi ako nakapag salita tila nanakit ang buong ulo at puso ko.

"I'm so sorry. Nasabi ko ang lahat ng iyan sayo. You must be upset right now. But believe me I'm not mad,just call me if you need me." ngumiti ito at suminghot pa bago pumasok sa sasakyan nya.

Naiwan akong nakatulala sa kawalan. And then a minute came I found myself laughing.

"Must be crazy right now,huh."

Natigil ako sapagtawa at nilagay ang dalawang kamay sa tuhod.

"Shut up." anggil ko at saglit na inayos ang tayo, nakatingin ito saakin at may ngiti sa labi.

"You look really convinced. Do you  believe him?" si Detective.

Napairap ako at umiiling na kinumpas ang kamay sa hangin.

"Buti kung ganon, nakakatakot ka maging Attorney baka mabaliw ka ng maaga." he teased.

"Come on! Ano't naparito ka?" tanong ko seryosong nakatingin sakanya.

"Heard about the first trial. By the way I have something to tell you." aniya at sinenyas ang sasakyan nya.

Sumunod ako at pumasok sa front seat.

"I don't think the suspect is Evren," sambit nya at saglit na naglabas ng Folder.

"I found it in the crime scene." sambit nya at ipinakita sakin ang car keys na kulay brown at may simpleng naka ukit na letra doon. B.

Memories flashed on my mind.

"This could be your friend's key."

Natutop ako at napapikit ng mariin.
"Hindi iyon magagawa ni Brandon." pangunguna ko.

"Why are you so sure?" nais kong itapon ang mga nakikita ko ngunit pinigilan kolang. Hindi iyon magagawa ni Brandon.

"Look at this." inabot nya saakin ang isang litrato na katawanan ni Brandon ang isang lalaki.