Winds Of Fate (Completed)

CHAPTER THIRTY-EIGHT

Chapter 38

"Jesus! What the hell is happening here?"  napatingin ako sa isang lalaki na halata ang gulat at takot sa muka. 

"Kailangan ko ng tulong mo, may sasakyan kaba?" tanong ko rito, kahit kabado ay tumango parin ito.

"Great! Tulungan moko isakay tong dalawa sa sasakyan mo." aniko, ngunit naroroon sya at naka tigalgal.

"Oh! Come on!" I hissed.

Mabilis syang nag tungo saakin at binuhat si Ogay.

"Asan ang sasakyan mo? Madali tayo!" pagmamadali ko sakanya, nagpa panic itong tumungo sa itim nitong Honda. Pinasok ko roon si Brandon at naupo sa Front seat.

"Bilisan mo!" anggil ko. Nagmamadali itong nag maneho papaalis ng Green hill.

"S-Saan tayo?" kabado nitong tanong.

Binuhay ko ang telepono at binalak na tawagan si Hugo. Ngunit napatigil din ako ng mabasa ang text nya kanina na ngayon kolang na isip. Binabantayan ba nya ako at alam nya ang pupuntahan ko? Fuck it!

Panigurado nasa bahay ko ito at naghahantay! Bakit naman ganito! Gusto ko lang naman kumain ng Bicol express!

"Anong pangalan mo?" tanong ko sa lalaking nag mamaneho na para bang lutang.

"C-Carlos. I-Ikaw? S-Sila?" sunod sunod na tanong nito. Napangiwi ako at umayos ng upo.

"Ako si Alex. Carlos, nasaan ka natuloy?" tanong ko rito, muntikan pa itong maka sagi ng tricycle sa kaba.

"B-Bakit mo natanong?" kabado at nanginginig nitong tanong.

"Can you calm down? Hindi ako nananakit!" anggil ko.

"Y-Yung baril mo kasi."

Napagtanto ko na hawak kopa pala ang fake gun kanina. Napapikit ako ng mariin bago binuksan ang bintana at itinapon iyon ng walang pag aalinlangan.

"Ngayon ayos naba?" tanong ko rito, doon lamang sya kumalma ng kaunti,

"I-I have a phobia with guns." sambit nya. Medyo lumaki ang mata ko kaya pala ganon nalamang sya mag panic.

"Sorry my fault. Now saan ka nakatira? Or tumutuloy?" tanong ko sakanya. Bumuntong hininga ito.

"North Collis." sambit nya. Umarko ang kilay ko at wala sa oras na sinearch sa map iyon. North Collis!

"Good! Take us there." ngiti ko na kaagad nyang ikina preno, nakita kopa sa salamin na nahulog sa lapag si Ogay.

"What?"

"Makinig ka. Ako si Ale---"

"Alex yeah! I got it, pero bakit saamin?" naghihisterya nitong tanong.

"Simple lang, ang bahay ko ay binabantayan ng mga pulis--"

"Pulis?!"

"Arg. Makinig ka, kaibigan ko ang mga kasama ko kaso nabugbog sila missing sila ng Apat na buwan! At magugulat ang mga kapitbahay ko oras na iuwi ko sila sa bahay ko. Kaya please sa iyo na muna kami makikituloy. Pangako hindi kami masasamang tao." pagkuwa'y napa sapo ito sa noo.

"I'm Attorney Mariano." sabi ko.

Geez! It sound so great!

HINDI ko alam kung matatakot ba ako o ano, paano ay sa liblib na lugar dumadaan ang kotse nitong si Carlos.

Trenta minutos na siguro kami nag babyahe. Kumakalam na lamang ang sikmura ko.

"Malayo paba tayo?" tanong ko rito.