Daring to Date the Boss

Chapter Fifteen

Chapter Fifteen

SHE never intented to be the most important person in someone’s life. That was too much too ask for. Lalong hindi din nya pinangarap na masaktan para lang maramdaman kung gaano kasarap ang may nagpapagaan ng loob sayo. Yung tipong niyayakap ka, tapos lalo kang mapapaiyak? Then lalong hihigpitan yung pagkakayakap sayo? No one pacified her in her entire existence dito sa mundong ibabaw. Just as well. Dahil hindi naman si sya yung tipo ng taong nagpapakita ng kahinaan sa iba. Kaya nga ba napakalaking tanong kay Monique kung bakit hindi nya pa din inaalis ang pagkakayakap kay Zaint. In this position, they were almost intimately embracing. Hindi na nga almost eh. Dahil magkayakap na talaga sila.

“Ay! Nakakaloka! Andaming tao sa pantry! Hindi kinaya ng powers ko ang…. Hi sir pogi. Este Mr. Arevallo? My gawd! Ikaw po ba yan? Shet. Ang hot nyo po talaga. Bakit andito na kayo agad?” Leanne exclaimed in.. in.. tama ba? Excitement? Diba dapat in horror or in terror? Bakit parang tuwang tuwa pa ito na nandun na ang boss nila?

Napalingon sya dito. But Zaint didn't even bother to look at Leanne. Para bang wala itong narinig na may tila babaeng daig pa ang armalite sa sunod sunod na pagsasalita. She even wondered kung nakakahinga pa ba ito sa sunod-sunod at walang hingahang pagsasalita.

“Bumili po ako ng lunch. Kumakain po ba kayo ng gulay? Ay oh my gulay. Ang gwapo mo po pala talaga sa malapitan boss.” Parang invisible si Leanne na hindi nito nakikita.

“Muka ka din pong mabango. Sabi ko nga dito kay Monique, makalaglag underwear kayo.” Nanlaki ang mata nya sa pinagsasabi ni Leanne. Pero si Zaint, dedma pa din.

“Hangin. Hangin lang ako. 'Yun lang.” Leanne gritted her teeth. The smiled sweetly at them. “Hindi ko nga nakikitang magkayakap kayo ngayon e.”

Hindi sya makapaniwala sa narinig nya mula kay Leanne.Walang sabi-sabing napaharap si Zaint kay Leanne kunot ang noo. Monique saw the muscles on his jaw flexed.  Maya-maya pa ay naramdaman niyang lumuwag ang pagkakayakap sa kanya ni Zaint. Naramdaman siguro nitong tuluyan na syang kumalma.

Inis na lumayo ito at tumalikod. Tapos muling humarap sa kanya with that gentle expression .She thought women are the only ones who are fickle-minded. “Be still. I’ll get you a glass of water.” Ma..lu..ma..nay.. na pagkakasabi ni Zaint kay Monique. Pinigilan nyang mapataas ang kilay nya. Aba. Moment nay un e. might as well enjoy it!

“Hoy! Echoserang palaka ka! bumaba lang ako saglit kayakapan mo na si Mr. Yummy?!” pinanlakihan nga nya ito ng mata.

“Lee, yung bibig mo. Marinig ka ni Sir.” impit na bawal nya dito. Pano banglakas ng bibig. Grabe.

“Ay wow? nahiya ka? e halos ayaw nyo na ngang bitiwan ang isa’t isa kanina? Nagenjoy lang te? Nag-enjoy?” Leanne rolled her eyes in annoyance, Monique chuckled. “Alam na ba nya yung nangyaring pang-aaway sayo ni Camille dahil sa yummyness at hotness nyang taglay?”

Monique sent Leanne a warning glance. Kapag narinig talaga ito ni Zaint kakatayin nya na talaga 'tong si Leanne. She had the biggest mouth ever.

“Ano? Wala kang balak sabihin sa kanya yung ginawa sayo ni Camille? Aba Monique, employee’s right na yung nilabag ng babaing yon. Tama bang duruduruin ka sa harap ng kapwa natin employee?”

Natulig silang pareho ni Leanne sa biglang pagbagsak ang isang baso ng tibig sa mesa. He stood up and rip his necktie from his polo. Hiniklas nita ang necktie sa sobrang galit. And boy, wasn't he handsome in his three-piece suit, no. She couldn’t  term Zaint just handsome. He was dangerously gorgeous. Pagkatapos ay tumayo ito ng tuwid then crossed his arms. Naka-kagat labi pa ito na tila may pinipigil sabihin o gawin.