GÖKKUŞAĞIM-Bitti

Yıldızlar

Error'dan
Error biliyor musun ben çok aşığım... Sana...

Son duyduğum kelimeler bunlardı. En son ne olmuştu? Bana ne oldu? Neredeyim?

-Error!! Error, nerdesin sevgilim!?

Ben burdayım, ama değilim... Neler olduğu hakkında hiçbir bilgim olmazken sadece yaşıyordum. Nerede olduğum, ne halde olduğum, ne yapıyor olduğumu, hiçbirşeyi bilmiyordum.

-İnk...

Sesim olabildiğince kısık ve duyulmaz çıkmıştı.

-K-kur-tar... B-ben-i...

Herşeyin sonu gelmiş gibi hissediyordum. Ve sonra... Bir ışık, etrafı aydınlatan o ışık...

-Error, sana geliyorum!!

Ses yaklaştıkça ışık artıyordu. Arttı, arttı, arttı ve arttı. Işık gözlerimi acıtmaya başlayınca gözlerimi kapatmak zorunda kaldım. Ve sonra beni saran kollar. Titriyor ve hıçkırıyordu, ne olmuştu?

-S-seni k-k-kaybet-t-tğimi s-sa-sandım... B-burdasın!

Karşılık verdim, sıkıca geri sarıldım. Sanki son dakikalarımmış gibi sarıldım... Onu birdaha göremeyecekmişim gibi... Ve yine oldu,

*crack*

Başka bir çatlak, ruhumda... Demek zaten son dakikalarımmış...

Çatlağı hissettiğim anda göğsümün sol tarafını elimle tutup yere düştüm. Çok acıtmıştı, ama neden olduğunu anlayamadım. Eğer duygularıma göre hareket etmezsem ruhum çatlamaya başlıyor... 5 saniye sonra tek duyduğum kafamda yankılanan birkaç kelimeydi,

Error,
Gitme,
Lütfen,
Hayır,

Ölme...

3. Kişi

Error bayılmıştı, İnk ağlamıştı. Ve karanlık etrafı sarmış umutsuzluğu arttırıyordu. İnk Error'u temiz hava alması için dışarı çıkarmış, ve onu sırtını yaslayabileceği bir yere bırakmıştı.

-E-Error? Ölmedin d-d-değilmi? B-b-beni bı-bırakma...

İnk Error'un yanına oturdu ve en azından biraz olsa umutlanmak için havaya baktı, onları görebilmek için. Ama yoklardı, etraf zifiri karanlık olsa bile yoklardı. Onların da umutları kesilmişti.

Yıldızlar o gün yoklardı...

Umut tükenmiş, karanlıkta öylesine oturuyorlardı çift. Çok zıt iki kişi, iki canavar. Aynı kişi fakat farklı kişilikler... (Burda hiçbir şekilde din, dil, ırk ayrımı yapılmamıştır)
Onlar siyah ve beyaz gibiydiler, çok farklı iki kişilik. Siyah, bütün negatif şeyleri aynı anda akla getirir... Beyaz, bütün pozitif şeyleri akla getirir. Ama,

Herzaman uyum içindedirler.

Siyah olmadan beyaz, beyaz olmadan siyah olmazdı. Onlar da öyleydiler, birbirlerine ihtiyaçları vardı. Biri ölürse diğeri yaşayamazdı. Belkide birisi savaşta ölecekti sevdiği için...

Error mucizevi bir şekilde uyandı aniden.

-İ-İnk?

Sıkıca bir sarılmadan sonra, Error'un gözü yıldızlara takıldı. Onlar geri gelmişlerdi, umut vardı... Herzaman vardı, sadece bazen gizleniyordu.

Selam arkadaşlar
Biliyorum çok kısa bitirdim ama cidden hani yazacak hiçbirşey  yok

Ciddi anlamda hiçbirşey

Bulamıyorum ne ilham var nede  aklımda farklı birşeyler

Hem zaten okulda başlayacak o zaman bölümler çok daha fazla gecikecek hem belki telefonum elimden alınacak bende bilgisayardan girmeye çalışacağım

Öyle işte kısa bıraktığım için gerçekten çok özür dilerim. Çok çok çooook özür dilerim

Lütfen affedin sizi seviyorum B'ye :'(