Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikayemi okuyan herkese ve beni destekleyen tüm okurlarıma teşekkürlerimi sunuyorum. Bilmenizi isterim ki; okumakta olduğunuz bu hikaye yaşanmış bir hikayeden ilham alınarak yazılmıştır. Cemile üç kitabın birinci serisidir. Yazarken duygularımın sel olduğu beni çok zorlayan bir kitap oldu.
Sizlere hayallerimden bahsetmek istiyorum; Bir sene öncesine dayanan bir hayaldi benim için yazdığım hikayeleri kitaba aktarmak ve Elde Edilen Geliri Engelli Çocuklar ve Kardeşlerimize bağışlamak. Bunu canıgonülden istiyorum o vakitler. Şimdiyse hayallerimi gerçekleştirmek için bir amacım var. Bu istekten daha fazlası benim için.
"Unutmayınız ki sizlerde engelli adayısınız!" sözünü söyleyen her kimse çok haklı. Bende bilmiyordum ki engelli annesi adayı olduğumu. Her şey üç sene evvel başladı ve gözümden sakındığım evladım üç ay kadar geç kalmış olsaydık ki eğer kalıcı olarak boyundan aşağısı felç kalacakmış! Uzun zaman yanlış teşhisi umut olarak bekledim. Çaresizce evladımın diğer yaşıtları gibi normal bir yaşam sürmesini, uykusuz kalmadığı bir gün istedim. Bir anne için çok bir şey değildir ama bu umutsuz bekleyiş uzun yılları aldı götürdü bizden.
Düşünün ki, sizin öpmelere kıyamadığınız evladınız yaşının da üzerinde, onu önce felç bırakıp sonra da yavaş yavaş ölüme götüren bir hastalık ile mücadele ediyor, bunu ifede edemiyor ve acıları katlanılmaz derecede şiddetli... Bir sabah tutan ayakları tutmaz oluyor, acılar içinde evladınız kıvranıp ağlarken sizin elinizden zerre bir şey gelmiyor... Benim bu kederimi yüreğinizde hissetmeniz için anne ve yada baba olmanız gerekmiyor, yanlızca yüreğinizde biraz merhamet biraz da duyarlılık taşımanız yeterli.
Rabbime binlerce şükürler olsun ki biz bu süreci şimdilik atlatmış gibiyiz. Omur ilik tümöründen ameliyat oldu evladım. Lakin süreç devam ediyor. Ara ara tümör tekrar büyüyor, ara ara büyümesi duruyor. Sanki mayınlı bir tarlada yürüyormuşum gibi yüreğim hep ağzımda. Bir adak adamıştım Hakan Onur'um için. Çıkamaz çok riskli, ameliyat masasında kalır denilen ameliyattan sağ salim çıkması adına yazdığım kitapları adadım. Bir değil tam dört kitabımın yazar telif hakkı engelli çocuklar adına adadım. Ben bir ev hanımıyım ve elimden geleni değil imkansızı başardım. Şuan elinizde tuttuğunuz bu kitap, hem benim evladıma hem de başka evlatlara küçücük bir nefes olacak. Beni bu mücadelemde yanlız bırakmayan sevgili yayın evim Astana Yayınlarına, desteğini her yazdığım satırda hissettiren tüm okurlarıma teşekkür ediyorum. İyiki varsınız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitap olarak siz değerli okuyucularını bekliyor Cemile. Bilginiz olsun😊
