oda

"İçeri girdiğin zaman sol taraftaki sandalyeye oturacaksın. Sandalyenin üzerine bırakılmış göz bağıyla gözlerini kapatman gerek. Yaklaşık iki dakika sonra diğer denek içeri girecek. Pekala... Son hatırlatmaları yaptığıma göre, artık hazırsın."

Başımı olumlu anlamda salladım ve demir kapının açılmasını bekledim. Nefesimi düzene sokup heyecanımı bastırmaya çalıştım. Kapı tiz bir 'dit' sesiyle sola doğru kayınca içeri girebilmiştim. İçeri girdiğim an yaptığım ilk şey etrafımı incelemek oldu. 

Burası kocaman bir odaydı. Duvarlar, yerler, eşyalar, kısacası her şey gri renkteydi. Oda sanki yarısının yansıması gibiydi. Ortadan ikiye ayrılıp bakılınca iki tarafta bulunan eşyalar ve yerleri aynıydı. Sol tarafa, kendi tarafıma baktım. Duvara bitişik bir yatak, bir komodin, tek kişilik olduğu belli olan bir masa ve perdeyle kapatılmış bir kabin vardı. Karşı tarafta aynısıydı. Birde odanın ortasında karşı karşıya duran iki gri sandalye vardı. Odanın duvarları bomboştu ve içinde tek bir pencere yoktu. Yalnızca karşı duvara asılı bir dijital saat vardı. 

"Lütfen oturun."

Yapmam gereken hatırlatılınca kıpırdayıp sandalyeye ilerledim. Göz bağını alıp sandalyeye oturdum ve gözlerimi sıkıca örttüm. Beklemeye başladım.

Kapıdan yine aynı ses gelince yutkundum. Heyecanlı hissediyordum. Adım sesleri duydum.

"Beş dakika sonra ikinizde göz bağlarınızı çıkarmanızı işaret eden bir sinyal sesi duyacaksınız. Yedi gününüz var. Yedi günün sonunda eğer deneyin amacına ulaşılamazsa deney başında verilen ödüller geri alınacaktır. Birbirinize dokunabilirsiniz. Herhangi bir temastan çekinmenizi gerektirecek bir neden yok. Sizden istediğimiz tek şey bileğinizdeki bileklikleri çıkarmamanız. Uyku ve yemek saatlerinizi size dijital saat üzerinden hatırlatacağız. Bu sizinle kurduğumuz son iletişim. Yedi gün sonra görüşmek üzere."

xxx