025

51 4 1
                                    

SORRY DAT IK ZO LANG  NIET HEB GEÜPT MAAR ZAT EEN BEETJE VAST MET ME VERHAAL. MAAR ALS TROOST HEB IK EXTRA LANG CHAPPIE (VOOR MIJ DOEN) GETYPT

POV Dana

Nadat ik een poging gedaan heb om me huiswerk te doen, gaat mijn mobiel. Ik glimlach als ik zie dat het Louis is en neem op. ‘Hey, hoe ging je gesprek.’ ‘Het kan beter.’ Zucht Louis. ‘Wat is er dan?’ Vraag ik voorzichtig. ‘Ze willen dat ik me meer ga concentreren op me werk. Veder niet zo veel boeiends.’ Zucht Louis weer. ‘Wat ben jij aan het doen?’ Vraagt hij daarna al een stuk vrolijker. ‘Ik maak me huiswerk.’ Zucht ik en ik kijk weer naar me boek voor me. ‘Jij maakt je huiswerk?’ Hoor ik hem verbaasd vragen. ‘Ja, verbazend hé?’ ‘Ja heel erg.’ Lacht Louis. ‘Hulp nodig?’ Vraagt Louis nog steeds lachend. ‘Hoe wil jij me gaan helpen?’ ‘Doe de deur eens open?’ ‘Waarom?’ ‘Doe nou gewoon.’ ‘Nee, ik wil niet opstaan.’ ‘Doe die deur nou maar open.’ ‘Okay.’ Zucht ik en ik sta op en loop naar de deur. ‘Lou, er is niks te zien voor de deur.’ Zeg ik terwijl ik me weer omdraai en de deur dicht gooi. ‘Echt niet?’ hoor ik iemand achter me zeggen. 

‘Hier.’ Zeg ik terwijl ik de poetsspullen van Misty in Louis’ handen druk. ‘Doe jij Misty weer, ik doe Amber dan.’ Louis knikt en loopt naar Misty’s stal toe. ‘Euhm, Zo ver ik me kan herinneren was Misty iets kleiner dan dit ding hier.’ Zegt Louis terwijl hij naar het paard kijkt wat in Misty’s stal staat. ‘Owhja, vergeten te zeggen. Misty staat tijdelijk bij Amber in de stal omdat dat paard dus een paar dagen op  bezoek kwam.’ Zeg ik. ‘Dus ik denk dat het handig is als we buiten poetsen, want in de stal gaat niet passen.’ Ik pak 2 touwen en gooi er 1 richting Louis. Ik loop naar Ambers stal en doe de deur open en Misty rent gelijk naar buiten. ‘Jij mag haar pakken.’ Lach ik en klik snel het touw vast aan Ambers halster zodat ze Misty niet kan volgen. Ik loop met Amber naar buiten en zie Louis achter Misty aanrennen, waardoor ik in de lach schiet. ‘Misty, kom hier!’ Roep ik naar Misty waarna ze naar me toe komt lopen. ‘Dat is niet eerlijk.’ Zucht Louis als hij Misty van mij overpakt. ‘Als je had nagedacht kon je weten dat ze daarnaar had geluisterd.’ Lach ik terwijl ik Amber begin te poetsen. ‘Serieus jij doet er langer over om een veulen te poetsen dan ik een paard poets.’ Lach ik als ik de laatste borstel in me poetskist gooit. ‘Jij poetst elke dag een paard. Ik doe dit niet elke dag.’ Zegt Louis als hij opkijkt. ‘Amber is 3 keer zo groot als Misty. Jij kon allang klaar zijn.’ ‘Nou en. Ik doe gewoon rustig aan.’ Zegt Louis terwijl hij nu ook de laatste borstel in de poetskist gooit. ‘Blijf jij bij de paarden staan ik ga dan even Ambers spullen pakken.’ Zeg ik en ik loop met de poetskisten weer de stallen in.

‘Kom op Louis. Het is echt niet eng. Je hebt eerder op Amber gezeten.’ Zeg ik terwijl ik Louis richting Amber duw. ‘Maar toen zat jij er ook op.’ Zucht Louis. ‘Het enige verschil is dat je nu op het zadel zit in plaats van erachter.’ ‘Nee, ik ga er niet op.’ ‘1 goede reden waarom niet.’ ‘Misschien gaat ze ervandoor als ik op haar rug zit.’ ‘Amber is daar veelte lui voor. Nu ga je erop.’ ‘Okay.’ Zucht Louis en zet een voet in de stijgbeugel. ‘Als ik jou was zou ik me andere voet er eerst in zetten.’ Lach ik. ‘Owh.’ Zegt Louis zachtjes terwijl hij snel zijn andere voet in de stijgbeugel zet. ‘Zie je het is helemaal niet eng.’ Zeg ik als Louis op Amber zit. ‘Kom Amber.’ Zeg ik terwijl ik een stuk van de teugel pak. ‘Wil je de volgende keer even zeggen als je haar laat lopen.’ Zegt Louis. ‘Lou, het is niet eng.’ Zeg ik terwijl ik naast Amber naar de bak loop. Als we bij de bak zijn laat ik Amber even los om het hek open te doen. ‘Loop maar Amber.’ Zeg ik en sluit het hek weer achter Amber. ‘Moet ik Amber blijven vasthouden of laat je haar zelf rondjes lopen?’ Vraag ik terwijl ik naar Louis kijk. ‘Blijf haar maar vasthouden dan kan ze er in ieder geval niet vandoor gaan.’ Antwoord Louis en ik loop richting Amber en pak weer een stuk van de teugels beet en begin naast haar te lopen.

‘Lou, de bedoeling is dat je erop blijft zitten.’ Lach ik als Louis weer opstaat en het zand van zich af begint te kloppen. ‘Maar Amber ging opeens heel erg hobbelen.’ Zucht Louis. ‘Ik zei toch dat we gingen draven, dat hobbelt nou eenmaal.’ Lach ik terwijl ik naar Amber toe loop die pas na een half rondje erachter kwam dat er niemand meer op haar rug zat. ‘Hup, er weer op.’ Zeg ik nog steeds lachend als ik met amber in Louis’ richting kom lopen. ‘Dacht het niet. Straks gaat ze weer hobbelen.’ Zegt Louis terwijl hij naar Misty toe loopt die los in de bak rondloopt. ‘Als je er nu niet op gaat blijf je er bang voor.’ Zucht ik. ‘Nee, ik wil niet weer vallen.’ Zegt Louis als ik weer naar hem toe loop. ‘Geef me cap eens.’ Zeg ik. Louis geeft mijn cap en ik zet hem op. Ik maak de beugels iets korter zodat ze op mijn maat zitten en ik stijg op. ‘Wat ga je doen?’ Vraagt Louis. ‘Ik maak ga haar een beetje moe maken zodat ze er straks niet meer van door gaat en dan kan jij er weer op.’ Zeg ik terwijl ik Amber laat stappen. ‘Nee, ik ga nooit meer op een paard zitten.’ Zucht Louis. ‘Ugh, dan niet. Wil je wel even me zweepje aangeven?’ antwoord ik terwijl ik naar me zweepje wijs die langs de kant in het zand ligt.

Ik plof op me bed neer en doe me rijlaarzen uit. ‘Wist je dat je er heel grappig uitzag toen je viel.’ Zeg ik en ik begin weer te lachen. ‘Dat is als de zoveelste keer dat je het zegt.’ Zucht Louis. ‘Val jij nooit van Amber dan?’ Vraagt Louis terwijl hij naast me komt zitten. ‘Ik val ook heus wel van Amber af, meestal land ik dan in de modder omdat ik meestal in het bos rijdt, maar ik ga er altijd gelijk weer opzitten. Als ik niks gebroken heb dan.’ Antwoord ik. ‘Heb jij dan wel eens iets gebroken omdat je van Amber afviel?’ Vraagt Louis terwijl hij mij met grote ogen aankijkt. Ik knik. ‘Ja, ik heb een keer mij pols gebroken doordat ik mijn val probeerde te breken met mijn armen.’ Zeg ik. ‘Daarna heb ik ergens een valtraining gevolgd en als ik als ik nu val heb ik minder kans op een ernstige blessure.’ ‘Minder kans, dus er is nog steeds een kans?’ vraagt Louis en ik knik als antwoord. ‘Die kans blijft er altijd. Paarden zijn dieren met een vlucht instinct. Als het dier ergens van schrikt slaat het op de vlucht.’ Leg ik uit. ‘Maar nu ga ik slapen, ik moet morgen gewoon weer naar school.’ Zeg ik terwijl ik richting de badkamer loop. ‘Vandaag niet dan?’ vraagt Louis. ‘Eigenlijk wel, maar ik had er geen zin in.’

Ik druk geïrriteerd me wekker uit en ga rechtop in me bed zitten. ‘Waarom zet jij je wekker altijd zo vroeg?’ vraagt Louis slaperig. ‘Omdat ik Amber en Misty moet voeren en in de wei zetten en  op tijd op school zijn.’ Zucht ik als ik uit bed stap. Ik pak me kleren en verdwijn in de badkamer.

‘Louis schiet op.’ Zucht ik als ik naar me eerste les loop. ‘Rustig, het is ochtend.’ Zucht Louis als hij achter me aan loopt. ‘Ja, weet ik en als ik nog 1 keer te laat in de les kom, mag ik een week nablijven en kan ik dus niet naar Amber en Misty.’ Zucht ik als ik hem bij de arm pak en meesleep. Ik loop het lokaal binnen en ga weer op me vaste plek achter in zitten. ‘Welk vak is dit?’ Vraagt Louis terwijl hij naast me neerploft. ‘Iets met cijfers denk ik.’ Zucht ik als ik naar het bord wijs waar allemaal berekeningen opstaan. ‘Dat vak met allemaal cijfers heet wiskunde, Dana.’ Zegt de  leraar die mij blijkbaar heeft gehoord. ‘En fijn dat je ook weer eens in de les bent.’ ‘Wiswattes en ik vind het niet zo fijn.’ Zucht ik. De leraar let al niet meer op mij en begint zijn verhaal over wiswattes.

‘Louis, je weet dat je niet dat brood moet eten.’ Lach ik als Louis een hap van het brood wilt nemen. ‘Waarom niet?’ ‘Kijk ernaar er zit schimmel op.’ Louis kijkt naar het brood en zucht. ‘Wat moeten we dan eten.’ Zucht hij. Ik pak me tas en haal er 2 appels uit. ‘vanmorgen meegenomen uit de voerkamer. Dit brood hebben we nu al 2 weken dus leef ik als anderhalve week op appels.’ Lach ik terwijl ik er 1 naar Louis gooi. ‘Dankje.’ Mompelt Louis terwijl hij een hap neemt van zijn appel. ‘Hoe heb management eigenlijk zo ver gekregen dat je weg mocht?’ vraag ik terwijl ik ook een hap van me appel neem. ‘Niet, waarschijnlijk zijn ze nu boos.’ Lacht Louis. Als hij uitgelachen is gaat zijn mobiel. ‘Alsof we over de duivel praten.’ Zucht Louis terwijl hij opneemt. 

Remember who you are (one direction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu