POV Dana
Ik besluit voor het eerst mijn schoolboek open te slaan en te leren, als de deur open gaat. UGH, je gata me toch niet vertellen dat ik echt een kamer moet delen met 1 van die bruinharige jongens. Ik negeer hem en doe alsof ik me schoolboek heel intressant vind. 'Leuk boek?' vraagt de jongen lachend. Ik knik en "lees" veder. 'Laat me je helpen.' zegt hij, waardoor ik opkijk. Hij pakt me boek draait hem om en legt hem weer terug. 'Leest wel zo makkelijk.' 'Euuhh, ja, dat wist ik wel.' zeg ik snel. 'Ik ben Louis.' zegt de jongen, die blijkbaar Louis heet weer. 'Dana.' zeg ik kortaf en doe weer alsof me boek heel intressant is. Louis gaat op zijn bed zitten en pakt zijn mobiel. Ik klap me boek dicht en loop de kamer weer uit. Ik hoef niet bij hem in de buurt te zijn. Ik bedenk waar ik heen zou kunnen gaan. Het eerste wat in me op komt is de stal.
Ik ga in het stro op de grond zitten en Misty komt weer bij me liggen en ze legt haar hoofdje bij mij op schoot. Ik lach zachtjes en aai over haar hoofdje heen. Al snel is Misty in slaap gevallen. Ik til haar hoofdje voorzichtig op en leg het dan op de grond. Ik pak haar teddybeer en leg die bij haar neer en leg haar hoofdje tegen de teddybeer aan. Ik loop zachtjes haar stal uit en ga weer terug naar me kamer. Ik ben misschien niet lang weggeweest, maar alles is beter dan nog langer met die Louis gast opgescheept zitten.
Ik plof op me bed neer en pak me mobiel. Louis zit nogsteeds op dezelfde plek. Ik zie dat ik een bericht heb. Ik klik hem aan en zie dat het van me moeder is.
hey lieverd,
Ik vind eht vervelend om dit te zeggen, maar ik denk dat het niet zo goed gaat met Amber. Ze wilt niet meer eten en ze doet helemaal niks meer.
xx mam
Ik schrik heel erg als ik het lees en laat me mobiel uit me handen vallen. 'Gaat het wel?' hoor ik Louis zeggen. Ik knik, maar zelfs iemand die blind was zou zien dat het helemaal niet gaat. Amber, mijn paard. Dat kan niet. Amber die niet eet. Dat kom je niet vaak tegen. Het lijkt nu pas echt tot me door te dringen. Ik merk dat er tranen in me ogen komen. 'Amber.' Fluister ik zachtjes. Na een paar seconde voel ik een paar armen om me heen en ik weet dat die alleen van Louis kunnen zijn. Ik sla zijn armen van me af en ren de kamer uit. De enige plek die ik kan kan verzinnen om heen te gaan is de stal dus ren ik, alweer, naar de stal. Ik loop de stal in en zie dat Misty nogsteeds slaapt. Ik ga in een hoekje van de stal in het stro zitten. Ik probeer me te bedenken waarom Amber niet zou eten, maar ik kan niks bedenken. Ik sluit me ogen en na een poosje val ik in slaap.
Ik doe me ogen een klein stukje open. Ik zie Misty me raar aankijken, waardoor ik wakker schrik. Als ik om me heen kijk zie ik dat ik weer in de stal in slaap ben gevallen. Ik lach zachtjes en geef Misty een aai over haar neus. Ik kijk door een raam naar buiten en zie dat het donker is. 'Misty ga maar weer slapen.' zeg ik zachtjes tegen Misty. Ik sta op en Misty loopt naar haar teddybeer en gaat weer liggen en sluit haar oogjes. Ik loop zachtjes haar stal uit. Richting mijn kamer. Ik heb geen idee hoe laat het is, dus ik hoop maar dat Louis al slaapt.
Als ik op me kamer aankom, zie ik dat Louis op bed ligt. Ik kleed me in de badkamer snel op en ga ook op bed liggen. Ik draai me om en staar naar de muur. Ik denk nogsteeds na waarom Amber niet zou willen eten, maar ik kan nogsteeds niks bedenken. 'Waar kom jij vandaan?' hoor ik iemand zachtjes vragen. Vast Louis, wie moet het anders zijn. 'Gaat je niks aan.' zeg ik terug. Ik hoor hem zuchten. Even denk ik dat hij nog wat gaat zeggen, maar hij zegt niks meer. Ik staar nog steeds naar de muur. UGH waarom kan ik nu gewoon niet in slaap komen. Zo niet cool.
Ik druk me wekker uit en blijf liggen. Waarschijnlijk zie ik er niet uit. Ik heb de rest van de nacht niet meer geslapen. Ik ben dood op, maar Amber bleef door me hoofd spoken. Ik hoor de deur open en dicht gaan. 'Morgen.' Hoor ik Louis zeggen. Ik negeer hem en sluit me ogen. Ik heb echt geen zin in school vandaag. Zouden ze het merken als ik vandaag school skip. Ja, natuurlijk. Ze merken het zelfs als ik twee uren heb gemist. Ik zucht. 'Moet jij niet je bed uitkomen?' Vraagt Louis na een paar minuten als ik nogsteeds op me bed lig. 'Ik doe wat ik zelf wil.' antwoord ik en sluit me ogen in de hoop dat ik nu wel in slaap val. Net op het punt dat ik bijna sliep, moet Louis weer zo nodig gaan praten. 'Je weet dat je al te laat bent.' UGH, kan hij niet even zijn mond dicht houden. 'Boeien, ik heb wel wat anders aan me hoofd dan dat stomme project.' zeg ik. 'Zoals wat?' vraagt hij. 'Amber.' 'Wie is Amber.' 'Me paard, ze eet niet meer.' zeg ik en daarbij schieten de tranen weer in me ogen. 'oh.' komt er zachtjes uit Louis' mond. 'Sorry.' zegt hij daarna wat harder. 'Waarom het is niet jouw schuld.' 'Dat ik erover begon.' 'Geeft niks, jij kon het ook niet weten.' Ik ga langzaam rechtop zitten en gooi me benen over de rand van het bed. 'Ik ga naar Misty.' zeg ik en pak wat kleren en loop naar de badkamer. 'Wie is Misty.' vraagt Louis als ik terug kom. Ik kijk hem aan. 'Kom maar mee.' wacht, zei ik dat nou echt. Ik loop richting de stallen met Louis achter me aan.
Ik pak eerst Misty's halster en een touw en loop dan haar stal binnen. Ik doe het halstertje om en klik het touw eraan vast. Misty loopt vrolijk achter me aan en hinnikt als ze Louis ziet staan. Ze loopt naar Louis toe en begint aan hem te snuffelen. Ik lach er zachtjes om. 'Nou, dit is Misty.' Zeg ik. Ik loop richting de uitgang van de stal en Misty loopt er weer vrolijk achteraan. 'Wat ga je doen?' vraagt Louis als hij naast Misty en mij. 'Met haar wandelen.' zeg ik en loop richting het bos waar ik altijd met haar wandel.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
dit was het weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer :)
VOTE?
COMMENT?
FAN?
xx thirzaaxx
