Creepypasta/horror verhalen NL

Een monster in ons huis

Een monster in ons huis

Zodra de deur achter me in het slot viel voelde ik dat ik niet alleen was. Een koude rilling gleed over mijn rug. Ik zocht met mijn hand naar het lichtknopje, maar het lichtknopje zat aan de buitenkant van de deur en daar kon ik niet bij. Ik hoorde een harde grom en een stampend geluid. Nu wist ik het zeker er was nog iemand aanwezig in het huis. Me ouders konden het niet zijn want die waren bij vrienden. Ik zag een schaduw maar ik kon niet bedenken wat het was. De kamer was donker en ik zag helemaal niks, het enigste wat je hoorde was het gekraak van voetstappen in de hal. En een luide grom.

In de kamer was maar een klein straaltje licht, het licht kwam onder een klein kiertje van de deur vandaan. Ik keek naar de plek ineens zag ik een soort schaduw onder de deur vandaan komen, wat het ook was het liep heen en weer voor de deur, als of hij het aan het bewaken was. Ik hoorde weer een grom en keek naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Ik hoorde harde voetstappen. Ik stond verstijfd van de schrik. En dacht. Wat nou als het hier heen komt. Wat nou als het me wat aan gaat doen. Hoe ziet het eruit. Was het groot of juist klein. Eng of juist schattig. Gevaarlijk of juist aardig.

Terwijl ik daar stond had ik bedacht dat het vast een monster zou zijn het klonk raar en zag er in de schaduw raar uit na te denken hoe het monster er uitzag drong er een verschrikkelijke stank mijn neusgaten in. Alsof er al weken iets lag te rotten. Misselijk en in paniek draaide ik me om en begon op de deur te bonken. LAAT ME ERUIT, ik hoorde me stem galmen door de ruimte. Ik hoorde niks. Ik kon geen kant op.

ik hoorde weer een grom, Het leek net of het monster naar me toe kwam. Snel draaide ik me om. Er klonk geschuifel alsof het monster wat met zich mee nam. Het monster kwam steeds dichterbij, de geur werd steeds sterker. Weer gegrom, veel harder dan eerst.

Er moest iets gebeuren, en snel. Ik probeerde te voelen hoe de kamer eruit zag. Een kast. Blikken. Een bezem. Toen voelde ik een soort handvat. Ik voelde aan de onderkant van het ding. Het was scherp, en voelde als een soort schep aan. Ik greep mijn wapen stevig vast, werd stil, en wachtte tot het monster naar binnen kwam.

Ik schrok wakker, het bleek dat ik in slaap was gevallen. Tegenover me in een donkere hoek zag ik 2 ogen, ik schrok en kroop naar achter. Ik vroeg met een bibberende stem. W-w-wie b-b-ben j-j-e? Ik hoorde niks, het enigste wat ik zag waren die knipperende ogen die bijna lichtgaven in het donker. De ogen gingen dicht ik was weer alleen tenminste zo leek het, maar ik wist dat de persoon of wat het ook is er nog steeds was. Ineens hoorde ik een harde grom. En harde voetstappen, het monster kwam hier heen. De stank werd steeds erger, ineens ging de deur langzaam open.

Ik zat verstijfd en ineen gedrukt in het hoekje. In de deur opening zag ik een groot en breed omtrek van het monster, het had puntige oren, en stonk vreselijk. Ik stond daar in het donker zat te wachten wat het met me zou doen, terwijl ik misselijk werd van de geur, kwam het monster de kamer in. Er viel wat op de grond. De stank werd erger en erger. Het monster stond tegen over me en begon me aan te raken.

Toen wist ik dat ik wat moest doen. Ik pakte de schep en begon te slaan. Het monster vocht terug. Ik voelde een scherpe pijn in mijn arm, me arm bloedde. Ik sloeg door, toen hoorde ik een harde klap. Het monster was op de grond gevallen. Ik probeerde de deur open te maken maar het lukte niet, ik sloeg met me schep in de deur. Het lukte de deur ging open. Eindelijk kon ik bij het lichtknopje.

Toen ik het licht aan deed zag ik wat het monster op de grond had gegooid. Het was een dood hert, toen ik klaar was met naar het hert te kijken wat dood op de grond lag zag ik het monster, het lag op de grond. Het monster was harig, groot, scherpe tanden en had puntige oren. Toen zag ik dat het monster geen monster was, het was een beer. En de ogen die ik in de kamer zag, een van haar baby’s een klein beertje lag lief te slapen in het hoekje van de kamer. De moederbeer werd wakker en schrok zo erg dat ze haar baby pakte en terug het bos in rende. Ik zou deze gebeurtenis nooit meer vergeten.