Creepypasta/horror verhalen NL

Smile Dog

Jullie hebben allemaal gehoord van de Smile Dog toch? Die angstaanjagende foto van een husky glimlachend in een demonische manier?
Ja. Die. Nou, ik was op zoek naar internet memes en enge verhalen een paar maanden geleden . Ik struikelde over een Urban Legend video dat vond ik intrigerend. Ik keek naar de video en het vertelde ons een aantal fundamentele feiten over Spontane mensenverbranding en Slaap Verlamming . De video bevat ook een paar screamers om de stemming een beetje doden.
Het laatste 'verhaal' was over Smile Dog. Het filmpje liet de foto zien en vertelde de kijker de legende. Ik onderzocht het een beetje meer en vond het angstaanjagend maar heel cool. Ik begon er over te praten met mijn vrienden op school de volgende dag. Het werd iets van een gemeenschappelijk belang. We gebruikte het vooral voor grappen, bij geschiedenisles vertelde onze leraar dat hij ooit uit het niets in elkaar gezakt was , en mijn vriend boog zich naar me toe en zei: " Ik denk dat hij Smile Dog zag...", en we moesten hard lachen.
We vonden andere verhalen zoals Red Mist of Octo's Zelfmoord en Candle Cove. We lieten het onderwerp Smile Dog hierdoor een tijdje vallen.
Op school hebben we vaak gesproken met deze jongen genaamd Michael, een vreemd kind, hij sprak ons nooit en hij hield alles voor zichzelf. We hadden geen idee waar hij tijdens de lunch zou zijn, hij stond nooit bij ons groepje, maar dat was ons niet van zorg. Hij ging vaak vroeg de les uit om naar het ziekenhuis te gaan, hij had namelijk veel verschillende afwijkingen Hij vertelde me van slechts een paar van zijn ziektes, de meest opvallende zijn epilepsie en schizofrenie.
Hij gaf allen nooit een teken van beide, als we er over begonnen zou hij ze vaak wegwuiven en lachen
Hij benaderde me op een dag en informeerde over Smile Dog.
Ik antwoordde: "Oh, dat ding? Ja, dat is natuurlijk nep"
"Mag ik het zien?"
"Ik heb hem niet opgeslagen of zo..."
" Maar... "
" Kijk gewoon ok!?"
Ik was bezig met mijn huiswerk en als ik dan ben ik nogal prikkelbaar als mensen met me proberen te praten. Hij liep weg zonder om te kijken.
Ik heb Michael niet gezien de volgende dag, er werd gedacht dat hij na een paar lessen wel weer terug zou zijn zijn, maar hij was er niet. Niemand, zelfs niet de leraren wist niet waar hij was.
na onze eerste les werd ik opgeroepen naar het kantoor van de rector . De rector liet me zitten en zij: ' Je vriend Michael is afgevoerd naar een psychiatrisch ziekenhuis . Blijkbaar heeft hij iets engs gezien en hij heeft er visioenen van. Heb je enig idee wat dat zou kunnen zijn?'
Ik herinnerde me onmiddellijk de Smile Dog.
"Ja meneer..."
De hoofdmeester gaf me onmiddellijk zijn computer en ik werd geconfronteerd met de 'Google' zoekmachine. Ik veranderde de zoektocht naar afbeeldingen en typte in 'Smile dog' .
Ik liet de Directeur van de volledige , 'onbewerkte foto zien van de Smile Dog.
Hij zei: " Allemachtig", en vertelde me dat Michael me wilde zien.
Hij regelde meteen vervoer voor mij naar het psychiatrisch ziekenhuis. Ik ging het kolossale gebouw met het schoolhoofd, waar hij werd gestopt door een arts en zei: 'Michael wil alleen maar zijn vriend, ben ik bang.' De rector gaf me een verbijsterde blik en ik zei: "Dat is prima, zie je in een paar minuten."
Ik liep naar beneden de grote, intimiderende gang en bereikte Kamer 204.
De kamer had een gewatteerde vloer en wand en een licht. Geen ramen met uitzondering van een minuscuul kijkgaatje in de deur.
Ik liep in en gaf bijna over.
Michael lag gezicht naar beneden in het midden van de kamer met zijn handen nog steeds strakke greep op zijn nek. Hij was dood.
Er was een haastig gekrabbelde briefje naast hem, het was voor mij.
Josh,
Ik zag de Smile Dog die je me liet zien. Hij is overal. Het maakt niet uit wat we doen, hij kan niet worden gestopt. Hij verschijnt zelfs in de helderste momenten van je leven, het zal altijd in de gaten houden. Hij beweegt niet eb zal niet weggaan.
Waarom hebben ze me in deze kamer gezet! WAAROM?
Ik kon niet ontsnappen, het maakte niet uit hoeveel ik schopte, de dokters geloofde me toch nooit.
Dit was de enige uitweg.
Wat als de hond er nog steeds is tijdens de dood? Als je zwak bent, arbeidsongeschikt, hij zal je slepen naar de hel waar hij ooit kwam.
Dit is de realiteit Josh.
Praat nooit meer over de Smile Dog. NOOIT.
Ik stopte de brief in mijn zak en waarschuwde de artsen.
Bij nadere inspectie van zijn lichaam, werd zijn hand van zijn nek gehaald, waar sporen waren van een gruwelijke vicieuze beet in zijn nek.
De tandafdrukken even groot als dat van een hond.
Een Siberische husky.