De kelder!

10 2 0
                                    

Toen ik jonger was, was ik altijd al anders dan de andere. Ik hield van andere dingen, kleedde me anders en luisterde naar andere muziek. Ik bleef altijd mezelf en veranderde mezelf niet voor iemand anders. Ook niet als dat betekende dat ik niet meer gepest zou worden. Op school pestte ze me elke dag jaren lang en ook buiten school wisten ze me verdrietig te krijgen. Ik hielde veel en ik wist niet wat ik moest doen. Ik veranderde niet voor iemand anders, dat maakte me sterk. Maar omdat ik niet voor mezelf op kon komen was ik niet altijd zo sterk.

Buiten school om ontmoette ik een jongen. Zijn naam was Paul. Ik viel voor hem en zijn vriendinnetje zijn was soms genoeg om het pesten even te vergeten. Ik wist niets over zijn verleden, maar ik wist dat er iets mis met hem was. Het zat me niet in de weg, ik zat zelf ook niet lekker in mijn vel dus ik wilde er gewoon voor hem zijn of het nou hielp of niet. Hij vertelde me dat zijn ex rare dingen met hem deed. Hij zei dat hij hem dingen wilde laten doen die hij nooit zou kunnen. Ze wilde dat hij haar pijn zou doen, ze vond de pijn fijn. Het maakte haar opgewonden. Ik schrok, en wilde mijn oren niet geloven. Arme Paul. Alles wat ik kon doen was liefde een nieuwe plaats geven en zijn hart verwarmen. Onze relatie was niet altijd zo sterk als de mensen dachten dat het was. Ik maakte me elke dag meer zorgen. Ik wist dat hij loog over een hoop dingen en ik piekerde over zijn verhaal over zijn ex. Op de een of andere manier kwam ik erachter dat zij niet de gene was die de raren dingen aan hem vroeg. Maar het was hij die haar forceerde en het haar elke dag vroeg. Ze was depressief en hetzelfde gebeurde met mij. Paul vroeg me vreemde dingen te doen wanneer we 's avonds alleen waren. Ik deed wat hij wilde, echt smerig, maar ik hoopte dat hij er dan over op zou houden. Maar dat deed hij niet. Al de leugens, al de pijn. Ik kon het niet lang meer houden en ook hij leek depressief te zijn. Wanneer hij langs kwam om het uit te maken rende ik naar het station om hem nog een keer te zien. Niemand wilde dat ik hem zou volgen maar ik wilde vechten voor deze ongelofelijke liefde, wetende dat hij toch nooit echt van mij hield. Ik rende door de straten tot ik hem eindelijk in de verte zag. Hij was kwaad en bracht me terug naar huis en zei me hem nooit meer te volgen. Ik luisterde niet naar hem en volgde hem weer. Deze keer hield hij me niet tegen en dus liep ik naast hem. Huilen, schreeuwen. Ik wilde hem niet kwijt. Wanneer we de weg over moesten steken rende ik opeens over de weg heen, het leven kon me niets meer schelen. Ik probeerde mezelf te doden door tegen een auto aan te botsen. Het was een rode auto. Paul greep me snel vast bij mijn arm en forceerde me te stoppen. Hij heeft me gered, maar aan de andere kant was dit ook zijn schuld. Na veel energie erin gestopt te hebben mij thuis te krijgen belde ik hem op met mijn mobiel. Ik vroeg hem of hij ook nog wilde vechten voor de relatie. Hij zei me dat hij niet wist of hij nog wel van me hield. Ik... Ik kon mijn oren niet geloven. Ik was verdrietig... boos... Hoe kan iemand opeens niet meer van zijn partner houden? Was de liefde ook een leugen?! Ik denk het... Alles wat hij wilde was mijn lichaam. Ik wist het... Later verzond ik hem een mail. Ik zei hem dat ik klaar was met alles en ik hem nooit meer aan mijn zijde wilde hebben. Hij antwoorde niet, maar ik weet zeker dat hij het heeft gelezen.

Vijf maanden verstreken. Ik liep stage voor school. Daar leerde ik de nieuwe liefde van mijn leven kennen. Zijn naam was Jack. Hij hield ook van mij. Ik had nog steeds veel angsten door mijn vorige relatie maar ondanks dat was ik erg gelukkig met Jack aan mijn zijde als mijn vriendje. Opnieuw verstreken er jaren en ik was 23 jaar. Jack en ik woonden samen en onze relatie was sterk. Op een mooie avond keken we een horror film. We wilde deze film allebei al een lange tijd graag zien. Jack dronk alcohol en ook ik had een beetje gedronken. Wanneer de film klaar was gingen we even naar buiten omdat Jack wilde roken, en ik ging mee want ik wilde bij hem zijn. Terwijl we buiten stonden vertelde hij me een verhaal over toen hij jonger was. Hij zei dat hij ooit een scherp voorwerp in iemands nek had gestoken omdat die gene hem al een lange tijd flink irriteerde. Ik had er vrede mee, ik wist hoe het was als mensen je pestte en dat soort dingen. En op komen voor jezelf is belangrijk. Maar hierna vertelde Jack me dat hij altijd al eens wilde weten hoe het zou voelden om iemand echt pijn te doen. Ik... Ik zei Jack dat ik ooit zelfmoord had proberen te plegen in het verleden en dat ik ook rare gevoelens had wat dat betreft. Ik denk dat het verleden een trigger had overgehaald diep in mij. Alsof het wakker werd diep in mij. Sinds deze dag had ik sterk het gevoel dat ik mijn ex Paul wilde vermoorden. En daarom ontvoerde ik hem en verstopte hem in de kelder van ons huis. Jack wist hier van maar probeerde mij niet te stoppen. Jack hielp me zelfs.

Creepypasta/horror verhalen NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu