Her zaman böyle miydi?
Bilmiyorum ama insanlar kötü, hayat hain, ben yorgunum... Seni bekliyorum, sensizlikle.
Uçan kuşlara selam söylüyorum senin diyarına uğrarlar diye.
Denizlere haykırıyorum sesim sana gelir diye.
Seni, yağmurlara fısıldıyorum dileklerimi iletirler diye.
Hep seni merak ediyorum belki başıma gelirsin diye.
Anlayacağın hep seni diliyorum kabul olursun diye...
En çok seni istiyorum. Aynı şehirde olalım istiyorum. Beraber nefes alalım istiyorum. Çok mu şey istiyorum? Bilmiyorum ama bu yalnızlık çok zor.
Her şeyde seni, senin kokunu arıyorum. Hiç kimse, hiçbir şey senin gibi değil.
Seninle yürümek, koşmak, haykırmak, hatta belki şarkı söylemek istiyorum. Anın tadını çıkarmak istiyorum. Belki bize deli derler, çılgın derler. Daha çok şey derler... Kötü şeyler ederler.
Belki kaybederiz birbirimizi. Belki bir daha buluşturamayız kalplerimizi ama pişman olmayız yaptıklarımızdan. Birlikte geçirdiğimiz zamandan. Kahkâha atarak güldüğümüz anlardan. İnan! Pişman olmayız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Mi? Hani Şu Kimsenin Yapamadığı Şey
PoetrySen ve sensizlik arasında bir uçurumdayım. Düşsem olmuyor, kalsam olmuyor... Affet!
