Hani bazen kelimeleri söyleyemezsin, boğazına düğümlenir, yutkunamazsın... Nefessiz kalır gibi hissedersin ya
Ben sana her baktığımda öyle hissediyorum. Sensizliği sessizlikle örtmeye çalışıyorum...
Kelimeler, cümleler hep düğüm düğüm. Konuşamıyorum. Oysaki söylenecek o kadar şey varken neden bu sessizlik, neden bu elveda?
Neden bu kimsesizlik, neden bu kadar yalnızlık? Ve neden bu sensizlik?
Sevmek için ölmek mi gerekiyordu?
Oysa sevgi kanatmazdı kimseyi, incitmezdi, üzmezdi. Sevgi hayat verirdi, umut olurdu, sevgi bir kalbe sığmazdı, sığdıramazdın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Mi? Hani Şu Kimsenin Yapamadığı Şey
PoetrySen ve sensizlik arasında bir uçurumdayım. Düşsem olmuyor, kalsam olmuyor... Affet!