Neden hep çok sevdiklerimiz kanatır bizi?
Neden en çok onlar yorar bizi?
Buna rağmen neden vazgeçemeyiz, unutamayız onları?
Neden eksikmiş gibi hissederiz?
Neden ruhumuz bedenimizi terk eder?
Bizi çok sevdiklerini düşündüğümüz için mi?
O yüzden mi hiç gitmeyecekmiş gibi,
hiç bırakmayacakmış gibi,
hep sevecekmiş gibi,
bizi anlayacakmış gibi sevmişiz.
Bu yüzden mi hep tek kalırız hayatta?
Bu yüzden mi sever insan yalnızlığı?
Bu yüzden mi sever insan geceyi?
Ve bu yüzden mi sevemez bir daha birini?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Mi? Hani Şu Kimsenin Yapamadığı Şey
PoetrySen ve sensizlik arasında bir uçurumdayım. Düşsem olmuyor, kalsam olmuyor... Affet!
