Ben seni hep sevdim hep... Sadece yalnız kaldığımda aklıma gelmiyordun sen.
Çünkü hiç çıkmıyordun aklımdan, kalbimden.
Gözümü her kapattığımda seni düşlüyordum, düşlüyorum. Sensizliğin ne denli acı verici bir şey olduğunu düşünüyordum. Ama bu hayat, verdiğim uğraş sonunda seni bana verecekse, hayat acı çekmeye değerdir. Öyle ya, insan önce imtihan edilir, sonra hediyesi verilir. Sen bana verilmiş en güzel hediyesin. Kendimi, senin gülüşlerine sakladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevmek Mi? Hani Şu Kimsenin Yapamadığı Şey
PoesiaSen ve sensizlik arasında bir uçurumdayım. Düşsem olmuyor, kalsam olmuyor... Affet!