beli grad
koji upliće svoje prste
vlažne od kiše,
među tvoje vlasi
beli grad
koji ti ljubi obraze i čelo
kao što je voleo momo kapor,
usnama od hladnih vetrova
beli grad
čije ime pominješ
i kome se moliš noću,
u sobama koje nisu tvoje
beli grad
na čijim si trgovima odrastao
na čijim si se ćoškovima ljubio
na čijim si klupama spavao
beli grad
grli te snažno
svojim rukama nestvarnim,
od magle
beli grad
i sanjaćeš ga
i odbijaćeš ga,
ali nikada nećeš osetiti ništa poput njega.
(gradovi se mogu osetiti)
