BÜTÜN GÖZYAŞLARIM

Gece

Güneş döndü arkasını
Gizlendi bulutların arkasına
Çıktı gün yüzüne ay
Baktı bana umutla
Yerlerini aldı
Parıl parıl yıldızlar
Habersiz gülümsediler bana
Gülümseyemedim onlara
Ay'a baktım gözlerim dolu dolu
Perde kapandı
Gündüz bitti
Rolüm bitti ,bu kadar
Artık gerçek yüzüm
Ortaya çıkıyor
Sahte gülümseme yok
Hasta mıydım ben
Neden sürekli ağlıyordum
Neden mutlu olamıyordum
Hakkım yok muydu hiç
İnsanlar mutluyken
Bir kere bile gerçekten
Gülümseyememek
O kadar acı bir duyguydu ki...

Hayal etmek istedim
Bu durumdan kurtulacağıma ait
Hayaller
Ama çıktı karşıma
Dostum siyah
Sevgilim siyah
Düşmanım  siyah
Sadece ben varım yanında
Ben
Ben
Ben
Sadece ben
Bak etrafına
Benden başka hiç bir
Gerçek arkadaşın
Dostun
Yok
Yok
Yok
Anla artık dedi
Diyemedim
Yalan
O var
O var
O var
Diyemedim
Sardım kollarımı kendime
Tokat gibi vurdu yüzüme
Gerçekleri apaçık
Sapladı kızgın hançeri kalbime
Hiç acımadan
Düşünmeden
Sesimi çıkaramadım
O vardı çünkü
Başka kimse
Yoktu...
Yenildim bir daha
Gecenin zifiri karanlığına
Yıldızların gülüşlerine bakarak
Ağladım
Ay'ın yalvaran gözlerine inat
Ağladım
Hayatın apaçık vurduğu tokat için
Ağladım
Ben bittim
Yenildim
Tükendim
Kayboldum
Yok oldum
Gittim...