Yma’s POV
“Yma, I’ll lend you the company car with the driver of course. Can you take Michael to his place and just tell the driver to drop you in your house.” Utos ni Sir Victor. We’ve been introduced na.
Tumango na lang ako “O-Of course sir.” May choice pa ba ako.
Tiningnan ko naman ang lalaking kanina pa tumitingin sa akin. Ang lalaking kanina ko pa gustong sampalin.
“L-Let’s go.” Aya ko sa BAGONG C.E.O na si Ryan
Nagpaalam naman si Ryan kay Sir Victor at sa asawa nito
Nauna akong naglakad papunta sa elevator. Ghadddd… Grabe, hindi ko na to kaya. Gusto ko ng sumabog!
Nang makasakay kami ng elevator, sa dulo ako pumwesto para hindi ko makita ang pagmumukha ni Ryan. Hindi rin siya nagsasalita o ano. Sinusundan lang niya ako saan man ako magpunta.
Nagptiuna na ako papuntang parking area nang bumukas ang elevator. Mabilis ang paglakad ko pero alam kong nakasunod lang si Ryan sa likod ko. Umaasa ako na ang mabilis kong paglakad ay magtatanggal ng lahat ng nararamdaman ko.
“Yma…” habol niya sa akin.
“Sir?” professional kong sagot. Sir Victor once said, when one of his clients called me ‘tanga’ , that at work, you should always act professionally. Hindi porket sinigawan ka eh magreresign ka na agad, hindi porket sinimangutan ka lang ng boss mo eh gagawa ka na ng resignation letter. Part talaga yan ng tabaho.
He cleared his throat. “Look, I know that this is really ridiculous.” Kapalmuks.
Tinaasan ko siya ng kilay and he saw that “I-I mean, well, I didn’t expect to see you. I-I hope that we’ll have a good working relationship since you’ll be my personal secretary. I-I hope that w-we can forget the past.”
“Yeah let’s do that. Let’s have a good working relationship but beyond that BACK OFF!” tinalikuran ko na siya bago pa magsitulo ang mga luha ko.
-----
“Ms. Cruz, thank you so much for your dedication and hardwork. Good bye! It was nice working with you.” Tuluyan nang umalis si Sir Victor ng opisina. Tapos na kasi ang isang buwan niyang training kay Ryan.
Sa isang buwan yon, hindi kami masyado nagkikita ni Ryan, salamat sa Diyos, dahil na rin sa training niya. Pagnakikita naman kami eh civil lang kami sa isa’t isa.
Arrrrgggggg….
BINABASA MO ANG
Whatever it Takes (COMPLETED)
Romance"The worst part of holding the memories is not the pain. It's the loneliness of it. Memories need to be shared." ― Lois Lowry, The Giver PLEASE READ: Ieedit ko po ang story para maayos ang mga typo ang grammatical errors.
