Ceaseless Heartbeats (Damsel Series #1)

Kabanata 32

Kabanata 32

Go home

Mabibigat ang hininga ko siyang nilingon. Tears formed in my eyes as I looked at him. His orbs are cold cloaked with anger and frustration.

Kailan ba siya titigil kakagulo sa aking buhay? Is he angry because I came back here and messed with his company? Does he want me to leave... again?

"Why are you with him?" in his low baritone and dangerous voice.

Nag-isip ako ng dahilan ngunit wala ako ni isang mahagilap kung bakit kailangan pa niyang pakealamam ang buhay ko!

"If you want me to leave then I'll leave. Tatapusin ko lang iyong kontrata!" matapang kong sabi kahit na panay ang pagkabasag ng kaloob-looban ko. I can't afford to leave again... ayoko na. Pero dahil gusto niya at alipin pa din ako ng aking damdamin, gagawin ko.

"I think my question was... why are you with him, Hanes?" nanunuya ang tono niya at puno ng iritasyon.

Pumikit ako at kinagat ang labi. "He asked for it! Pinag-usapan namin ang sasakyan ko! That was supposed to be a friendly date..."

"Date?" he smirked without humor in it. Ignoring what I have just said. Namuo ang iritasyon sa akin.

I don't know why the hell am I obliged to explain to him!

"At bakit ka naroon? Ah! I got it... with Jewel, it's probably a sweet date." hindi ko inaasahan ang pagtulo ng pait sa aking mga salita. Akmang bubuksan ko na ang kaniyang sasakyan ng mabilis niya akong siniil ng halik.

With widening eyes, I looked at him kissing me in a very ruthless way. He bit my lips and I tasted blood. Mabilis ko siyang tinulak at pinaliparan ng sampal.

Hindi ko alam kung nakapanampal na ba ako pero kung ito ang unang beses masasabi kong malakas iyon dahil sa pagbakat noon sa pisngi niya at ang pamamanhid ng palad ko.

Nagulat din ako at napaatras. Tears pooled in my eyes and they shamelessly fell in front of Orsovius. Ayaw ipakita, tinabunan ko ng palad ang aking mukha

I heard a sigh. Hinawakan niya ang aking kamay at inalis iyon mula sa pagkakatakip sa mukha. With blurry eyes I saw how his face softened. Iniangat niya ang baba ko gamit ang kaniyang thumb at index finger. Ang isa ay hawak ang dalawa kong kamay at nakapirmi sa aking hita.

Namungay ang mata niyang nakatingin sa akin, naghahanap. Nang tumingin ako sa kaniyang mata ay parang mas nadurog ang puso ko. His eyes are full with so much pain and sadness I can't measure. At kung gaanong nagdudugo ako ay siya namang pagkamatay niya ng paulit-ulit.

"Please tell me what are those tears for, Hanes?" puno ng pagsusumamo ang kaniyang tinig. Humikbi ako at muling naglaglagan ang luha. I shook my head.

"Please?" he begged that almost made me faint. Inilapit niya ang mukha sa akin at masuyong hinalikan ang mga luhang dumadalisdis sa aking pisngi. Napapikit ako ng halikan niya ang aking noo, ilong at ang labi.

Compared to the previous kiss, I felt his devotion, passion and love while kissing me. Kung guni-guni ko man iyon, sasamantalahin ko na. I kissed him back with an equal passion. He cursed under his breath and pulled away.

"Orsovius..." daing ko, lasing na lasing sa mga halik niya. Malutong ang kaniyang mura at hinagilap ang aking bewang para ilapit sa kaniya. Sumubsob ako sa matipuno niyang dibdib at muling namuo ang luha.

"I'll court you, baby." bulong niya sa aking tenga. Napanganga ako at tinulak siya.

"Paano si Jewel?" it sounded more of a whine. His lips formed a small sexy smile.

"Walang Jewel. It was you, is only you, and will always be you, Hanes."

Napaiyak ako at humikbi.

"She's your girlfriend after I left." akusa ko.

"You are my girlfriend even after you left me... on our engagement." muli akong humikbi sa sakit ng kaniyang boses. Namumula ang mapungay niyang mga mata at panay ang taas baba ng kaniyang Adams apple tila hirap na hirap sa bawat salita.

"That's impossible! I left because I saw you... and her. She left your condo! She stayed there with you! While we're on a relationship. You love her! You help her! Kung talagang mahal mo ako sasabihin mo iyon sa'ken... pero si Jewel ang mahal mo."

Mabilis akong nanghina, hindi dahil sa dami ng sinabi kundi dahil sa kirot na muling naramdaman noong araw na iyon. Nag-umalpas ang masaganang luha at lumakas ang aking hikbi.

"I left for good. Para palayain ka, para kay Jewel. Even if it's killing me."

"Do you think I felt good after what you did?" his tone now dripping with unfathomable anger. Natakot ako sa riin niyo'n.

Humilig siya at mas nadepina ang galit. He's built telling me that he, anytime he wants, can hurt me.

"Alam mo ba kung paanong para akong nabaliw kakaisip kung bakit mo iyon ginawa?" mariin at malalim ang titig niya sa akin. Restraint evident in his clenching jaw and fisted hands.

"Nabaliw din ako kakaisip kung bakit inilihim mo sa akin ang tungkol kay Jewel!"

"Jewel is out of this!" his voice thundered. Nagulat ako roon at natulala. Now he can shout out me. Great.

Dumaloy ang luha at malamig ko siyang tinitigan. Fear crowded his eyes and he swallowed hard.

"Look... I'm sorry, this relationship..."

"I want to go home." malamig kong putol sa kung anong sasabihin niya. He looked at me wearily. His eyes full of pain.

"Baby, please. Let's talk."

Hindi ko siya pinakinggan at itinuon ang mga mata sa unahan habang pinapahid ng likod ng kamay ang bawat traydor na tubig na lumalabas sa mata. He helped me wipe my tears but I cocled my head to the side.

"Hanes, she's out of our relationship. Tayo lang dalawa. Sa atin lang dapat umikot. Jewel..."

"I don't want to hear her name."

"She's just a family friend. I helped her father because they helped us too. Hanes, looked at me please." tila napagod na ang isip ko sa mga impormasyong nakalap. Ipinikit ko ang mata at isinandal ang ulo sa backrest.

"I want to go home, Orsovius."

Nadinig ko ang mahinang mura niya bago niya patunugin ang kotse at paandarin.