Ceaseless Heartbeats (Damsel Series #1)

Kabanata 35

Kabanata 35

Palawan

Ngumiti ako bago kamayan si Mr. Olivar. He smiled and nodded his head. Siya ang may-ari ng OC Furniture Company na kinuhanan ko ng mga gamit. Sikat siya at ang makaharap siya ngayon ay isang karangalan dahil sa hindi lang itong Furniture company ang hinahawakan, mayroon din silang mga firms and businesses.

"Thank you so much, Sir!"

"Too formal Miss Hanes." aniya at sumalyap sa katabing table sa malapit. I glanced sideways too and saw Orsovius' eyes narrowing at our hands. Bahagyang natawa si Mr. Olivar at inalis ang pagkakahawak sa aking kamay.

"So damn possessive." umiling pa siya at nginisian ako. "Anyways, just email me for some additional requests."

Tumango ako at ngumisi na din. Humilig siya ng kaunte at narinig ko na agad ang pag-isod ng upuan mula sa kabilang table.

"And you know... some favor if ever that ass hurt you."

"I'm certain business meetings doesn't need much physical contact." matigas at baritono ang kaniyang tinig. Lumayo na si Mr. Olivar at tinapik ang balikat ni Orsovius.

"Yeah. Got to go man, bye!" sumulyap pa siya at hantarang kumindat sa akin na mas nagpaigting sa panga ni Orsovius.

He possessively seat beside me and snake his arms on my waist after throwing the man's back a death glare.

"That jerk." may galit sa kaniyang boses at nang tingnan ako ay puno ng pagseselos ang mukha.

Natawa ako at sinara ang laptop bago sumipsip sa aking frappe. I looked at him and saw his pouting lips while watching me.

"What?" I asked almost chuckling. He leaned in and kissed my lips. I blushed and quickly surveyed the whole cafe.

Buti na lang at kakaunti ang tao sa parte namin!

"Hmm. I think caramel will soon be my favorite flavor here." umirap ako at tinampal ang matigas niyang dibdib.

"Shut up. Ang dami daming tao!" singhal ko. Mas lumapad ang kaniyang ngisi at bahagyang natawa.

"Kapag maunti pwede?"

"Orsovius!" natawa na din ako sa kaniya. We spend the day with him following all my meetings with the supplier and flirting with me after it. Suminghap ako ng bumalik kami sa office.

Nandoon pa din ang mga titig pero binalewala ko na lamang iyon. Sabagay, it's no big deal for him. Pupunta pa sana ako sa aking opisina pero pinilit ako ni Orsovius na doon na dumiretso sa kaniya habang siya ay may sinasabi pa sa sekretarya.

I pouted my lips and opened his office door. Pinigilan ko ang pagsinghap nang makita si Jewel doon na nakaupo sa malaki niyang couch set at namumula ang mga mata.

Nang makita niya ako ay mabilis siyang tumakbo at nagpalipad ng sampal sa akin.

"You mistress!" she shouted at top of her lungs. Namula ako hindi dahil sa sampal niya kundi dahil sa iritasyon at galit.

I looked at her swollen eyes. Ngayon ko na lang muli siya natingnan ng mataman. Her face matured enough. Ang kaniyang mga ilong ay namumula katulad ng kaniyang mga mata. Taas baba din ang kaniyang dibdib sa galit.

"Kabit ka! Palagi ka na lang talagang sumisingit sa amin ano? You pathetic child! Wala kang pinagbago. Akala ko ba iiwan mo kami? Bakit bumalik ka pa!" sigaw niya. Hindi masakit ang sampal kundi yung mga salita niya.

Nangilid ang luha sa aking mata. Hindi ko alam kung guilty ako kaya hindi ako makaimik o ayaw ko umimik dahil hindi ko na alam ang totoo sa mga naririnig na salita. But one thing's for sure, guilty man ako o totoo ang mga sinabi niya, I'm going to speak out for myself.