Chapter 4

122 7 1
                                    

Aan de ene kant ben ik bang dat ik dan met Owen weer in contact kom. Dat is iets wat ik absoluut niet wil. Maar dan heb ik in iedergeval een slaapplek en iemand om mee te praten. "Ja graag Nils. Alleen zeg er alsjeblieft niks over tegen Owen. Wil je dat alsjeblieft doen?" vraag ik wanhopig. "Hey natuurlijk! Rustig maar. Ik vind het ontzettend leuk dat je überhaupt mee wil en Rein ook. Toch Rein?"antwoord hij en stoot Rein aan. Rein knikt hevig van ja. Ik glimlach om ze. Ik ken ze amper, maar weet zeker dat ze ontzettend lief zijn. Met zn drieën lopen we naar Nils' huis. We komen aan bij een groot huis. Een kleine 'wow' verlaat mn mond. Nils hoort het en glimlacht naar me. Tuurlijk glimlach ik terug. Nils maakt de deur open. "Mn ouders zijn niet thuis. Daarom kwam Rein hier een paar dagen en nou, jij nu ook." zegt hij lachend. Nils brengt ons naar zn kamer. "Mooie kamer." zeg ik tegen hem. De kamer is best groot en ik zie 2 gitaren staan. "Dankjewel!"zegt Nils glunderend. "Speel je veel?"vraag ik. "Ja, ontzettend veel. Ook voor Mainstreet."antwoord hij trots. "Ja, hij speelt meer dan genoeg. Ik ben er zelfs half doof van geworden."zegt Rein geinend. Ik grinnik zacht om zn opmerking. "Rein. Jij mag niks zeggen. Door jou gezang heb ik 24/7 koppijn." zegt Nils geïrriteerd terug. Ik kan het weer niet laten om te lachen. "Je lach is mooi. Je moet echt vaker lachen." zegt Nils knipogend. Ik bloos er door. Eerlijl gezegd hoor ik niet zo vaak zulke complimentjes en zeker niet van zo'n knappe jongen als Nils. "Ik ga even wat lekkers pakken en ik moet pissen." zegt Rein nonchalant. "1. Eigenlijk zou je dat moeten vragen, want dit is mijn huis en ten tweede zeg plassen in plaats van pissen, want er is een mooi meisje bij." zegt Nils. Ik grinnik alweer. Rein zucht en loopt dan de trap af. "Sorry voor Rein zn manieren. Ik probeer hem op te voeden, maar dat valt niet mee." zegt Nils lachend. "Maakt niet uit. Ik ben trots op je dat je het probeert."antwoord ik lachend. "Maar oké. Vertel me is iets over jezelf."zegt hij. "Okay. Ik ben dus Caitlyn, maar je mag me Cat noemen als je wilt. Ik ben 15 en woonde vroeger in Eindhoven. Ik ben enige kind, maar dat is niet erg ofzo hoor. Mn hobby's zijn zingen en dansen."antwoord ik. "En waar woon je nu?"vraagt Nils weer. Even kijk ik ongemakkelijk naar de grond. "Uhm overal en nergens eigenlijk. Ik ben een jaar geleden weggelopen van huis."zeg ik stamelend. Nils denkt even na. "Als je wilt mag je voorlopig wel hier wonen? Ik vind het niet erg en mn broer en ouders waarschijnlijk ook niet."vraagt hij. "Dat is ontzettend lief, maar ik wil Owen liever niet onder ogen komen eerlijk gezegd."zeg ik. "Dat hoeft ook helemaal niet. Als jij dat niet wilt gebeurt dat ook niet. Je mag in iedergeval zolang blijven als je wilt!"zegt hij lief. "Heel erg bedankt Nils. Je bent echt een schat!" floep er uit mn mond. Hij bloost een beetje wat er ontzettend schattig uit ziet. "Nog één vraag. Wil je misschien een stukje voor me zingen?"vraagt hij verlegen. "Kan je zingen Cat?"zegt Rein die oppeens binnen komt vallen. "Nouja.. Ik vind het gewoon heel leuk en ik kan het een beetje."zeg ik. "Laat ons maar horen dan!" zegt Nils weer.

Lost. (mainstreet ff)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu