İyi okumalar.
Bu bölümü Ktapkrdu90 ♡♡♡ithaf ediyorum♡♡♡
=====================
Dördümüzde yemeklerimizi bitirip sessizce yemekhaneden çıktık artık onlara kitabın kalanını anlatmam gerekiyordu.
"Sakin bir yere gidelim size kitabın kalanını anlatmam gerekiyor.dedim
"Geçen gün okulun terasına çıkmıştım orası tam ideal hem oraya pek kimse gitmez bence en uygun yer orası.dedi Ahsen.Hepimiz kabul ettiğimizide terasa çıkmaya başladık.
Ahsen'in dediği gibi burası tam ideal di terasın demir kapısını önce konturol edip sonra arkamızdan kapattık.Terasın üzerinden ormanın çoğu gözüküyordu.Hepimiz temiz bulduğumuz yere gelişi güzel oturduk.Sonra bütün dikkatlerini bana vermişlerdi.
"...............................Yani tahmin ettiğiniz üzere bu dört kişi biz oluyoruz.deyip konuşmamı bitirdim hepsi susmuş düşünüyorlardı.En önce konuşan Tarkan abi oldu.
"Yani şimdi bize ipucu bıraktıklarını mı söylüyorsun?dedi.
"Ben söylemiyorum kitapta öyle yazıyor.diye düzelttim onu.
"Eee n'apıyoruz.dedi Orkun.
"Bizden başka birileri yardım edemiyecek gibi görünüyor.dedim.
"Evet yardım etmezsek burada sıkışıp kalacaklar.diye beni tasdikledi Ahsen.
"Bilemiyorum bu çok tehlikeli.dedi Tarkan abi endişeyle Ahsen'e bakarak onun için endişelendiği bariz bir şekilde belliydi.
"Bence de tehlikeli ama birlikte olursak üstesinden geliriz.dedim.
"Ben kabul ediyorum.dedi Ahsen.
"Bende varım.dedi Orkun.
"Kabul bende varım.dedi Tarkan abi şüphesiz aramızdaki en olgun ve düşünceli kişiydi.Hem Ahsen için korkuyor hem bizim başımıza bir şey gelicek diye endişeleniyordu bunu gözlerine dikkatle bakan birisi hemen anlaya bilirdi.Ahsen'de aynı endişeyle Tarkan abiye bakıyordu.Normal olarak oda onun için fazlaca endişeliydi bunu gözlerini onun üzerinden ayırmamasından anlaya bilirdiniz.
Orkun'un gözlerinde bana bakarken küçük bir endişe gördüm gibi ama hemen silinip gitti bende yanlış gördüm heralde diye düşündüm hem daha yeni tanışmıştık benim için endişeleneceğini pek sanmıyordum.
Ben ise kendimi boş vermiş üçü için endişeleniyordum sanki onlara bir şey olsa benim yüzümdenmiş gibi hissedeceğime dair bir his vardı içimde.
Konuşmamız bittiği için hepimiz ayaklanıp terasın kapısını açıp merdivenlerden geri inmeye başladık.O sırada Orkun eğilip merdivenin basamaklarından bir şey aldı göre bildiğim kadarıyla elindeki üzerinde kırmızı birkaç nokta olan küçük beyaz bir kağıttı.Ahsen'ler önden biz Orkun'la arkadan gittiğimiz için bu sadece benim dikkatimi çekmişti.Orkun gözlerini hızlıca kağıtta gezdirdi tahminimce bir şey okuyordu.Sonra birde hepimize hitaben seslendi.
"Durun!.Ahsen'le Tarkan abi durup anlamamış bir ifadeyle Orkun'a baktılar.
"N'oldu.dedi Tarkan abi.
"Verâ bir ipucundan bahsediyordun deyilmi.dedi Orkun.
"Evet?dedim anlamamış bir şekilde Orkun'a bakarak.
"Sanırım ipucunu buldum.dedi.Hemen yanına ilerleyip konuştum.
"Alabilirmiyim?Orkun cevap vermeden küçük kağıdı uzattı.Kağıdı elinden aldığım gibi seslice okudum.
"Takip ederseniz rüyalarınızı
Bulacaksınız aradığınız cevabı.
Kağıdın içindeki yazıyı okuduktan sonra kağıdı incelemeye başladım üzerindeki kırmızılıkların ne olduğunu fark etmemle kelimeler ağzımdan yuvarlanırmış gibi çıktı ve bizimkilere ulaştı.
"Kanlı ip uçları......
=====================
Bölüm çok kısaydı farkındayım daha uzun yazmaya çalışıcam.♡
Sizce anlatımım nasıl?
Birde eğer kitabı beğenirseniz arkadaşlarınıza tavsiye eder misiniz?
Bölüm güzel miydi?
Yorumlarınızı merakla bekliyorum. ♡♡♡
Kendinize iyi bakın benden size kocaman kalpcikler♡♡♡♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORKU ŞEHRİ (Tamamlandı)
Paranormal(Dipnot; Yazım hatalarımın çokluğundan yakında düzenlemeye alınacaktır.) İki genç kız. İki genç erkek. Eskiden malikane şimdi ise okul olan bir yer. Sizce en fazla ne olabilir? Yani "Ölüme son 1 saat" İsimli olan bir okulda en fazla ne olabilirdi ki...
