KORKU ŞEHRİ (Tamamlandı)

Bölüm 15

İyi okumalar.

==================

Ahsen'den.

Aradan geçen bir saat,in ardından Verâ hâlâ uyanmamıştı.Biz Tarkan'la birlikte Verâ'nın girdiği revirin önündeki koltuklara oturmuştuk.Benim başım yorgunluktan Tarkan'nın omzuna düşmüştü oda kafasını benim kafamın üzerine yaslamış duruyorduk.Orkun Verâ'ya kan vermek için içerideydi aslında ben vermek istemiştim ama kan gurubumuz uyuşmuyordu Tarkan'ında öyle.Ama neyseki Orkun'la Verâ'nın kan gurubu uyuşuyordu.

Verâ'nın kaldığı odanın kapısı açılmıştı.Umutla oraya baktım.Dışarı çıkan Orkun'du.Bitkin bir şekilde kendini karşımızdaki koltuklara bıraktı.Verdiği kandan dolayı zaten beyaz olan teni iyice solmuştu.

"Verâ iyi mi?dedim.

"Evet,omzundaki yara biraz derinmiş oyüzden dikiş atmaları lazımmış.Ve baya kan kaybetmiş eğer yetişemeseydik ölme ihtimali baya yüksekmiş.Başının arkasında da çarpmadan kaynaklanan bir yara varmış.dedi üzgünce.Ne kadar belli etmemeye çalışsada gözlerindeki korkuyu ve tedirginliği görebiliyordum.

Rahatlamış bir şekilde geriye yaralandım.Ne yalan söyliyeyim Vera'yı hücrede o şekilde görünce öldü diye düşünmüştüm.Neyseki iyiymiş.

"Siz gidin, Ahsen, sen yorgunluktan şuracıkta bayılacak gibi görünüyorsun.Tarkan abi sende öyle.dedi Orkun.Tam itiraz etmek için ağzımı açıyor dum ki Orkun ne diyeceğimi anlamış bir şekilde konuştu.

"Ben buradayım siz gidin dinlenin.Bir şey olursa haber veririm.dedi itiraz istemiyorum der gibi.

"Tamam.Ama bir şey olursa hemen haber vereceksin.dedim.

"Tamam.dedi.İstemeye istemeye yerimden kalktım birden başım döndü.Düşmemek için Tarkan'a tutundum.

"İyimisin bitanem?dedi endişeyle Tarkan.Kahvaltıdan beri bir şey yememiştik sonrada telaştan dolayı baya yorulmuştum.Ama Verâ orada yatarken kendi keyfimi düşünemezdim.

"İyiyim canım.dedim.

"Hayır iyi deyilsin sabahtan beri tek lokma yemedin kahvaltıdada iki bilemedin en fazla üç lokma yedin!dedi Tarkan hafif kızar hafif endişeli şekilde.

"Sorun olmaz.dedim.

"Hayır olur yürü gidiyoruz bir şeyler yemen lazım.dedi.Orkun'da onu tasdikledi.

"Evet Ahsen Verâ uyandığında seni böyle görürse vicdan azabı çeker.dedi.Haklıydı sıkıntıyla soluk verdim.

"Tamam.dedim.Sonra Tarkan'la revir tarafından çıkıp yemekhaneye çıktık.

Orkun'dan.

Aradan geçen yarım saatin ardından hemşire odadan çıkmıştı.Oturduğum yerden ayağa kalktım.

"Verâ iyi mi?dedim endişeyle.Hemşire bunu anlamış gibi gülümseyip konuştu.Otuz beş yaşında felan gözüküyordu.Tabi ben böyle şeylerden anlamazdım o yüzden yanlış tahmin de etmiş olabilirim.

"Kız arkadaşın iyi delikanlı merak etme istersen odaya girip uyanmasını bekleye bilirsin.dedi.Şaşkınlıkla hemşireye baka kaldım kız arkadaş mı?Biz mi?

"Hadi delikanlı benim işlerim var sana geçmiş olsun.deyip ben daha bir şey diyemeden giden kadının arkasından bakakaldım.Bu kadınlar ne kadar da tuhaf canlılardı böyle?önce kendi kafasında bizim sevgili olduğumuzu kurmuş sonra ben daha bir şey diyemeden gitmişti.Öyle mi gözüküyorduk yoksa?Kafamdaki saçma düşünceler gitsin diye kafamı iki yana salladım.Sonrada Verâ'nın kaldığı odaya girdim.Beyazlar içinde yatan Verâ iyice solmuş gözüküyordu.Gidip sandalyenin birisini yattığı yatağının yanına kadar getirip oturdum.

Verâ'dan.

Gözlerimi omzumda ki ve başımdaki sancıyla açmıştım.En son Orkun'nun endişeli bir şekilde bana seslendiğini hatırlıyorum gerisi karanlık.Burası okulun reviri olmalıydı.Yantarafımda ki ağırlıkla başımı oraya çevirdim.Bu Orkun'du sandalyeye oturmuş kafasını yattığım yatağa koyarak uyuya kalmıştı.Beni beklerken yorgunluktan uyuya kalmış olmalıydı.Simsiyah parlak ve gür saçlarına dokunmamak için kendimi zor tutuyordum.Saçlara karşı bir zaafım vardı küçük kuzenlerimin yanına gittiğimizde hep saçlarıyla oynardım.

Daha fazla dayanamayıp ellerimi yumuşacık saçlarına koyup oynamaya başladım.Sonra böyle uyumaya devam ederse her yerinin tutulacağını düşündüğüm için ellerimi saçlarından çekip hafif hafif dürtmeye başladım bir yandan da sesleniyordum.

"Orkun.Orkun.Hadi kalk böyle yatmaya devam edersen her yerin tutulacak.dedim.Orkun zorlandığı her halinden belli bir şekilde kafasını kaldırıp gözlerini açtı beni görünce gözleri endişeyle parladı.

"İyimisin?Bir yerin mi ağrıyor.dedi hızlıca.

"Hayır.Gayet iyiyim ama sen pek iyi görünmüyorsun gidip dinlensen iyi olacak.dedim.

"Gerek yok ben iyiyim.dedi rahatlamış bir şekilde.

"Orkun gerçekten berbat görünüyorsun gidip dinlenmelisin.dedim kızgınca.Kızmamın sebebi benim yüzümden böyle olduğunu bilmemdendi.O sırada karnım seslice guruldadı.Yine mi yaa.Yüzüm domatese dönmüş olmalıydı.Orkun hafifçe güldü.

"Gidip sana da kendime de bir şeyler alıp geliyorum.dedi.Yerinden kalkarken.İtiraz etmem izin vermeden odadan çıktı.Bende utanç içinde kafamı yastığa geri gömdüm.

======================

Bir bölümün daha sonuna geldik.

@ktapkrdu90 canım beni düşündüğün ve bensiz yemek yiyemediğin için çok teşekkür ederim jsjsjsjsj😄😄😉😉

Bölüm hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum. ❤❤❤🌹🌹🌹

Birde eğer kitabı beğendiyseniz arkadaşlarınıza önermeyi unutmayın canlarım❤❤❤

Kendinize iyi bakın.🌹🌹🌹