Bölüm 27

83 21 18
                                    

İyi okumalar.

Medyadaki Ahsen❤❤❤(Breaking dawn)

====================

Merdivenlerde duyduğumuz sesle hepimiz endişeyle birbirimize bakmaya başladık.Hüma hemen yerdeki bebekleri eline aldı.Hep birlikte hemen girdiğimiz küçük odadan çıkıp sessiz bir şekilde kapıyı kilitledik.Arda'lar görünmez gibi birşey oldukları için sorun yoktu ama Ben Ahsen,Orkun,Tarkan abi tam anlamıyla boku yemiştik! O sırada duvara montelenmiş demir yukarıya doğru uzanan merdivenleri gördüm.Merdivenleri sonuna kadar gözlerimle takip ettim.

Ben burasını çatı katı sanmıştım ama yanılmışım.Bu merdivenler çatıya çıkıyor olmalıydı.Bizimkileri dürttüm.Onlarda bunu fark edince hep birlikte yukarı çıkmaya başladık.Hızlı birşekilde kendimizi çatıya attık.Ve kapıyı azıcık boşluk kalacak şekilde kapattık.Boşluktan bakarak kimin geldiğini anlamaya çalıştım.Bizim az önce durduğumuz yerde müdürü gördüğümde nefesimi tuttum.

Müdür kaşlarını çatarak gözlerini etrafta gezdirdi.Hüma'larda sessizce müdüre en uzak kısımda duruyorlardı.Geldiğimden beri hiç sevmediğim müdür etrafa birazdaha bakındı.Sonunda kimse olmadığını düşünmüş olacakki çatık kaşlarıyla çıktığı merdivenlerden geri inmeye başladı.Bunu görünce rahatlamayla puslu havaya derin bir nefes bıraktım.

"Ucuz yırtık."dedi Ahsen sağ elinin iç kısmını alnına koymuş bir şekilde.Endişelendiğinde hep bunu yapardı.

"Aynen."dedim.

"Demiştim size az daha sessiz olun diye."dedi Tarkan abi hafif sinirli bir şekilde.Üçümüzde kafalarımızı yere eğip sesimizi çıkaramadık.Tedbirli olmak için çatıda az daha durduk.Bu sırada gökyüzünde neşeyle parıldayan yıldızları izlemeye başladım.Dudaklarım benden bağımsız yukarıya doğru kıvrıldı.Yüzümde hissettiğim bakışlarla gözlerim beni izleyen Orkun'a kaydı.

Orkun yakalandığını anladığı an gözlerini benden kaçırmak yerine gözlerimin içine doğru yoğun bir şekilde bakmaya başladı.Biz böyle bakışırken etraftaki herşey silikleşmeye başladı.Aradan ne kadar geçtiğini anlamadım ama bize seslenen Ahsen'le utançla gözlerimi Orkun'dan kaçırdım.Gözlerimi kapının dibinde bize imâyla bakan Ahsen'i görünce gözlerimi ondan da kaçırdım.Oda bana gülümseyip bir şey demedi.Alelacele çıktığımız merdivenlerden bu sefer sakince indik.

"Bu günlük bu kadar yeter.Hüma, şu oyuncak bebekler şimdilik sende kalsın yarın neyapacağımızı konuşuruz."dedi Tarkan abi itiraz istemiyorum der gibi.Hepimiz onu onaylayıp merdivenlerden inmeye başladık.Hüma'lar en önde ilerliyordu.En arkada benle Orkun yan yana merdivenlerden iniyorduk.Az önümüzde de Tarkan abi ve Ahsen yan yana ilerliyordu.Herkez odalarına dağıldı.Yatağıma yatarak uyumaya çalıştım.Biraz zor oldu ama sonra gözlerim kapanmaya başladı.

*******************************

Sabah kalkıp hazırlandım ve odadan yemakhaneye gitmek için çıktım.Adımlarımı sakince atarak ilerliyordum.Bu sırada bir çocuk yanımdan hızla geçerken bana çarptı.Böyle birşey olacağını düşünmediğim için sendeledim.Yere düşmekten birinin beni kolumdan sıkıca tutmasıyla kurtuldum.Dengemi sağladığımda beni yere yapışmaktan son anda kurtarana bakmak için kafamı ona doğru çevirdim.Bu........müdürdü.Hay anasını kitaplarda ki kızları yere düşmekten sevdiği yada hoşlandığı kişiler kurtarıyorken benim talihime de bakın! Kendime benim bir kitap karakteri olmadığımı ve gerçekte yaşadığımızı hatırlattıktan sonra bana çatık kaşlarıyla bakan müdüre geri döndüm.

"Şey...Teşekkür ederim."dedim tereddütle bana delici gözlerle bakan çok sevgili?!müdürümüze.Kolumu iter gibi bıraktıktan sonra konuştu.

"Dikkatli ol!"Bunu öyle bir imâyla ve okadar tuhaf bir şekilde söylemiştiki gören de yere düşmek üzere olan biri değilde uçurumdan düşmek üzere olan biri zannederdi.Benim cevap vermeme fırsat bırakmadan arkasını bana dönüp gitti.Bir iki saniye arkasından tuhafça baktıktan sonra boş vererek yemekhaneye girdim.Zaten ona o kötü ruhlara yardımcı oluyor diye acayip sinir ve gıcık oluyordum.Tabağıma biraz birşeyler koyduktan sonra gözlerimi herzaman yaptığım gibi bizimkiler buradamı diye yarısı dolmuş masalarda gezdirdim.Hepsinin burada olduğunu görünce adımlarımı oraya yönlendirip Orkun'un yanına oturdum.Benim oturmamla kafalar bana döndü.

"Günaydın"diye şakıdı Ahsen.

"Günaydın."dedim bende.Diğerleriylede günaydın faslını geçtikten sonra yemeğimizi yemeye başladık.

========================

Bölüm sonu❤😄

Yorum yapmayı unutmayın canlar😛

Yazım hatalarımdan dolayı çok özür diliyorum😟

KORKU ŞEHRİ (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin