KORKU ŞEHRİ (Tamamlandı)

Bölüm 14

İyi okumalar.

Yorum yapanlara şimdiden sevgilerimi iletiyorum.

=========================

Kafamın arkasında ki korkunç sancıyla gözlerimi inleyerek açtım.Elimi kafamın arkasına götürdüm azıcık kan vardı kafamı bir yere çarpmış olmalıyım.Zindan gibi bir yerdeydim. İyide ben buraya nasıl gelmiştim?Yada doğru soru beni buraya kim getirmişti?En son yatağıma yattığımı hatırlıyorum gerisi karanlıktı.Yattığım soğuk zeminden kalkıp ağrıyan başımı iki elim arasına alıp sıktım.Hiç bir etkisi olmamıştı.Sağ elimin işaret ve baş parmağıyla burnumun üzerini ovalamaya başladım.Yürüyerek demir parmaklıkların oraya kadar gittim.Demir parmaklıkları ellerimle kavrayıp etrafı gözlemlemeye başladım yerler tamamen sert topraktandı.Benim kaldığım hücre dışında burada bir sürü hücre vardı.

"Hey,birisi varmı?beni neden buraya kapattınız?diye seslendim.Kabül çok saçma bir soruydu.Ama zaten bir hücrenin içindeyken daha mantıklı bir soru soramazdım.Sesim boş yerlerde yankı yapıp bana geri geldi.Tam o sırada korkunç tüyler ürpertici bir kadın kahkahası duydum.

"Hahhaha..buradan çıkamazsın çocuk.dedi ürpertici kadın sesi.

"Hey, sende kimsin?benden ne istiyorsun?dedim.

"Burnunuzu sizi ilgilendirmeyen şeylere sokmamanız gerektiğini âileniz size öğretmedi mi?dedi ürpertici kadın sesi.

Ve o an beynime şimşek gibi bir düşünce indi.İş?burun sokmak?bu kesinlikle o kötü ruhlardan birisiydi.Gözlerim nefretle parladı.

"Neredesin? seni pis cadı.dedim bağırarak.

"Hımm cesur insanları hiç sevmem aptal olurlar.dedi kadın.Alayla güldüm.

"Ne tesadüf bende senin gibi pis cadıları hiç sevmem.dedim.

"Dilin fazla uzun küçük kız dikkat et de kesmesinler.dedi sinirli bir şekilde.

"Asıl sen dikkat et de ruhunu da yok etmesinler.dedim alayla.Bana bu cesaret nereden geliyordu bilmiyordum ama bu kadının yaptığı şeyleri hem okuyup hemde görünce içimde korkunç bir nefret birikmişti.Kadın birden görünür olup benim kaldığım hücrenin dibine kadar yaklaştı.Aynı ilk zamanlarda aynadaki korkunç aksimi görmem gibiydi tek fark bu ondan daha korkunç gözüküyordu.

"Bana bak velet sinirlerimi bozuyorsun.dedi.

"Ne güzel amacım da buydu zaten.dedim iğneleyici bir şekilde.

"Demek öyle.dedi.

Sonra hızlı bir şekilde belinden bir şey çıkartıp bana fırlattı.Bu küçük bir hançer di hançer omzuma saplandı.Aşırı derecede acımıştı ama bu pisliğin önünde acı çektiğimi gösteremezdim.Ne acı çektiğime dair bir ses çıktı nede yüzümde tek kas oynadı.Boş boş ona baktım.Sonra sağlam kolumla hançeri kavrayıp ani bir şekilde çıkarttım bu girmesinden daha çok acıtmıştı sesim çıkmasın diye dudağımın içini dişledim omzumun içindeki kaslar yırtılmıştı resmen.Yani ben öyle bir acı hissettim bilemiyorum.Yüzümde ki pis gülümsemeyle kadına demir parmaklıklar ne kadar izin verirse yaklaştım.Tamam o ruh olabilirdi ama biz onları yok edebilecek dörtlüydük bizim verdiğimiz zararlar onların canını acıtırdı.

Bende kadın daha ne olduğunu bile anlamadan hızlı bir şekilde hançeri kadına fırlattım.Vee bam,tam isabet kadının tam karnının ortasından vurmuştum.Kadından tiz bir çığlık çıktı.Yüzümü buruşturdum.O nebiçim ses öyle ben ondan yaşça küçük olmama rağmen ben bile bağırmadım. Ama leydimiz bu kadarcık acıya bile dayanamamıştı.