Philip POV
After ng maraming test naramdaman ko na lang na ang tagal ko na palang dinaramdam ang pagsakit ng ulo ko at ang ibang mga sintomas na nararanasan ko tuwing inaatake ako ng sakit and my parents still saying na magpagamot na kami sa ibang bansa, still the same ang sinasabi ko sa kanila na hindi ko kaya dahil ayaw kong iwan si Dazzle dito at gusto kong nakikita siya.
"Philip hindi magiging masaya si Dazzle kung makikita ka niyang ganyan ang kalagayan mo i think siya pa ang magsasabi sayo na umalis ng bansa at magpagamot na." Lintaya sa akin ni Regina all this time siya ang tumutulong sa akin at kila mama
"You don't know what you're saying Regina at isa pa bakit ka ba laging nandito hanggang ngayon ba hindi mo pa rin matanggap na hindi na kita mahal." Inis kong sabi sa kaniya pasalamat siya nasa hospital bed ako ngayon at may suwerong nakakabit sa kamay ko kung wala lang nilayasan ko na siya
"Philip tanggap ko na matagal na.. Alam kong wala na talagang pagasang mahalin mo ko ulit gusto lang kita tulungan hindi mo pa rin maalis sa akin ang magalala sayo pero kung ayaw mo na nandito ako hayaan mo pag nakapagdisisyon ka ng umalis at magpagamot aalis na rin ako sa buhay mo." Pinahid niya ang luhang nasa pisngi niya at tumayo na
"Tawagan mo lang ako pag nakapagdesisyon kana." Tapos umalis na siya nakita ko pang nagkasalubong sila ni mama
"Are you ok iho?" Tumango na lang ako bilang sagot.
"May gusto ka bang sabihin Reymond?" Binitawan niya ang pagbabalat ng orange at umupo sa bed ko
"Ma should i say kay Dazzle na mamatay na ko?"
"Iho hindi ka mamamatay gagawin namin ang lahat ng Daddy mo hanggang sa gumaling ka na."
"Hindi ko kaya Ma ang lumayo kay Dazzle shes my life tapos ganito pa ang ginawa ng dyos sa akin ang saktan ang mga taong mahal ko dahil sa binigyan niya ako ng sakit i curseHim!" Pinagpapalo ko ang ulo ko kasalanan Niya ang lahat.
"Reymond this thing is just a test siguro sa inyo ni Dazzle don't blame Him. Siguro binigyan niya kayo ng situation na ganito para itest kung makakaya niyo ba ang ganitong mga bagay ng magkasama." Saad sa akin ni mama
"Hindi ko pa sinasabi kay Dazzle Ma." Gulat siyang tumingin sa akin
"Natatakot akong kaawaan niya o iwan niya ako." Niyakap ako ni mama
"I understand.. But son you should tell her this is a serious situation alam kong maiintindihan niya."
"You're right Ma." Alam ko na may plano na ako para masabi kay Dazzle ng hindi niya nalalaman ang sakit ko..
BINABASA MO ANG
Future meets the Past (Completed)
HumorShould we give our selves a second chance? Could my heartbeat skip again when his beside me? Should i take a risk or just say NO for all?? Dazzle Mae Carlos is a typical girl back then until he meet the ultimate super mega pasaway in there universit...
