GANGSTER

Gangster 9. Bölüm YALANLAR

 Bölüm Şarkıları; 

The Script - Breakeven 

One Republic - Good Life 

---------------------------------

  Bu günlerde annemin evde olmamasına seviniyordum. Elbette ki, onunla vakit geçirmeyi istiyordum fakat yaşadığım ağır olaylardan sonra yalnız kalmaya ve zamana ihtiyacım vardı.

   Calvin, karşımdaki ikili koltuğa oturduğunda bunun bir an önce bitmesini istedim. Hayatımı yoluna sokmak için attığım her adımda bunun yenilgiyle sonlanmasını istemiyordum. Tükenmiştim, her bir hücrem tükenmişti.

  “Pekala.” Derin bir nefes alarak Calvin, öne doğru eğildi.

  “Eminim ki, Travis’in sana atlamadığı çok şey vardır.” Kaşlarımı kaldırdım.

  Yerimde kıpırdandım. Calvin’i ilk gördüğüm günden beri, Travis’le araların da bir şey olduğunu fark etmiştim. Buraya onun hakkında konuşmaya geldiğini de elbet biliyordum. Rahatsız olmuştum.

 “Sanırım, bu gibi durumlarda devreye ben giriyorum.” Gülümsemesinde bir ima aradım; iğneleme, dalga, eğlence veya acıma. Ancak karşılaştığım tek şey içten bir tebessümdü. Bana yakın olmak, iletişim kurmak için oluşan bir tebessüm.

 İç çekerek “Bilmek istemiyorum. O, artık hayatımda değil ve bu yüzden ihtiyacım yok.”

 Gözlerim sulanmıştı. Tavana bakarak sıcak damlaların yanağıma süzülmesini engellemeye çalıştım.

 Arkasına yaslanarak bir kez daha gülümsedi. Dişlerinin, ne kadar güzel ve parlak olduğunu, mimiklerini ne kadar iyi kullandığını fark ettim. Bana Travis’i hatırlatmıştı.

Titredim.

 “Bilmelisin, Zena. Travis’i senden daha iyi tanıyorum.” Dedi. Omuz silkti. “Gerçek yüzüyle, olduğu gibi.” Bundan nefret ediyordum.

 Mideme kramplar girmeye başladığında arkama yaslandım. “Sen onu nerden tanıyorsun?”

 “Pekala, neredeyse birlikte büyüdük diyebilirim. Aynı sokakta oturuyorduk. Günümüzün tümünü beraber geçirirdik. Bilirsin, kardeş gibiydik.”

 Kaşlarımı çattım. Tam olarak bundan bahsediyordum işte. Onun hakkında duyduğum her yeni bir şeyde korkuyordum. Çünkü ona güvendiğimi düşünürken ne kadar aptal olduğumu bir kez yüzüme vuruyorlardı.

 “Devam et, lütfen.” Yanaklarımı kaşıdığımda tenimin karıncalandığını fark ettim. Bu kez, her şeyi bilmek istiyordum. Yalanlardan kaçamazdım, gerçeklerle yüzleşmek zorundaydım.

 Dudaklarını yalayarak “Gittiğimiz her yerde gözdeydik. Tüm kızlar bizimleydi. Hayat bize o kadar kolay geliyordu ki.” Dedi. “Öbür taraftan ailelerimiz de görüşüyordu. En az Travis ve benim kadar onlar da yakınlardı. Fakat gün geçtikçe çıldırıyorduk. Demek istediğim, eve geç gidiyorduk, aşırı miktarda alkol kullanıyorduk, eğlenmek için saçma kavgalar çıkarıyorduk.”

 Gözlerimi kapattım. Travis’in 17 yaşındaki halini gözümde canlandırmaya çalıştım. Parmaklarının arasında bir bira kupası, yanında platin sarısı saçlı kızlar. Düşününce, yüzümü buruşturdum.

 Travis ve Calvin’in bu denli yakın olduklarını bilmiyordum. Asıl olay şudu ki, Travis’in hakkında hiçbir şey bilmiyordum.

 Parmaklarımı saçlarımdan geçirdim. “Şey, Travis bana bundan bahsetmemişti.”