Sofa(Ed Sheeran Fanfiction)

S-14-

Gözlerimi açtığımda kesinlikle karşımda bulmayı beklediğim son kişi,Harry'di.Şaşkınca bana bakıyordu.
"S-sen iyi misin?"
Olanları hatırlamaya çalıştığımda elde ettiğim tek sonuç etkili bir baş ağrısıydı.
"Ben-iyiyim.Edward nerde?"
Harry gülümsedi ve yavaşça konuşmaya başladı.
"Bir süre evine dönmek zorunda kaldı.Ailesi,durumu için endişelendiği için onu bir süre okuldan uzak tutmaya karar vermiş"
Gözlerimi kapattım ve tüm bunların şaka olması için dua etmeye başladım.
"Ben ne zamandan beri hastanedeyim?"
Burnunu kırıştırdı.
"2 gündür.Edwardı dün hastaneden çıkardılar."
Derin bir nefes aldım.
"Telefonunu kullanabilir miyim?"
Harry ayağa kalktı ve dar pantalononunun cebinden telefonunu çıkarıp bana uzattı.
Rehberde 'Eddy' ismine tıklayıp sabırla beklemeye başladım.Kısa bir süre sonra telefon açılmıştı.
"Harry,dostum Anna iyi mi?"
"Edward,benim"
Konuşma bir süre sessizliğe büründü.Sonra Edward yavaşça konuşmaya başladı.
"Anna.Nasılsın?"
Neden bana yabancıymışım gibi davranıyordu?
"Edward bir sorun mu var?"
Derin bir nefes aldı.Şu an eliyle dizine ritim tuttuğundan adım kadar emindim.
"Anna.Ben-şu an konuşamam.Lütfen daha sonra konuşalım.Ama sana söz veriyorum her şeyi açıklayacağım."
Sonra ortam yine sessizliğe büründü.Sessizlikten nefret ediyordum.
"Anna-"
"Görüşürüz Edward"
Telefonu hızla kapatıp Harry'e uzattım.Şaşkınca bana bakıyordu.
"Eğer sen iyiysen,hastaneden çıkabilirsin.Yani ben gidip işlemleri hallederim ve burdan çıkıp yurda gideriz,ne dersin?"
Onu kafamla onayladığımda ayağa kalktı ve hızlı adımlarla dışarı çıktı.
Aklım bir yandan da Jamie'de takılıp kalmıştı.Neden beni aramamıştı?Yani uyandığımda burada olmasını isterdim.Sonuçta en yakın arkadaşımdı.Ama karşımda Harry'i bulmuştum.En yakın arkadaşımı aldatan ama en yakın arkadaşımın görevini üstlenen Harry.
Harry odaya girdiğinde yanında bir hemşire vardı.Hemşire yavaşça kot pantolonumla kazağımı yatağın ayak ucuna koydu.Ve kalkmama yardım etti.
-
"Suşi mi istersin yoksa Domates çorbası mı?"
Gözlerimi devirdim.
""Harry yüzüncü söyleyişim ki,hiçbir şey yemek istemiyorum.Aç değilim"
Harry ellerini göğsünde birleştirdi.
"Anna iki gündür düzgün bir şey yemedin"
Bir yandan da yurt odasında aşağı yukarı yürüyordu.
"Harry tek istediğim,uyumak."
Harry sonunda ikna olmuşçasına kafasını aşağı yukarı salladı ve Jamie'nin yatağına uzanıp bana döndü.Haftasonu olduğu için yurt neredeyse boştu.Ortalıkta ne Zayn,ne Jamie ne de Edward vardı.Normalde Harry'de evine gidecekti.Ama ısrarlarıma rağmen gitmekten vazgeçip benimle kalmaya karar verdi.
"Edward göt gibi davranacak bir insan değil Anna.Umarım geçerli bir sebebi vardır."
Burukça gülümsedim ve gözlerimi kapayıp uyumaya çalıştım.
-
Uyandığımda sabah olmuştu.Ve Harry'nin yattığı yer bomboştu.Yataktan kalkmam gerektiğini biliyordum.Ama kendimde o gücü bulamıyordum.Hala hasta gibiydim.Yavaşça doğruldum ve banyoya yöneldim.Aynadaki ben kesinlikle ben değildi.Gözlerimin artı mosmordu,yüzüm bembeyazdı.Saçlarım günlerdir taranmamanın etkisiyle karışmıştı .Kendimi düzeltmek için uğraşmamaya karar verdim.Duş almak en kısa çözüm olacaktı.Yavaşça üstümdekileri çıkardım ve sıcak suyun altına girdim.5 dakika sonra sudan çıktığımda hiçbir şey yapmamıştım.Saçlarımı köpüklememiştim ya da duş jeli sürmemiştim.Tek yaptığım suyun altında dikilmekti.Bornozumu giydim.Yavaşça banyodan çıktığımda karşımda yatağıma oturmuş telefonuyla oynayan bir Edward bulmayı beklemiyordum.Beni görünce öylece bana baktı.Konuşmuyorduk.Odayı sessizlik