ဒဏ္​ရာမ်ားနဲ႔အခ်စ္​ [ ဒဏ်ရာများနဲ့အချစ် ]

4

Zawgyi

ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ ကိုကိုတြဲတာ 4 ပတ္​​ေတာင္​႐ွိသြားၿပီ။ ကိုကိုက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သိပ္​ခ်စ္​တာဗ်။ မ်က္​ႏွာတစ္​ခ်က္​အပ်က္​မခံဘူး။ တစ္​ခါတစ္​​ေလ ကြၽန္​​ေတာ္​ ကိုကို႔တိုက္​ခန္​း လိုက္​​ေနျဖစ္​တယ္​။ ​ေအာ္​ ကိုကိုက သူ႔အိမ္​မွာ မ​ေနဘူး​ေလ သူတစ္​​ေယာက္​တည္​း ​ေနတာ။ ကြၽန္​​ေတာ္​လဲ မ​ေမးျဖစ္​ပါဘူး ကိုကို႔အ​ေၾကာင္​း။ ​ေမးစရာလဲ မလိုဘူး​ေလ ကိုကို​ေရာ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေရာက သိပ္​ခ်စ္​က်တဲ့ ခ်စ္​သူ​ေတြ ျဖစ္​​ေနၿပီကိုး။

Ring Ring :
Xiao Zhan : Hello ကို က်န္​႔က်န္​႔ကို လြမ္​း​ေနၿပီလား ည​ေန​ေတာင္​မ​ေရာက္​​ေသးဘူး။
Wang Yibo : ကို က​ေလးကို လာ​ေခၚတာ အိမ္​​ေ႐ွ႕ထြပ္​ခဲ့​ေတာ့ ကိုတို႔ သြားစရာ ႐ွိတယ္​။
ခ်စ္​သူျဖစ္​စကတည္​းက က​ေလးအတြက္​ အမွတ္​တရ ျဖစ္​မယ္​့ အရာ​ေလး​ မလုပ္​​ေပးျဖစ္​​ေသးဘူး ။ က​ေလးအတြက္​ မနက္​ကတည္​းက Park တစ္​ခုလံုးငွါးၿပီး အလွဆင္​ထား​ၿပီး စိတ္​တိုင္​းက် ျပင္​ၿပီး​ေတာ့ ည​ေနပင္​​ေရာက္​​ေနၿပီ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့က​ေလး​ေပ်ာ္​မွာပါ။
Xiao Zhan : ဟုတ္​ ကိုကို ခနပဲ​ေစာင္​့။
က်န္​႔က်န္​႔ Hoddie အနက္​ ပြပြ​ေလးကို ​ေဘာင္​းဘီ ဒူးဖံုး​ေလးပဲ ျမန္​ျမန္​ ဝတ္​ၿပီး ဆင္​းလာလိုက္​သည္​။

​ျပံဳးၿပီး​ေျပးဆင္​းလာတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ့္​ခ်စ္​သူရယ္​ပါ။ဆံႏြယ္​​ေလးတိုတို​ေလးက ​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္​း​ေနၿပီး ​ေလအ​ေဝွ့မွာ နဖူး​ေပၚ ယွက္​​ေျပး​ေနတာက ကြၽန္​​ေတာ္​မနာလိုျဖစ္​မိတဲ့အထိပဲ။ မ်က္​ခံုးထူထူ ႏွာတံခြၽန္​ခြၽန္​ဆင္​းဆင္​းနဲ႔ ဘာမွ မလိမ္​းျခယ္​ထား မဆိုးပဲ ရဲ​ေနတဲ့ႏႈတ္​ခမ္​း ျပံဳးလိုက္​ရင္​ ယုန္​​သြား​ေလး​ေပၚ​ေအာင္​ျပံဳးတတ္​ၿပီး ႏႈတ္​ခမ္​း​ေအာက္​က မွဲ႔နက္​​ေလးကအထင္​းသား​ေပၚလို႔ ​ေျခသလံုး ​ေသး​ေသးနဲ႔ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လိုပါပဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ခ်စ္​ရလို႔ ​ေသရပါမယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ ဆက္​ခ်စ္​​ေနမိမွာ။
Wang Yibo : ဘာလို႔​ေျပးလာ​ေနတာတုန္​း ​ေခ်ာလဲကုန္​မွ ကို ​ေစာင္​့ႏိုင္​ပါတယ္​ကြ။
Xiao Zhan : ဟီးဟီး ကို ကလဲ။ က်န္​႔က်န္​႔လြမ္​းလို႔​ေပါ့။
Wang Yibo : ကို႔ ခ်စ္​သူ​ေလး ဒီ​ေလာက္​ ခ်စ္​စရာ​ေကာင္​း​ေန​ေတာ့ ကို စိတ္​မခ်ဘူးကြာ။ အိတ္​​ေထာင္​ထဲ ထည္​့ထားခ်င္​တယ္​။ ဘယ္​သူမွမျမင္​​ေအာင္​။
Xiao Zhan : ဟာ ကို ကလဲ 😒
ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလး​ေထာ္​ၿပီး ​ေျပာ​ေနတာ က ကြၽန္​​ေတာ့္​စိတ္​ကို အနမ္​း​ေပးဖို႔ လႈံ့​ေဆာ္​​ေနသလိုပဲ စိတ္​မထိန္​းႏိုင္​​ေပ။ ထို ႏႈတ္​ခမ္​းဖူး​ေလးကို ႁပြတ္​ခနဲ႔ ျမည္​​ေအာင္​ နမ္​း လိုက္​​ေတာ့ မ်က္​လံုးအဝိုင္​းသားနဲ႔ မ်က္​ႏွာ တစ္​ခုလံုးနီရဲကာ အ႐ွက္​သည္​း​ေနတဲ့ ခ်စ္​သူ​ေလးပါ။ ၾကည္​့ ဘယ္​​ေလာက္​ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းလိုက္​လဲ ။
( အင္​း ကိုယ္​လဲ ​ေပးခ်င္​တယ္​ အဲ့ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကို 😢)
(​စကိတ္​နဲ႔ ထုသတ္​ပစ္​မွာ ဆိုင္​ကယ္​နဲ႔ လိုက္​တိုက္​မွာ 😏👿)
(အင္​းပါ ငါက သိုင္​းတတ္​တယ္​ မ​ေၾကာက္​ဘူး )
(ပိ​ေကြၽ့)(😷)
တစ္​လမ္​းလံုး ကြၽန္​​ေတာ့္​က​ေလး စကား​ေတြ တတြတ္​တြတ္​ ​ေျပာတာ စ​ေတြ႔တုန္​းက က​ေလးမွ ဟုတ္​ရဲ႕လား။ လူစားထိုးခံရတာလား 😴
Xiao zhan : ကိုကို က​ေလး​ေျပာတာၾကားလား။ ​ေျပာ​ေနတာကို အာရံုမရဘူး ။
Wang Yibo : ၾကားပါတယ္​ကြ ။ ကို႔ က​ေလးက စကား​ေတြအရမ္​း​ေျပာ​ေန​ေတာ့ ပင္​ပန္​းမွာဆိုးလို႔ ဘာ​ေကြၽးရင္​​ေကာင္​းမလဲ စဥ္​းစား​ေနတာ။
Xiao Zhan : အာ့ဆို က်န္​႔က်န္​႔စားခ်င္​တာ တကယ္​​ေကြၽးမွာလား😌
Wang Yibo : တကယ္​​ေကြၽးမွာ​ေပါ့ ​ေျပာ​ေျပာ ဘာစားခ်င္​လဲ ဒါမယ္​့ ခန​ေတာ့​ေနဦး ကိုတို႔ အခုသြားမယ္​့​ေနရာသြားၿပီးရင္​ လိုက္​​ေကြၽးမယ္​။
Xiao Zhan : ဟုတ္​ ။ ကိုကို အခု ဘယ္​သြား​ေနတာလဲ ​ေရာက္​​ေသးဘူးလား။ ​ေရာက္​​ေတာ့မွာလား။ ကိုကို အဲ့​ေနရာက ဘာလုပ္​တဲ့​ေနရာလဲ ဘာျဖစ္​လို႔ က​ေလးကို ​ေခၚသြားခ်င္​တာလဲ ​ေပ်ာ္​စရာ​ေကာင္​းတဲ့​ေနရာလား
.............
Xiao Zhan : ကိုကို အင္​့
ကားကို ထိုးရပ္​လိုက္​ၿပီး ႏႈတ္​ပိတ္​ မႏၱနဲ႔ ႏႈတ္​ပိတ္​လိုက္​​ေလသည္​။ (ႁပြတ္​ ႁပြတ္​ 😚)
Wang Yibo : လာ ကို တို႔​ေရာက္​ၿပီ။