KİMSESİZ|JJK (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 27

Lee soo serefsizinden;
Beni tehdit etmişti. Tabikide onu bırakmayacaktim gizli gizli takip ettim. Lanet olsun beni gördü. Bıçağı karnına tuttu ve bağırmaya başladı.
"Git dedim sana neyi anlamıyorsun? "
"Tamam bak kendine bişey yapma ben sensiz yapamam"
"Kimin umrunda"
"Bak tamam gidiyorum"
Mecburen bırakmak zorunda kaldım. Yine jungkookun  yanına gidecekti. Bu düşünce beni mahvediyor. Aklıma geldikçe daha da sinir oldum ve sokağın ortasında bağırmaya başladım. Exile çoktan kaçmışti.

Esiladan devam;
Nihayet ondan kurulmuştum. Ama lanet olsunki nerde olduğumu bilmiyorum. Etrafa bakındim kimse yoktu. Sonunda küçük kamyon gibi bi arabadan biri indi. Hemen yanına koştum ve zor durumda olduğumu ve telefonuna ihtiyacim olduğunu söyledim. Ahh verdi. Hemen jungkooku aradım
08#### araniyor
"Kimsiniz"
"J-junhkook bben Esila"
"Güzelim tamam şimdi sakin ol ağlama tamam mı?"
"Tamam"
"Suan nerdesin?"
"Lanet olsun bilmiyorum"
"Ahh tamam etrafında neler var peki"
"kafeterya"
"Adı ne?"
"Çok tuhaf bi adı var"
"Tamam be yazıyo?"
"Limerence"
"Tamam güzelim seni bulucam"
"Kook hızlı ol korkuyorum"
"Korkma güzelim geliyorum"
Oraya biryere oturdum umarım hızlı gelirler...

Chanyeolun ağzından;
Derya yi eve getirdim. Arabada uyuyakalmisti. Uyandırmak istemedim. Kucağıma aldım.  Eve doğru yürüdüm. Zile bastım ve jhope kapıyı açtı
"Noldu?"
" arabada uyuyakaldi"
"Bende bişey oldu sandım"
"Esila bulabildinizmi"
"Hayır"
"Nerde bu kız ya"
Deryayi koltuğa yatırdım. Örtü alıp üstüne orttum. Hemen jungkooku aradım. Olaylari anlattı. Heyecanlandım. Telefonu kapatıp derya ya baktım. Çok güçlü bi kız derya. Her zaman ayakta durabiliyor.

Jungkookun ağzından;
umudumu yitirdim.  Ya bulamassam napıcam. Ailemden sonra Esila yi kaybedemem. Bu bana fazla ağır gelir. Telefonun calmasiyla düşüncelerimden ayrıldım. Telefonu açtım. Ses çok tanıdık ve huzur verici geldi ama bi dakka neden sesi böyle geliyo
"Kimsin?"

"J-junhkook bben Esila"
"Güzelim tamam şimdi sakin ol ağlama tamam mı?"
"Tamam"
"Suan nerdesin?"
"Lanet olsun bilmiyorum"
"Ahh tamam etrafında neler var peki"
"kafeterya"
"Adı ne?"
"Çok tuhaf bi adı var"
"Tamam be yazıyo?"
"Limerence"
"Tamam güzelim seni bulucam"
"Kook hızlı ol korkuyorum"
"Korkma güzelim geliyorum"

"Kook kimo"
"Hyung esila aradı koşun hadi"
"Hadi arabalara"
Yola koyulduk umarım başına bi iş gelmeden bulurum onu. Bi kaldırımda oturuyordu. O kadar çok Ağlamış ki. Arabadan iner inmez ilayda esilanin boynuna atladı. Ağlıyordu hala sanırım korkuyordu. Ilayda da esilayi sakinlestirmeye çalışıyordu.

Esiladan devam;
Geldiklerini görünce hemen ayağa kalktım. Ilayda boynuma atladı. Ben korkudan hala ağlıyordum.
"Derya nerde?"
"Esila o sinir krizi geçirdi evde yatıyor"
"Iyi demi iyi?"
"Iyi güzelim iyi"
Hemen boynuna atladım o bana huzur veren adamın. Kokusunu o huzur veren kollarını o kadar özlemişim ki
Dur bi dakka elleri neden sargıda?
"Eline ne oldu Kook? "
"Yenge senin kaçırıldığıni duyunca duvarı yumrukladi."
"Neden oppa neden yaptın?"
"Okadar korktum ki"
Saçlarımı oksuyordu. Tekrar sarıldım. Kokusunu içime çektim. Gözleride şişmişti
"Bundan sonra bu kadar çok aglamayacaksin hep ayakta duracaksin oppa seni seviyorum"
"Bende seni güzelim"
Yanağına öpücük kondurdum. Okadar yorgundum ki hemen eve gitmek istiyordum. Arabaya bindim ve evin yolunu tuttuk...

Bu bölüm kısa oldu Üzgünüm sizleri seviyommmm armylicelerim vote ve yorum plss