BÖLÜM 53

48 7 15
                                    

5 ay sonra

Doğum günümün üzerinden tam olarak 5 ay geçti. Hatta oğlumu kucağıma almama iki hafta kalmıştı.

Bu beş ayda deryanin karnı iyice büyüdü. Aynı şekilde haneul un de. Hatta haneulun ikizleri olacaak. Deryanin da kızı olacak. Bu beş ay harika geçmişti. Kooktan izin alıp işime devam etmeye başladım. Ilk başlarda izin vermedi. Ama ben ısrar edince kabul etmek zorunda kaldı. Namjoon oppa da benim yanımda olmuştu

Kapının calinmasiyla kendime geldim 
"Giiir"

Iceriye Cho hee girdi. (Danışan)

"Hoşgeldin papatyamm"
"Hosbulduk esila unnie"

Sımsıkı sarıldım Cho Hee ye.

"Nasıl gidiyor"
"Iyiyim unniie seni çok ozlediim"
"Bendee"

Tekraren sarıldım. Ayrılınca onu koltuğa oturttum. 16 yaşındaydı. Çok Şirin  bir kızdı. Dedigim gibi benim yaşadıklarımı yaşadı annesi ve babası gözü önünde ölmüştü

Yaklaşık bir saat konuştuk. Sonra da gitmesi gerektiğini söyledi ve kalktı  bende lavaboya gittim. Lavaboya gidince kapıyı kilitledim ve işimi hallettim. Çok küçük bir yerdi ve benim kapalı alan korkum vardı hemen burdan çıkmak istiyordum

Kapıyı açmaya çalıştım ama açılmıyordu tekrar tekrar denedim ama olmadı. Derin derin nefes almaya başladım  ama Karnıma bir sancı girdi. Geçer diye sabretmeye çalıştim ama daha da artmıştı

Bir taraftan kapıyı zorluyor diğer taraftanda sancimin geçmesi için bekliyordum. Hayır bebeğim suan gelmen için iyi bir zaman değil. Lütfen lütfen lütfen

Bir zaman sonra artık yere oturup ağlamaya başladım karnımdaki sancı yüzünden ayakta duramiyordum.

Cebime elimi attım telefonu aldım. Telefonu hep yanımda taşırdım yani jungkook lavaboda bile yanında bulunsun diyordu bende onu dinliyordum.

El cabukluguyla ve elimin titremesiyle beraber kooku aramaya çalıştım. Ve en sonunda başardım.

"Aloo"
"Alo noldu güzelim"
"Jungkook aaaah"
"Nolduuu"
"Aaahh lavaboda kilitli kaldım ve Karnım acıyor"
"Neeee"
"Aaahhh bebek geliyo jungkook anla isteee"
"Tamam şimdi derin nefes al derin derin ben hemen geliyorum"
"Çabuk ol aahh"

Telefonu kapatıp agrilarimla beklemeye başladım..

Jungkookun ağzından
Chanyeolla Hyungla beraber oturuyorduk. Esila artık ise başladığı için ise gidiyordu. Ne kadar gitmesini istemesem bile kabul etmiştim.

Telefonun calmasiyla kendime geldim. Iyi insan lafın üstüne arar. Güzelim arıyordu. Telefonu açtım

"Aloo"
"Alo noldu güzelim"
"Jungkook aaaah"

Telaşla ayağa kalktım

"Nolduuu"
"Aaahh lavaboda kilitli kaldım ve Karnım acıyor"
"Neeee"
"Aaahhh bebek geliyo jungkook anla isteee"
"Tamam şimdi derin nefes al derin derin ben hemen geliyorum"
"Çabuk ol aahh"

Chanyeola döndüm

"Hyung kalk hadi "
"Nolmuss"
"Lavaboda kilitli kalmış ve sancısı varmış hadi hızlı koss"

Ceketimi giyinip kapıya koştum arkadan Chanyeol Hyung kosuyordu. Kapıyı kapatıp arabaya kostuk. Hemen binip arabayi çalıştırdım ve esilanin şirketine gittim. O sırada chanyeol deryaya ulaşmaya çalışıyordu.

Şirkete gelince arabayi parkedip esilanin odasına kostum. Selam verenleri umursamadan kosuyordum. Esila nin odasına gelince kapıyı açtım. Ve hemen odadaki lavaboya koştum.

"Esilaa beni duyuyor musun güzelim"
"Aaaa evett"
"Kapıyı kırıcam çekip ordan"
"Aaah çabuk ol dayanamıyorum "

Chanyeol arkadan gelip kapıya omuz attı ama işe yaramıyordu aynı anda kapıya omuz attık ama hareket bile etmiyordu. En sonunda chanyeol Hyung sinirlendi ve kapıya tekme attı kapı açılınca karşımda yerde kıvranan bir esila beklemiyordum. Hemen kucağıma aldım.

Hızlı bir şekilde yürümeye başladım

"Dayan güzelim az kaldı kendini Salma"
"Aahhtamam"

Icim acıyor onu böyle görünce.

Arkamizdan 'esila hanima ne oldu'diye bagiranlari  umursamadan koştum. Chanyeol Hyung arka kapıyı açtı  nazik bir şekilde bindirdim bende yanına oturdum. Arabayı chanyeol Hyung sürecekti.

Saçlarıni oksarken hastaneye gelmiştik. Önce ben indim sonra tekrar kucağıma aldım esila yi. Hastaneye koşmaya başladık.

Hastaneye gelince hemen doğuma aldılar. Bense ardından bakakaldim sanırım artık tam baba oluyordum...

Esiladan devam
Jungkook geldi beni kucağına aldı ve hastaneye götürdü. Korkmuyor değildim  ya oğluma bişey olursa? Hastaneye gelince beni hemen doğuma aldılar. Sanırım artık tam anne oluyordum.

Doktor yanıma geldi

"Esila hanim şimdi derin derin nefes alın tamammi"

Olumlu anlamda kafamı salladım

"Esinizin yanınızda girmesini istermisiniz"
"Evet aaah"

Doktor kas göz işaretleri yapınca hemşire dışarı çıktı. Bir kaç dakika sonra ikiside hazır bir şekilde geldiler. Kook elimi tutuyordu. Bir yandan da saçlarımı oksuyordu. Bense burda acı çekiyorum. Çok korkuyorum

"Aaaah"
"Derin nefes al"
"Güzelim dayan hayatım derin nfs al derin "

Dediklerini yapmaya çalışıyordum. Bir anda acı kesilince bebek sesi duydum. Kookla aynı anda bebeğe bakıyorduk. Bebeği kucağıma verdiler. Ben agliyordum kook ise heyecandan elleri titriyordu.

Bebeği benden aldılar derya çantayla beraber gelince bebeği giydirdiler beni de normal odaya aldılar. Çok yorgundum ve kendimi bıraktım.

Uyandigimda odada herkes vardı. Oppalarim derya haneul ve babam. Babam yanımda oturuyordu. Bir diğer tarafimda ise jungkook vardı.

Uyandigimi görünce babam anlimin ortasına uzun bi öpücük kondurdu 

"Kızım nasılsın iyimisin"
"Iyiyim babam "

Kızlar bi anda başıma geldiler sesimi duyunca ve Jimin yeni bir espiri patlattı

"Ooo yeni anne uyanmismi "

Herkes gülerken bende gulumsedim. Kook a bakınca gözleri doluydu.

"Noldu kook"
"Seni öyle görünce bi kötü oldum güzelim"

Bişey diyememmistim.

"Kuzum ağrı falan varmı nasılsın"
"Iyiyim kuzum yok ağrım yokta bizim Afacan nerde"

O anda içeriye bebekle beraber ilayda girdi 

"Burdayiz annesi"

O anda o kadar mutlu hissettim ki kendimi. Anlatilamayan bir his vardı içimde.

Bebeğimi kucağıma alınca ne kadar küçük ve nazik olduğunu anladım. Kookun bi eli omzumda bir eli ise bebegimizin elindeydi. Nasıldı sıkıyordu babasının serçe parmağını. Anlina ufak bir öpücük kondurdum. Kokusu tarif edilemezdi

"Eee ne koyacaksiniz ismini"

Haneul bana ben haneule bakıyordum. Ne koyacaktik ismini
Kooktan gelen sesle ona döndüm

"Güzelim ne koyalim"
"Bilmem hayatım sence"
"Jeongsan hatırlıyor musun bir gece seninle konusurken adını jeongsan koyalim demiştik "
"Hatırladım olur jeongsan adı jeon jeongsan"

Herkes jeongsana bakarken ben kooka bakıyordum. Onun gülüşünü yüzündeki mutluluğu gormek herseye yetiyordu. Jeongsan i jungkook un kucağına verdim. Önce kokusunu içine çekti ardından yanağına ve burnunun ucuna öpücük kondurdu.

"Ailemize hoşgeldin jeongsan, jeon jeongsan"

Umarim begenmissinizdir ou ve yorum sizleri seviyorum armylicelerim  💚💜💙

KİMSESİZ|JJK (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin