BÖLÜM 40

39 11 10
                                    

Sabah kalktığımda kook yanımda yoktu. Yatakta oturur vaziyete gelip etrafimi inceledim. Neden böyle bi mallik yaptığımı bilmesemde yaptım işte. Sonra ayağa kalkıp lavaboya gittim. Günlük islerimi halledip çıktım. Gardolabin önüne ilerleyip kıyafet seçmek için düşüncelere daldım. En sonunda buldum

Bu Tulumu giyince Karnım daha da belirginlesmismti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu Tulumu giyince Karnım daha da belirginlesmismti. 2 aylık oldu sanırım. Kaldı 8 ay. Okadar sabırsızlaniyorum ki.

Kıyafetlerimi ve odayı toplayıp aşağıya indim. Evet jungkook Jimin ve chanyeol kahvaltı hazırlıyordu. Nee !? Erkekler ve Kahvaltı hazırlamak. Oohaa. Yaa şimdi o mutfağın hali ne acaba.

Koşar adimlarla bi elim karnımda mutfağa gittim. Erkekler aynı anda bana döndü. Ama mutfak hiç olmadığı kadar topluydu.

"Günaydın guzelim"
"Günaydın yenge de ne oldu kabus görmüş gibisin"
"Valla Jimin mutfağa siz girince ben ister istemez bi korkuyorum"
"Yenge aslında Jimin heryeri un yaptı ama sonra jungkook topladi"

Jimin chanyeol un omzuna vurdu.

"Tulum yakışmış"
"Aah şey teşekkür ederim"

Jungkook elini karnıma koydu. Anlimada öpücük kondurdu. O öpücük benim tuylerimi diken diken etti. Ama huzur vericiydi. Dudaklarını anlimdan ayırdığı zaman anında ağzıma salatalık tikistirdi.

"Bebek açıkmıştır "
"Oo kook bey unutuldukmu"
"Ya ben seni hiç unuturmuyum güzelim"
"Bende öyle düşünmüştüm"

Kooka Şakayla karışık ters bi bakış atmistim .

"Yenge ilaudayla derya uyandimi"
"Valla chanyeol bilmiyomki"
"Uyandırıp geliyimmi"
"Hadi sofra hazır zaten bide bugün operasyon var hazirlanmamiz gerek"

Chanyeol ve Jimin eşlerini kaldırmaya gitti. Bende kookun yanına gittim

"Son 7 ay "
"Çok var dimi"
"Çok var"
"Olsun değer"
"Değer"

Elini karnimin üzerine koydu ve benim elimde jungkook un elinin uzerindeydi. Şuan tezgah ve kook arasindaydim ve yüzlerimiz gerçekten çok yakındı. Konuşmayı başlattım

"Nerden nereye"
"Değilmi"
"Koreye gelirken burda sadece iki ay zor dururum diye düşünüyordum. "
"Gidicekmiydin normalde"
"Evet ama sizi tanıyınca vazgectim"

Hala eli karnımdaydi

"Rahatsız ediyormu ufaklık"
"Yok babası etmiyor "
"Öyle bak benim oğlum akıllı olucak"
"Nerden biliyorsun oğlan oldugunu"
"Hissediyorum ve umarım erkek olur"

Gülümsedim. Karnıma öpücük kondurdu. Ve geri bana baktı.

"Gerçekten ağrın falan yok degilmi"
"Yok bebeğim gerçekten yok"
"Güzelim bak ağrın falan olursa hemen söyle"
"Tamam "
"Bide bugün çok dikkatli olman gerekiyor "
"Kook çok kere söyledin ve bende söylüyorum tamam bebeğim zarar gelmiyecek kimseye "
"seni sev-"

KİMSESİZ|JJK (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin