Bölüm 35

39 11 8
                                    

Esiladan devam;
Gözlerimi açtığımda bir elimi ilayda diğer elimi derya tutuyordu. ilayda beni farkedince hemen ayağa kalktı

"Uyandınmi meleğim"
"Jungkook nerde?"
"Ameliyatta"
"Çek oraya gidice"

Kalkmaya çalıştım ama kalkamadim. Derya ayağa kalkıp beni tekrar yatırdı

"Bıraksaniza Kocami orda yanlız mi bırakıyim "
"Esila yat bak suan kalkamazsin"
"Ilayda bırak beni"

Ben direndikce onlarda direniyorlardi. Ama tekrar denedim.

"Kızlar bırakın beni"

Sesimi yükselttim biraz daha. O anda içeri jimin ve chanyeol girdi.

"Jimin oppa sevgiline bişey söyle bıraksın beni chanyeol oppa Karina bişey de ya ben gitmek istiyorum ya"

Daha da bağırdım. Chanyeol deryaya eğilip bişeyler söyledi.

"Hadi gel gidelim ozmn"
"Derya suan kalkamaz"
"Ilayda en azından bi 5-10 dk nolacak sanki"
"Tamam ama buraya geri gelicez meleğim"

Hickimseyi dinlemeden hemen ameliyathaneye doğru ilerledim. Ameliyathanenin  önünde üyeler oturuyorlardi. Suga oppa yere çökmüş rm oppa ayakta duvara yaşanmış jhope ve v orda öylece bekliyordu. Jin oppada boş koltukta oturmuş başını iki elinin arasına almış öylece yere bakıyordu. Beni görünce Suga ve Jin Hyung hemen yerinden kalktı

"Esila ne işin var burda"
"Suga oppa Kocami görmeye geldim"
"Goremezsin ki izin vermezler"
"Bende burda beklerim"

Beni bi koltuğa oturttular. Bi anda öyle bi midem bulandı ki hemen yan taraftaki lavaboya gidip çıkarmaya başladım. Derya da arkamdan saçlarımı tutuyordu. Isimi halledince aynadan kendime baktım. Gözlerim ağlamak şişmiş dudaklarim kurumuş saçın tepeden bozuk bir şekilde bağlanmış... ahh bu halim ne benim? Sadece iki saatte çöktüm.

Ellerimi yıkayıp çıktım. Eski yerimi aldım

"Iyimisin meleğim?"
"Iyiyim iyiyim"

Ameliyathane kapısının önünde öylece bekliyordum. Bir hemşire çıktı. Hemen yanına koştum

"İicerdeki hassta ddurumu nnasıl ?"
"Operasyon hala devam ediyor"

Elinden eldivenleri çıkardı ve yoluna devam etti. Kahretsin neden bitmiyor artık bu ameliyat?
------------
Yaklaşık bir iki saat daha bekledim. Napıyorlar içerde bu kadar anlamadım ki?

Ne kadar ısrar etselerde odana geç diye geçmedim. Önce annemi kaybettim ben o hatayi yaptım bir kere. Orada bıraktım annemi. Şimdi bırakmam kocamı içerde. Yanlız kalamaz o. Yanlız birkmamaliyiyiz.

Bunları düşünürken içerden doktor çıktı. Eliyle şapkasıni çıkardı

"Hastanın en yakını kim?"
"Benim"
"Üzgünüz hastayı kaybettik"
"Ne bi dakka bi dakka yanlış hastadir o jeon jungkook hasta ameliyat olan hasta jeon jungkook"
"Hanımefendi Üzgünüz hastayı kaybettik"

O anda ameliyathaneden yüzü beyaz birseyle kapalı biri çıktı. Hemen sedyeyi durdurdum. Yüzünü açtım.

"Şaka yapıyorum diyin lütfen kamera şakası falan mı?"
"Hanımefendi önümüzden cekilirmisiniz?"
"Hayır efendim çekilemem."

V ve jimin birbirine sarılmış ağliyorlardi. Derya yere oturmuş ilaydada. Chanyeol oppada deryaya sarılmışti. Suga duvarı 'benim yüzümden koruyamadim' diye yumrukluyordu. Namjoon ve jhope sessiz sessiz agliyorlardi. Ben mi?jungkookun kolundan tutup kaldırmaya çalışıyordum

"Kalk kook kalk bak bebeğin var senin hani bizi bırakmayacaktin kalksana"

Hastanenin ortasında bagiriyordum. Hem ağlıyor hemde umutsuz bir şekilde kaldırmaya çalışıyordum
Hemşireler yüzünü örtüp goturduler. Derya hemen kucağıma atladı beni durdurmak için. Şuan üzüntüden saçlarımı yoluyordum. Suga oppa hemen yanıma geldi

"Esila yapma bak senin dik durman lazım çocuğun için"
"Hiiih hiiih annemden sonra bu çok ağır oppaa"
"Biliyorum ama bunu yapmak zorundasın"
"Hayır nedeeen nedeeen tüm sevdiklerim elimden kayıp gidiyor?"
"Biz varız kuzum hiiih hep yanında olucaz"
"Sakın o sözü söyleme ilayda o sözü söyleyen herkez şimdi yok eğer sizde giderseniz ben de bu dünya üzerinden silinirim"

Bi yandan da ağlıyordum. Hemşire geldi yanıma

"Son bir kez daha gorebilirsiniz"

Morga doğru ilerledim. Üyeler sonra gireceklerdi. Onu gördüğüm anda yine ağlamaya başladım. O gülen yüzü suan bembeyazdi.

"Koook "
"....."
"Ses verseenee"
"...."
"Hayatımın anlamı çocuğumun babası Gülsene hadi yine o çok kiskandigim gülüşünü gösterene bana yine o gülüşünü elimde örtmeye çalışsam konusssanaa"

Biraz fazla bağırdıgim için hemen odaya taetae girdi.

"Ssssss sakin"

Aslında kendide ağlıyordu

"Oppaaa"

Ağlayarak yere çöktüm. Oturdum kaldım orda. Sanki hala konuşuyormuş gibi hissediyorum. Bi mirilti duydum

"Esilaa"

Tae ile göz göze geldik. Hemen nefes alışverişine baktık. Nefes alıyordu ve hala sayiklamaya devam ediyordu.

"Esila"

Olabildigimce bağırdım.

"Yaşıyoooo kook Yaşıyoooo"

Hemen içeriye ilayda ve Suga oppa girdi. Ilayda nabzına baktı

"Hemen acil hemsireleri çağırın"

O sırada sedyeyle dışarı çıkartıyorduk. Hemşireler geldi ve hemen ameliyathaneye aldılar. Ve ben yine beklemeye başladım. Az bir süre sonra doktor çıktı.

"Hanginiz farkettiniz"
"Esila farketti"
"Hanımefendi kocanızin yaşaması bi mucize özellikle Morgta hayata dönmesi enfes bir his geçmiş olsun hastayı kurtardık şuanlik yogun bakımda kalıcak. Iki saat sonra da normal odaya alicaz"
"Gorebilirmiyiz hastayı"
"Tabiki sadece 10 dakika bi anda odaya girmeyin tek tek girebilirsiniz"

Arkadan tekrar sedyeyle çıkan bi jungkooka baktım. Ağlıyodum ama suan ki mutluluktandi.

Kooku yerlestiriken hemşireler bende odaya girmek için hazırlandim. Hemşireler çıkınca ben girdim.

Bi elini elime alıp konuşmaya başladım. Ağlayarak konusuyordum göz yaşlarımi tutamadim

"Okadar korktum ki beni bu dünyada yanlız bırakacaksin diye annemden sonra buna dayanamazdim. Seni hep bekledim umudumu yitirmedim. Benim yanlız bırakmadıgin için çok teşekkür ediyorum. "

Eline öpücük kondurdum. Yoğun bakımın kapısı açıldı

"Süre doldu Hanımefendi"
"Tamam"

Ayağa kalktım ve tam ilerleyerek parmağıyla parmağımi sıktı.

"Tepki verdi"

Hemşire gelip kontrol etmeye başladı. O sırada doktorda içeri girdi.

"Bilinci yerine geliyo sanırım iki saat beklemeyecegiz."

Sonunu gülümseyerek söylemişti. Sonra odadan çıkmak zorunda kaldım.

"Kendine geldi tam çıkacakken parmağımi sıktı"

Kızlar kudururken erkeklerde birbirine sarılıyorlardi. Doktor çıktı odadan

"Hastayı normal odaya alıyoruz"

Bir süre sonra jungkook normal odaya alındı. Berbat bir gündü bugün. Ama sevdiğim hala Yanındaydı

Bölümü çok zor yazdım. Dayanamadım az kalsın bende aglayacaktim. Bir an böyle bi bölüm yapmasammi diye düşündüm ama sonradan silmeye de Kıyamadim. Herneyse.  Size okadar bu bölümü yazdım sizde Oylarınızı ve yorumlarınızı mahrum etmeyin sizleri seviyorum💙❤❤😍😍😍😍

KİMSESİZ|JJK (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin