Άνοιξα τα ματια μου και ειδα το Φίλιππο να στέκεται απο πανω μου .
" πως εισαι ;"
Προσπάθησα να σηκωθώ αλλα με κρατησε κάτω .
"Μη σηκώνεσαι . Λιποθύμησες . Πως εισαι ;"
" καλα , νομίζω . Ο Στεφανος ;"
" εφυγε ."
" ο Θεέ μου Φίλιππε . Ξέρει . Γιατι το είπες ;"
" συγνώμη ,αλλα οταν τον ειδα να σε σπρώχνει ..."
" τι θα κανω τωρα ;"
" θα δούμε . Θα σε βοηθήσω σε οτι χρειαστείς . Αν και πιστεύω οτι εχει δικαίωμα να ξέρει . Ειναι και δικό του παιδι . Εχει δικαιώματα σαν πατέρας ."
" το ξέρω . "
" ελα να σε παω στο δωμάτιο σου "
Δε μπορούσα να ησυχάσω . Προσπάθησα να κοιμηθώ αλλα δε τα καταφερα . Τι θα γινόταν τωρα ; Στριφογύριζα στο κρεβάτι και μου ερχόταν στο μυαλο συνέχεια η εικόνα του Στέφανου . Η έκπληξη του οταν άκουσε οτι ημουν έγκυος . Επρεπε να του μιλήσω . Ειχε δίκιο ο Φίλιππος . Επρεπε να του το πω .
Δε ξέρω τι ωρα ηταν οταν άκουσα ενα περίεργο ήχο στη πορτα . Άνοιξα τα ματια και ειδα οτι ηταν τρεις τα ξημερώματα . Νόμισα οτι ηταν η ιδέα μου και ημουν έτοιμη να ξαπλωσω παλι οταν ακούστηκε παλι ενα περίεργος ήχος . Σηκωθηκα σιγα σιγα και πήγα στη πορτα . Την άνοιξα και ειδα το στεφανο . Στηριζόταν στο ενα χέρι στο τοίχο και ειχε σκυμμένο το κεφαλι .
" Στέφανε ; "
Δεν απαντησε .
" Στέφανε !"
Σήκωσε το κεφαλι και με κοιταξε . Τα ματια του ηταν κόκκινα .
" Αλεξ ..."
Μύριζε αλκοόλ . Πόσο ειχε πιει παλι .
" ελα πέρασε "
Δεν κουνήθηκε . Τον τράβηξα απο το χέρι και τον πέρασα μεσα . Παρα πατούσε λιγο . Τον έβαλα να καθησει στο καναπε .
Δεν έλεγε τιποτα . Απλά με κοιτούσε .
" θέλεις να σου φέρω κατι ;"
Αυτη η σιωπή ειχε αρχίσει να με κουράζει . Πήγα να πάρω ενα ποτήρι νερο αλλα με άρπαξε απο το χέρι .
" γιατι ;"
Δεν κατάλαβα την ερώτηση του .
" γιατι μου το έκανες αυτο Αλεξ ;"
" Στέφανε εγω .."
" εγω τα έκανα ολα για σένα . Σε αγαπούσα . Και τωρα αλλάζουν ολα . Εισαι έγκυος . "
Πια ολα ; Το εννοούσε ;"
" τι ..;"
Δε με άφηνε να ολοκληρώσω τις προτάσεις μου . Ηταν σαν να μιλούσε μόνος του .
" εισαι έγκυος γαμωτο . Πως μπόρεσες να το κανεις αυτο . Εγω θα το μάθαινα ποτε ;"
Άρχισε να κλαίει . Ο Στεφανος έκλαιγε . Αυτη η εικόνα του με έκανε χίλια κομμάτια .
" θα σου το έλεγα "
Είπα ψιθυριστά . Δε ξέρω ποτε θα του το έλεγα .
" ποτε ; "
" δε ξέρω "
Άφησε το χέρι μου και έσκυψε βάζοντας τα χέρια του στο κεφαλι του .
Έκανε μια κίνηση να σηκωθεί αλλα ξανα έπεσε στο καναπε .
" μη σηκώνεσαι . Εισαι χαλια "
Με κοιταξε με ενα βλεμμα θλίψης .
" γιατι ;"
Αυτο ηταν το τελευταίο πράγμα που ειπε πριν κλεισει τα ματια . Τον άφησα στο καναπε και πήγα στο κρεβάτι . Πως εγιναν έτσι τα πράγματα . Πως φταςαμε ως εδω .Το πρωι επρεπε να συζητήσω μαζι του .
Ανοιξα τα ματια και έψαξα το στεφανο αλλα δεν το βρήκα πουθενα . Σε κάποια στιγμη στον ύπνο μου ένιωσα οτι με φίλησε στο κεφαλι και μου ειπε σε αγαπώ αλλα δε ξέρω αν έγινε η αν το ονειρεύτηκα . Σήμερα δε δούλευα . Θα τον επερνα τηλεφωνο να μιλήσουμε . Έκανα ενα μπάνιο και ετοιμάστηκα . Η καρδια μου χτυπούσε δυνατά . Ειχα πολυ άγχος .
Ήρθε η μεγάλη στιγμη . Πηρα τηλεφωνο αλλα το ειχε κλειστό . Δικιμασα και δεύτερη φορα αλλα παλι κλειστό . Που ηταν ; Ίσως να κοιμάται . Θα περίμενα λιγο ακομα .
Πέρασε άλλη μια ωρα . Το δωμάτιο δε με χωρούσε πλέον . Προσπάθησα άλλες δυο φορές αλλα τιποτα . Το κινητό του ηταν κλειστό . Δε μπορούσα να περιμένω αλλο . Θα πήγαινα να τον βρω .
Άνοιξα τη πορτα και ειδα το Κώστα .
" καλημέρα κυρία Αλεξανδρα. Σε σας ερχόμουν . Αυτο ειναι για σας "
Μου εδωσε ενα φάκελο .
" απο ποιον ειναι ;"
" μου το εδωσε ο κύριος Στεφανος "
" που ειναι ; Τον είδες ;"
" ναι , εφυγε σήμερα το πρωι "
" τι εννοείς εφυγε . Που πήγε ;"
" δε ξέρω . Απλά μου ειπε να σας δώσω αυτο "
Πηρα το φάκελο και καθησα στο κρεβάτι . Οταν το άνοιξα βρήκα τα χαρτιά του διαζυγίου υπογεγραμμένα απο το στεφανο και ενα γράμμα .
