Blame

TANITIM

Rüzgar arabaya büyük bir öfkeyle çarpıyor ve içeriye giremediği için âdeta protesto edercesine uğulduyordu .Havada dans eden kar taneleri arabanın çatlak ön camında toplanıp beyaz bir örtü oluşturuyordu .

Akşamdı .Genç adam zifiri karanlık içinde gözlerini açtı ve etrafına bakındı .Sürücü kendi kanının içinde sırılsıklam olmuştu .Korkarak yanında ki adama baktı .Koltuğa yığılmış ,kanlar içinde oturuyordu .Kısa bir süre nefes alamadı .

Genç adamın şakaklarında büyük bir baskı vardı ve vücudunun her bir bölgesi titriyordu .Soğuktan mı ,şoktan mı titrediğini bilmiyordu .

Elini zorla ensesine götürdü .Ensesini ovduktan sonra eline baktı ,parmak uçları kandı .Sesini çıkartmadan montunun cebinden telefonunu çıkarttı ve 911'i tuşladı .Santralden cevap veren tanımadığı kadın sesiyle konuştu .Sesi de en az kendisi kadar titrekti .

"Bir kaza oldu .Ormandayız ama nerede olduğumuzu bilmiyorum ."

Biraz sonra genç adamın bulunduğu yeri tespit edecekler ve onu bu kabusun içinden çıkartacaklardı .Genç adam telefonunu kapattıktan sonra camdan dışarıyı izlemeye başladı .Yanında ki kişiye bakamıyordu .O kimdi ?Babası ?Abisi ?Ya da en yakın arkadaşı ?Bilmiyordu ,hiçbir fikri yoktu .

Genç adam yarım saat acı içinde bekledi .Biraz sonra ambulansın ,arabanın çatlak camında dans eden mavi ışık yansımasını gördü .Sevinse mi üzülse mi bilemedi .

Dışarıdan konuşma sesleri geliyordu fakat genç adam ne konuştuklarını algılayamıyordu ,kulakları uğulduyordu .Kısa bir süre içinde kapıyı açtılar ve genç adamı içeriden çıkarttılar .Biri gözüne ışık tutuyor ;bir diğeri onu turuncu bir battaniyeye sarıyordu .

Dağınık saçlarının arasına küçük kar taneleri yerleşirken genç adamı sedyeye taşıdılar .Genç adam sedyeye yatırılırken birisinin konuşmasını işitti ."Diğerleri maalesef ki ölmüş .Yedek ambulans çağırın .." Bunu hiç işitmemiş olmayı istedi .

Genç adamın beyninde ki her şey silinmişti sanki .İsmini ,kim olduğunu hatırlayamıyordu .Kafasını beyaz yastığa bastırdı ."Hatırlamalısın .." dedi kendi içinden .Sedye ,ambulansa bindirilirken birinin ona soru sorduğunu duyabiliyordu ama cevap veremiyordu .Henüz şoktan çıkamamıştı .

Ambulansın kapıları kapanmadan hemen önce bir ambulansın yolda fren yaptığını duydu .Düz yastığa tekrar başını bastırdı ,hatırlamak için uğraştı ..Ve hatırladı .

İyisiyle kötüsüyle her şey beynine yavaş yavaş yerleşmeye başlamıştı .Hatırlamamak için debelendiği şeyleri hatırlayınca irkildi .

Acil doktoru ona iyi olup olmadığını sorunca başını onaylarcasına salladı ve bakışlarını tavana dikti .Genç adam tavanı bir sanat eseriymiş gibi inceliyor ,bir yandan da doktorun sorduğu soruları dinliyordu .Cevap vermiyordu ,cevap vermek istemiyordu ."Sen kimsin ?Adın ne ?"

"Bilmiyorum ." dedi kısaca ."Hatırlamıyorum ." Her şeyi en ince ayrıntısına kadar hatırlıyordu .Yalan söylüyordu sadece ,gerçeklerden kaçıyordu .

"Şimdi hiçbir şey hatırlamasaydım ne güzel olurdu ." diye düşündü .Ne mutlu ne mutsuz .Hiç bir şey hatırlamamak ve yeni bir başlangıç yapmak istedi .Başını ovdu ve parmaklarını şakaklarına bastırdı .Hatırlamak istemiyordu ,tamamen unutmak istiyordu .

Ambulans yavaşça fren yaptığında kapı gürültülü bir şekilde açıldı ve sedye indirildi .Genç adam arabada ki iş arkadaşlarını düşündü .

Gerçekler acıtıyordu .Göz yaşlarına mani olamadı ve ağlamaya başladı .Acil kapılarından geçerken sessizliğini korudu ve tavanı izlemeye devam etti .Meraklı gözleri üzerinde hissedebiliyordu .MR çekilmesi için beyaz bir odaya getirildi .

Sonuçları odada beklerken odaya sarı saçlı bir adam girdi .Kibar yüzlü ,kısa biriydi .İsimliğinde Calvin Davis yazıyordu .Parmağında evli olduğunu gösteren bir evlilik yüzüğü vardı .Genç adam bir an kıskandı .Mutlu olup olmadığını sormak istedi ama sesini çıkartmadı . "Çok büyük bir beyin sarsıntısı geçirdiniz .Size yardımcı olmak için birkaç testten geçirmek istiyorum .Acil doktorunuz kim olduğunuzu bilmediğinizi söyledi ."

Hasta sesini çıkartmadı ve her zamanki gibi düz ,beyaz tavana gözlerini dikti .

"Adınızı söyleyebilir misiniz ?"

Genç adam hâlâ susuyordu .Gözleri odada geziniyor ,odayı büyük bir dikkatle inceliyordu .

"Beyefendi ?Kim olduğunuzu biliyor musunuz ?" Artık doktorun sesinde endişe vardı .Beyni "Biliyorum !Biliyorum !" diye haykırıyordu .Hasta ,doktorun açık mavi gözlerine bakmak için kafasını çevirdi .Kararını o anda orada vermişti .Yapmak üzere olduğu şey başına büyük işler açabilirdi ama umursamadı .

"Hayır ," dedi ."Hiçbir şey hatırlamıyorum ."

-

Medya da tanıtım filmi var.