Avery:
Kinakabahan ako habang papasok sa kompanya ni sir Kerrington, alam kong na-offend ko siya kahapon. Pero masisisi niyo ba ako? Eh sa first time kong naka-experience ng ganito.
Di lang alam ni sir kung paano nagwawala ang aking puso sa tuwing tinititigan niya ako.
Sa tuwing makikita ko ang abong mga mata ni sir, na para bang inaakit ako. Di ko mapigilang kabahan.
Pero sa ngayon hihingi na muna ako ng tawad, ayokong magalit sa akin si sir baka tanggalin niya ako sa trabaho. Naku naman talaga.
Pumasok na muna ako sa restroom ng kompanya dahil inaayos ko ang aking sarili. Tiningnan ko ang aking mukha, sabi ni mama napakaganda ko daw, ngumiti ako pero nawala ang aking mga ngiti nang makita ko ang kulay brown kong mga mata, nakuha ko daw ang mga mata ko kay papa. Which is very bad, kahit kinakalimutan ko na siya ay di pa rin talaga mapigilan lalo na pag nakikita ko ang aking mga mata.
Pain is visible on my brown eyes, but I managed how to fake everything. Kahit nasasaktan na ako ay kaya ko paring ngumiti—a fake one.
Napabuga na lang ako ng hangin.
Lalabas na sana ako ng restroom nang may marinig akong babae sa isang cubicle na nagsasalita. Nacurios naman ako kay pasimple akong nakinig.
"Oo nga Jess eh, nakakatakot talaga kanina si sir" sabi ng babae sa cubicle.
Teka ano na naman kayang nangyari.
"At alam mo ba Jess kahit pilit siyang pinigilan ni sir Tres ay hindi pa talaga siya tumigil. Nasuntok pa tuloy si sir Tres ni sir Max, naku besh nakakatakot talaga. Sige mamaya na tayo mag usap ah, bye" halos di ako makagalaw sa aking kinaroonan.
Nakakatakot pala talaga si sir, Diyos ko paano na kaya ito? Paano ako hihingi ng tawad kung wala naman sa mood si sir?
Agad akong lumabas ng restroom at dali daling pumunta sa aming department.Pagpasok ko pa lang ay linapitan agad ako ni Dalia nauna kasi itong pumasok sa akin.
"Thank God you're here" tila nabuhayan ng loob si Dalia.
Kumunot naman ang aking noo sa sinabi niya.
"Pinsan ano bang nangyari?" tanong ko.
"Pinsan kasi kanina pumunta dito sa kompanya si sir Thorn, kaibigan iyon ni sir pero nagulat na lang kami nang makarinig Jan ng mga putok ng baril. Di namin alam kung ano talagang nangyari basta ayun sinugod si sir Thorn sa ospital" kinakabahan na saad ni pinsan.
Pero teka? Thorn? Si Thorn? Yung lalaking nagbanta sa akin? Jesus Christ.
Nawalan ng kulay ang aking mukha habang nakikita ko sa aking isipan ang mabangis at nakakatakot na mukha ni sir Max.
——————Maximus:
"Why did you fucking stop me from killing that bastard?" galit kong tanong kay Tres at kay Dos.
Punyeta, mapapatay ko na sana iyon eh, tangina nakialam pa ang mga punyetang mga taong ito.
"Max please calm down" napatawa ako sa sinabi ni Dos.
Me? Can I fucking calm down?
"Fuck you Morgan! Why? Are on that bastard's side?" mapanuya kong tanong.
"No of course not" depensa ni Dos.
"Fool me Dos, I am Maximus Kerrington! I know everything, and that fucking Thorn will suffer, he messes with me" matigas kong sabi habang nakakuyom ang aking kamao.
Nagpupuyos sa galit ang aking dibdib, ako pa talaga ang niloko niya?
That dipshit.
"Max please" napatingin ako kay Tres.
"Why?" I asked angrily.
"Dang! You almost killed Thorn" mahinahon nitong saad habang hinihilot ang sentido niya
This two bastard's here are making me more angry—I'm fucking angry as hell fuck it.
Tumayo ako at lumapit kay Tres.
I pulled his collar—hard.
"Tres Montes, serves that moron right! Ako ang kinalaban niya, he lied to me, he told me that he's no longer connected to that murderer family dahil alam daw niya na magagalit ako. And he's right actually ngayon ay galit na galit na ako. At kung iniisip mo na hihingi ako ng tawad doon sa putanginang yun, dream on asshole" sabi ko bago marahas na binitawan ang kuwelyo ng damit niya.
"Out" sabi ko.
"Max—" I cut Dos off."Leave or I'll rip that lil' throat of yours" matigas kong saad.
Narinig ko naman ang kanilang mga paang lumalakad paalis.
Damn it! Kinuha ko ang aking cellphone dahil may tatawagan ako.
"Boss, it's been a long time" napangisi ako nang marinig ko ang boses sa kabilang linya.
Alas.
"Yes Alas it's been a fucking long time" saad ko.
Di ko hahayaang madungisan ang aking mga kamay sa dugo ng punyetang iyon.
Alas. He's a mafia, isa sa pinakamalakas na mafia all around the world na hawak ko.
"What is it boss?" napangiti ako nang magtanong ito.
"I have something for you" seryoso kong sabi.
Alas chuckled.
"Name it boss" sabi niya.
"Let Thorn Ledesma experience hell. I'll just deposit the money on your bank account" normal kong saad.
"Noted boss. But wait, he's your friend right?" nagtataka niyang tanong.
My jaw tightened.
"Yes! Before, but now you can do whatever you want to do with that scumbag" nakangisi kong sambit.
"Consider it done boss" natatawang saad nito.
![](https://img.wattpad.com/cover/202166541-288-k118209.jpg)
YOU ARE READING
The CEO Possession
General FictionAvery Alvarez is owned by a Possessive CEO Maximus Kerrington.