The CEO Possession

CHAPTER 12

Avery:

It's been a week since Max left. Masyado ko ng miss ang mahal ko, kahit palagi niya akong tinatawagan pero iba talaga kapag harapan mo itong nakakasama.

"Hoy pinsan ayos ka lang?" takang tanong ni Dalia.

Ngumiti naman ako at tumango.

"Bakit naman ako hindi magiging okay? Ayos lang ako ano ba" natatawa kong saad.

Hinawakan ni mama ang aking kamay at pinisil.

"Anak malapit na namang umuwi sa Maximus, maghintay ka lang ng konti" saad nito.

Tumango lang ako.

Susubo sana ako ng aking pagkain nang makarinig kami ng nabasag.

Agad akong napasigaw at si Dalia nang umulan ng putok ng baril sa loob ng condo ni Dalia.

Diyos ko.

Agad kong hinila si mama at Dalia malapit sa vase na naharangan ng pader.

"O-oh my gosh, Avery" nanginginig ang mga kamay ni Dalia.

Natatakot ako, ano bang nangyayari. Umiiyak si Dalia at si mama.

Mas lumakas ang sigaw ko nang walang tigil na pinagbabaril ang condo.

Agad kong tinakpan ang aking dalawang tenga. Napakalakas ng mga putok halos mababasag ang aking tenga.

Diyos ko tulungan niyo po kami.

Nagulat kami nang tumigil ang putukan.

"A-anak" tawag ni mama.

"Shh" saad ko habang pinakiramdaman ang paligid.

Napasigaw na naman si Dalia nang may pumasok na isang lalaki sa loob ng condo, di ko alam kung bat nakapasok ang tao dito.

"S-sino ka?" kinakabahan kong tanong habang nakatingin sa hawak nitong baril.

Mabilis itong lumapit sa amin at inakay si mama.

"Let's get out of here" baritonong saad nito.

Hindi naman ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Sino siya? Bat niya kami tinutulungan.

"Avery what the hell are you doing? Let's go! The lunatics are coming" nabalik ako sa katotohanan nang magsalita ito na parang nauubusan na ng pasensya.

Mabilis naman akong sumunod, bahala na kung ano ang mangyayari.

Tinakbo namin ang pasilyo palabas ng condo. Marami na rin ang nagtatakbuhan.

Halos atakihin ako nang may humarang sa di kalayuan ng aming tinatakbuhan.

"Fuck you loser lunatics!" mabilis pa sa alas kuwatro ang galaw nito at pinaulanan ng putok ang mga tao. Agad natumba ang mga ito.

"This way" sabi nito at agad akong tinulak sa pasilyo.

Agad kong hinawakan ang kamay ni Dalia, kanina pa ito walang imik. Iyak lang ito ng Iyak.

Mabilis kaming nakarating sa parking lot, lumapit ang lalaki sa isang black jaguar.

Pumasok kami agad nang buksan niya ang ang pinto.

Agad pinasibad ng lalaki ang jaguar. Nakahinga ako ng maluwag nang nasa highway na kami.

Kita ko kung paano nanghina si mama at Dalia kita ko sa kanila ang kaba.

Napapikit ako ng mariin habang iniisip ang nga pangyayari, di ko lubos maisip kung bakit ito nangyari.

"T-teka sino ka nga pala?" tanong ko sa lalaki.

He just looked at me.

"Thrace" maikli nitong tugon.

"Bat mo kami tinulungan?" tanong ko.

Tiningnan niya lang ulit ako.

"Because someone told me so" kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What do you mean? Eh hindi naman kita kilala?" takang tanong ko.

"Tsk bat ba ang dami mong tanong? A simple thank you will do" mas lalo akong naintriga.

Kaloka naman tong lalaking ito. Eh halos mamatay na kami kanina eh pero parang wala lang sa lalaking ito.

"Thank you, kung hindi ka dumating kanina wala na siguro kami" saad ko.

Di na ako magtatanong ulit dahil baka tuluyan ng magalit ang taong ito.

Tahimik kaming nasa loob, hanggang sa tumunog ang cellphone ng lalaki.

Dali dali naman niyang sinagot ang tawag.

"Yes Alas, yeah yeah, she's here, she's with me. Fuck you bastard I'm not gonna do that you fucker" agad nitong pinatayan ang nasa kabilabg linya. Napangiwi naman ako sa sinabi niya.

Wala talagang preno ang bibig ng lalaking ito.

Magsasalita sana ito nang tumunog ulit ang cellphone niya.

Agad nito itong sinagot.

"Max, fuck! What are you talking about. Of course not, she's safe okay. You should thank me fucker because I just saved your life, damn you! Yes sa bahay ko na muna sila dadalhin. Oo ano ba wag kang mag-alala maayos naman sila-" kilala niya si Max?

Di niya natapos ang sasabihin at binigay sa akin ang cellphone.

Tinanggap ko naman agad.

" H-hello" utal kong sabi.

"God! I'm fucking worried as hell. Baby are you good? Are you hurt?" agad akong sinugod ng mga tanong nito.

I missed his voice, I missed my man.

"God? Answer me! You're scaring the hell out of me. Babe" salita ulit nito.

"M-max ayos lang ako, hindi naman ako nasaktan" sagot ko.

"But I feel like you're not. I'm worried sick here, I thought Thrace was just joking when he told me that someone's after you, fuck those bastards!" natatakot talaga ako kapag nagagalit ang boyfriend ko. He becomes a monster when he's mad.

"Baby don't worry I'm good here, thanks to your friend" sabi ko.

I heard him sigh.

"Yeah, he should really protect you and your family, dahil utos ko iyon. At pag hindi niya iyon nagawa, I would probably drag his ass out to the pit of hell" nanindig ang balahibo ko sa sinabi niya.

"Wag ko ngang sabihin yan, tinatakot mo ako eh" saad ko.

"Sorry babe, sorry. For now you'll stay at Thrace's rest house, malapit na akong umuwi. Miss na kita, stay safe babe, magiging asawa pa kita" halos maluha ako sa sinabi ni Max.

Ramdam na ramdam ko ang bawat katagang kanyang binigkas.

"I love you babe, hihintayin kita dito" sabi ko.

"Sige baby, wag ka lang talagang masasaktan dahil hindi ko alam kung ano ang magagawa ko kapag may nangyaring masama sayo. I love you baby so damn much!"

Tuluyan ng tumulo ang aking luha, I feel so loved by him.

I love him so much.